Ουδέν εξ ουδενός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dada (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο όρος '''ουδέν εξ ουδενός''' (''ex nihilo nihil'') αποτελεί βασικό αξίωμα της Ελληνικής Κοσμοαντιλήψεως, συμφώνως προς το οποίο τίποτε δεν γεννάται από το τίποτε και τίποτε δεν ανάγεται εις το τίποτε. Ο [[Κόσμος]] δημιουργήθηκε αφ' εαυτού, χωρίς την ανάγκη κάποιου εξωτερικού αιτίου, είναι δε εφήμερος και ασταθής η ύπαρξη μόνον των ιδιαιτέρων πραγμάτων, σε αντίθεση προς την αρχική ύλη, πραγματική, δεδομένη, αιωνία και πάντοτε νέα, η οποία αν και μπορεί να υφίσταται διαρκείς μεταμορφώσεις, παραμένει μόνιμη και σταθερή. Η αρχική ύλη (στην οποία κατά τους αρχαίους [[Υλοζωϊσμός|Υλοζωϊστές]] συμπεριλαμβάνεται και αυτό που σήμερα θεωρείται "ενέργεια") είναι πάντοτε και απομένει η αυτή διαμέσου όλων των αλλαγών, και δεν παύει να υπάρχει υπό τη μία μορφή παρά μόνον για να ξαναεμφανισθεί υπό μία άλλη.
Μολονότι στα νεότερα χρόνια, και με την επικράτηση του [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμού]], ο [[Κόσμος]] στο σύνολό του θεωρήθηκε κτιστός και όχι αυθύπαρκτος, μια παρόμοια άποψη αναβίωσε στη φυσική φιλοσοφία και εκφράστηκε μέσω της [[Αρχή αφθαρσίας της ύλης|αρχής της αφθαρσίας της ύλης]] ή αλλιώς [[Αρχή διατήρησης της μάζας]]. Σύμφωνα με την αρχή αυτή, η συνολική μάζα ενός απομονωμένου συστήματος (άρα και του σύμπαντος, εξαιρουμένων εξωτερικών [[υπερφυσικό|υπερφυσικών]] επεμβάσεων, της Δημιουργίας και της Καταστροφής του συμπεριλαμβανομένων) είναι δεδομένη και δεν μπορεί ούτε να αυξηθεί ούτε να μειωθεί, αλλά μόνο να ανταλλαγεί μεταξύ των μερών του. Σύμφωνα με τη διατύπωση του [[χημεία|χημικού]] [[Αντουάν Λωράν Λαβουαζιέ]]:
| |||