Γεράκι Λακωνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η πόλη των Γερονθρών εξακολούθησε να ακμάζει και στους επόμενους αιώνες και γι’ αυτό αναφερόταν στον [[Συνέκδημος του Ιεροκλή|κατάλογο των επαρχιών και πόλεων]], ο οποίος συντάχθηκε από τον [[Ιεροκλής ο γραμματικός|Ιεροκλή]] κατά τον 6ο αιώνα μ.Χ. Κατά τον πέμπτο αιώνα κτίσθηκε χριστιανική εκκλησία, [[βασιλική (αρχιτεκτονική)|βασιλική]], της οποίας τα λείψανα σώζονται στη θέση "Μητρόπολη". Κατά τους χρόνους αυτούς οχυρώθηκε περαιτέρω η ακρόπολη με νέα τείχη των οποίων ορισμένα μέρη σώζονται ακόμη και σήμερα.

Μετά την [[Δ' Σταυροφορία|άλωση της Κωνσταντινουπόλεως]] από τους Λατίνους [[σταυροφόροι|σταυροφόρους]] το 1204, οι Φράγκοι έγιναν κύριοι εκτός άλλων περιοχών και της Πελοποννήσου, του [[Δεσποτάτο του ΜορέωςΜωριάς|Μορέως]], όπως ονομαζόταν τότε, την οποία διαίρεσαν σε δώδεκα μεγάλες βαρονίες και τοπαρχίες. Μία απ΄ αυτές ήταν και το Γεράκι μαζί με την περιοχή του, όπου ανέλαβε επικεφαλής ο Γάλλος βαρόνος [[Γκυ ντε Νιβελέ]],<ref>[http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/163689 Πανδέκτης: Οικόσημο οίκου Νιβελέ]</ref> ο οποίος το 1209 έκτισε εκεί το Κάστρο που σώζεται μέχρι σήμερα. Αλλά ο τόπος αυτός μαζί με το Κάστρο μόνον 50 χρόνια παρέμεινε στα χέρια των Φράγκων, διότι το 1262 αναγκάσθηκαν να το παραδώσουν στους Βυζαντινούς μαζί με τα κάστρα της [[Μονεμβασιά|Μονεμβασίας]], του [[Μυστρά]] και της [[Μάνη]]ς για την απελευθέρωση του [[Γουλιέλμος Β' Βιλλεαρδουίνος|Γουλιέλμου Βιλλεαρδουίνου]] και των άλλων βαρόνων και ιπποτών, οι οποίοι στη [[μάχη της Πελαγονίας]] το 1259 είχαν συλληφθεί αιχμάλωτοι από τους Βυζαντινούς.