Βιβλιοθηκονομία και επιστήμη της πληροφόρησης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''βιβλιοθηκονομία και επιστήμη της πληροφόρησης''' (ΒΕΠ), ή απλούστερα '''βιβλιοθηκονομία''', είναι η επιστήμη με στόχο την οργάνωση της [[γνώση|γνώσης]] και των [[πληροφορία|πληροφοριών]], με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται όσο το δυνατό πιο εύκολη η πρόσβαση από τους χρήστες. Θα μπορούσε να θεωρηθεί διεπιστημονικό αντικείμενο, αφού συχνά παρουσιάζει επικάλυψη με άλλους τομείς, όπως την [[πληροφορική]] και διάφορες [[κοινωνική επιστήμη|κοινωνικές επιστήμες]].

Το κύριο πεδίο εφαρμογής της ΒΕΠ είναι οι [[βιβλιοθήκη|βιβλιοθήκες]] και άλλα κέντρα πληροφόρησης (π.χ. [[αρχείο|αρχεία]] ή [[μουσείο|μουσεία]]), με αποτέλεσμα η ΒΕΠ να τείνει να ταυτίζεται με την οργάνωση και λειτουργία των βιβλιοθηκών. Εξαιτίας αυτής της ταύτισης, αλλά και χάριν οικονομίας του λόγου, συνηθίζεται ο μονολεκτικός όρος «βιβλιοθηκονομία». Η ΒΕΠ αξιοποιεί τις αρχές της [[επιστήμη πληροφόρησης|επιστήμης πληροφόρησης]], η οποία όμως μπορεί να θεωρηθεί ευρύτερο επιστημονικό πεδίο. Κατ' άλλους, η ΒΕΠ αποτελεί σύνθεση της βιβλιοθηκονομίας και της επιστήμης πληροοφόρησηςπληροφόρησης.

ΜεΌπως άλλωστε και όλες οι άλλες επιστήμες, με την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών πληροφόρησης ([[ηλεκτρονικός υπολογιστής|ηλεκτρονικοί υπολογιστές]], [[Διαδίκτυο]] κλπ) η ΒΕΠ πήρε νέες διαστάσεις, αρχικά με την οργάνωση σε ηλεκτρονικό περιβάλλον των πληροφοριών που αφορούν τις πληροφοριακές πηγές (δημιουργία ηλεκτρονικών καταλόγων) και αργότερα με την [[ψηφιοποίηση]] των ίδιων των πηγών ή την απευθείας δημιουργία τους σε ηλεκτρονική μορφή ([[ηλεκτρονικό βιβλίο|ηλεκτρονικά βιβλία]] και περιοδικά, [[βάση δεδομένων|βάσεις δεδομένων]], [[ιστοσελίδα|ιστοσελίδες]], κ.ά.).

Παρόλο που πολύς κόσμος ταυτίζει τη βιβλιοθηκονομία με την [[καταλογογράφηση]] βιβλίων, εντούτοις η τελευταία είναι μόνο ένα από τα πολλά θέματα (ή λειτουργίες) με τα οποία καταπιάνεται η βιβλιοθηκονομία. Οι τομείς στους οποίους η βιβλιοθηκονομία διεξάγει την έρευνά της περιλαμβάνουν τη διαχείριση γνώσης, τη δόμηση των πληροφοριών, συστήματα και υπηρεσίες πληροφοριών, σχέσεις χρήστη και πληροφορίας, και ανάκτηση πληροφοριών. Πτυχές της βιβλιοθηκονομίας που αφορούν την πιο πρακτική λειτουργία των βιβλιοθηκών περιλαμβάνουν, βάσει του ΠΔ.385/1989, την διοίκηση της βιβλιοθήκης, την εξυπηρέτηση και εκπαίδευση χρηστών, τις προσκτήσεις και την [[ανάπτυξη συλλογής]], τη συντήρηση υλικού, και βέβαια την ανάπτυξη[[καταλογογράφηση]], υπηρεσιώντην μέσωδιοργάνωση τουπολιτιστικών Διαδικτύουεκδηλώσεων, εκθέσεων, ομιλιών και βέβαιαπαρουσιάσεων βιβλίων ενώ μπορούν να ασκούν και άλλες δραστηριότητες που δεν κατονομάζονται παραπάνω αλλά προκύπτουν από την [[καταλογογράφηση]]εξέλιξη της επιστήμης της ΒΕΠ. Ο διαχωρισμός ανάμεσα στις θεωρητικές και πρακτικές πτυχές της βιβλιοθηκονομίας συνήθως δεν είναι εφικτός.