Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 26:
Μεταλλευτική δραστηριότητα ανέπτυξε επίσης ο Σερπιέρης στην [[Κύθνος|Κύθνο]], στην ανατολική πλευρά της<ref>[http://www.greekarchitects.gr/gr/%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%B5%CF%82-2009-10/169-%C2%AB%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%8D%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%85%C2%BB-id3846 Πολιτιστικές Διαδρομές στα μεταλλευτικά τοπία της Κύθνου], Χ. Βελουδάκη, Ν. Βουτσινάς, Α. Μπούσουλα, (καθ. Μ. Τζιτζάς, Ν. Μπελαβίλας), 2009-2010, </ref><ref>[http://www.kythnosinfo.gr/kythnosplirofories/kythnosaxiotheata/kythnosspitares/index.html Κύθνος Σπιτάρες Τα ερείπια του κτιρίου της διοίκησης της εταιρείας Ι.Β. Σερπιέρη στην Κύθνο], kythnosinfo.gr, ανακτήθηκε την 1/9/2013</ref>.
 
Ο Σερπιέρης δραστηριοποιήθηκε επίσης στο φωταέριο. Το 1887 ο Henri Foulon de Vaulx ([[Ανρί Φουλόν ντε Βω]]) ως εκπρόσωπος της εταιρείας Société Gaz et Eaux (Paris) και ο Ι.Β. Σερπιέρης, εξαγοράζουν την εταιρεία Φωταερίου, η οποία είχε τόσα οικονομικά προβλήματα που ήδη από το 1873, ο τότε πιστωτής Γ. Δημητρίου, είχε κατάσχει το δίκτυο διανομής της. Το δίκτυο επαναγοράσθηκε τον ίδιο χρόνο με νόμο αλλά η κακή εκμετάλλευση της επιχείρησης οδήγησε το Δήμο Αθηναίων εκπροσωπούμενο από τον [[Δημήτριος Σούτσος|Δήμαρχο Δ. Σούτσο]]) να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τον Henri Foulon de Vaulx και τον Ι.Β. Σερπιέρη, οι οποίες κατέληξαν σε σύμβαση που υπογράφτηκε στις 27 Ιουνίου 1887 για επέκταση του δικαιώματος λειτουργίας του εργοστασίου σε 30 χρόνια. Οι νέοι αδειούχοι ανέλαβαν και ολοκλήρωσαν μέχρι το 1889 επέκταση και σημαντικές εργασίες στο εργοστάσιο της «[[Société hellénique du gaz d'Athènes]]» («Ελληνική Εταιρία Αεριόφωτος Αθηνών») όπως ονομαζόταν την εποχή εκείνη<ref>[http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=508207 Σφραγίδες τα νέα αποκτήματα του Βιομηχανικού Μουσείου Φωταερίου], Εφημερίδα το ΒΗΜΑ, 17/04/2013, ανακτήθηκε στις 7/9/2013, «Η πρώτη σφραγίδα χρονολογείται στο 19ο αιώνα και ανήκει στην εταιρία που ίδρυσε το 1887 ο Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρι, συγκεκριμένα την «Εταιρία Αεριόφωτος Αθηνών και Αλλων Πόλεων» (ή στα γαλλικά «Société du gaz d'Athènes et autres villes»). Η δεύτερη, η οποία μάλιστα είναι και εσώγλυφη για χρήση με βουλοκέρι χρονολογείται στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα και αναφέρεται πλέον στην «Ελληνική Εταιρία Φωταερίου Αθηνών» («Société hellénique du gaz d'Athènes»).»</ref>. Στη συνέχεια μεταβίβασαν τα δικαιώματά τους στην νέα ελληνική εταιρεία Φωταερίου, η οποία είχε διάρκεια ζωής όσο και το δικαίωμα λειτουργίας της μονάδας και μπήκαν στη διοίκηση τους εργοστασίου ως εκπρόσωποι της γαλλικής εταιρείας οι Henri Foulon de Vaulx, Eugène Breittmayer, [[Φερνάνδος Σερπιέρης]] (ο γιός του Ιωάννη), Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρης, Jean Alavoine και ο Alphonse Salanson, με γενικό διευθυντή τον Louis Robillot<ref>[http://books.google.gr/books?id=mp56qhBdIhwC&lpg=PA184&ots=YIpVOvpiul&dq=%CF%83%CE%B5%CF%81%CF%80%CE%B9%CE%AD%CF%81%CE%B7%CF%82%20foulon&pg=PA185#v=onepage&q=%CF%83%CE%B5%CF%81%CF%80%CE%B9%CE%AD%CF%81%CE%B7%CF%82%20foulon&f=false L' Industrie Du Gaz en Europe Aux XIXe Et XXe Siècles: L'innovation Entre Marchés Privés Et Collectivités Publiques], Serge Paquier, Jean-Pierre Williot, Volume 20 of Euroclio Series, Études et documents, ISSN 0944-2294 Publisher Peter Lang, 2005 ISBN 9052019371, ISBN 9789052019376, σελ. 185</ref><ref>[http://www.technopolis-athens.com/web/guest/museum/history Η ιστορία του εργοστασίου], [[Τεχνόπολις Δήμου Αθηναίων]], ανακτήθηκε στις 7/9/2013</ref>.
 
== Κριτική ==