Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 33:
}}
Ο '''
Με τη δολοφονία του δούκα Αλεξάνδρου των Μεδίκων ([[1537]]) δεν υπήρχε κανένας αρσενικός γόνος της οικογένειας από τον πρώτο κλάδο της δυναστείας. Τότε θυμήθηκαν τον ξεχασμένο δεύτερο κλάδο, του οποίου εκπρόσωπος τότε ήταν ο μόλις 17χρονος Κοσμάς. Παρόλο που δε ζούσε στη Φλωρεντία, τον ευνόησαν γιατί πίστευαν ότι λόγω του νεαρού της ηλικίας του θα μπορούσε εύκολα να γίνει "πιόνι". Σύντομα όμως τους διέψευσε, γιατί αποδείχθηκε υπερβολικά ισχυρογνώμων και φιλόδοξος.
Απέρριψε αμέσως την πρόταση να δώσει επιπλέον εξουσίες στο συμβούλιο των 48. Τον Ιούλιο του [[1537]], οι εξόριστοι βάδιζαν κατά της Τοσκάνης υπό την αρχηγία του [[Μπερνάρντο Σαλβιάτι]] και του [[Πιέρο
Τον Ιούνιο του [[1537]] αναγνωρίστηκε από τον αυτοκράτορα [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε΄]] αρχηγός του Φλωρεντινού κράτους, σε αντάλλαγμα πολεμικών υπηρεσιών που του είχε προσφέρει με τη [[Γαλλία]]. Επανέφερε έτσι την δύναμη των Μεδίκων, που βασίλεψαν στην Φλωρεντία ως τον [[Τζαν Γκαστόνε των Μεδίκων]] ([[1671]] - [[1737]]). Κατέλαβε τη [[Σιένα]] με τη στρατιωτική υποστήριξη του αυτοκράτορα. Η πόλη αντιστάθηκε μετά από 15μηνη πολιορκία ([[1554]] - [[1555]]) και έπεσε οπότε και ο πληθυσμός της μειώθηκε από τις 40.000 στις 8.000. Το [[1569]] ανακήρυξε το μεγάλο δουκάτο της Τοσκάνης.
== Αυταρχική διακυβέρνηση ==
Ήταν ηγεμόνας δεσποτικός και [[απολυταρχία|απολυταρχικός]]. Παρά όμως την αυταρχικότητα και τους βαρείς φόρους που επέβαλλε, ήταν λάτρης των γραμμάτων και των τεχνών. Η [[Ναυμαχία της Ναυπάκτου]] ([[1571]]) και ο
Τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής του συντετριμμένος από το θάνατο δύο από τους γιους του από [[ελονοσία]], παρέδωσε την εξουσία στο γιο του Φραγκίσκο και αποσύρθηκε στη βίλα του Καστέλο.
| |||