| όνομα = {{PAGENAME}}
| εικόνα = ΔΕΛΗΚΑΡΗΣ.jpg
| μέγεθος εικόνας = 200250
| λεζάντα = ΟΣκίτσο Γιώργοςτου ΔεληκάρηςΓιώργου Δεληκάρη που τον απεικονίζει να σκοράρει στο [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης]], σε βάρος της Δ. Γερμανίας
| πλήρες όνομα =
| ημερομηνία γέννησης = {{ηγη|1951|7|22}}
}}
Ο '''Γιώργος Δεληκάρης''' (γεν.γεννήθηκε στις [[22 Ιουλίου]] [[1951]] στον [[Πειραιάς|Πειραιά]]) είναι [[Έλληνας]] παλαίμαχος διεθνής [[ποδοσφαιριστής]] που μεσουράνησε τη δεκαετία του '70. Αγωνίστηκε κατά κύριο λόγο στον [[ΠΑΕ Ολυμπιακός ΣΦΠ|Ολυμπιακό]] και στο τέλος της καριέρας του στον [[ΠΑΕ Παναθηναϊκός|Παναθηναϊκό]]. Βιρτουόζος της μπάλας, με εκπληκτική ντρίμπλα, έδινε την εντύπωση ότι προσπερνούσε ακίνητους τους αντιπάλους του. Ήταν αριστεροπόδαρος με πολύ καλή πάσα, που δεν παρέλειπε να σκοράρει.
==Καριέρα==
==Βιογραφικό==
===Σε συλλογικό επίπεδο ===
===Στον Ολυμπιακό 1969-1978 ===
Ο Γιώργος Δεληκάρης γεννήθηκε στον [[Πειραιάς|Πειραιά]] το [[1951]]. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην ομάδα του [[Αργοναύτης Πειραιά|Αργοναύτη]], η οποία τότε αγωνιζόταν στη [[Β΄ Εθνική ποδοσφαίρου αντρών|Β΄ Εθνική]]. Το 1969 πήρε μεταγραφή στον [[ΠΑΕ Ολυμπιακός ΣΦΠ|Ολυμπιακό]] με πριμ 150.000 δρχ., ενώ ο σύλλογός του έλαβε 1.050.000 δρχ.
Ήταν μέλος της μεγάλης ομάδας τουτων θρύλου"ερυθρόλευκων", που δημιούργησε ο αείμνηστος πρόεδρος [[Νίκος Γουλανδρής]], με την οποία κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα: [[Α΄Εθνική ποδοσφαίρου αντρών 1972-1973|1972-73]], [[Α΄Εθνική ποδοσφαίρου αντρών 1973-1974|1973-74]] και [[Α΄Εθνική ποδοσφαίρου αντρών 1974-1975|1974-75]] και τρία [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου αντρών|Κύπελλα ΕλλάδοςΕλλάδας]]: 1971, 1973, 1975.
ΤοΤην περίοδο 1977- 781978 ήρθε σε προστριβή με το σύλλογο καιεξαιτίας μετης αφορμή τη δυσαρέσκειάδυσαρέσκειάς του για το γεγονός ότι το περιβραχιόνιο του αρχηγού , το οποίο δόθηκε στον [[Κώστας Αϊδινίου| Κώστα Αϊδινίου]], τέθηκεη οποία είχε ως αποτέλεσμα να τεθεί σε "καραντίνα " και από τις 8 Ιανουαρίου ως το τέλος του πρωταθλήματος δενδε χρησιμοποιήθηκε καθόλου. Το καλοκαίρι του 1978 βλέποντας πως δεν έχει μέλλον στον Ολυμπιακό αποφάσισε να μετακινηθεί από το λιμάνι στον μεγάλο αντίπαλο [[ΠΑΕ Παναθηναϊκός|Παναθηναϊκό]], απόφαση για την οποία αργότερα δήλωσε μετανιωμένος. ▼
===Στον Παναθηναϊκό 1978-1982 ===
▲Το 1977-78 ήρθε σε προστριβή με το σύλλογο και με αφορμή τη δυσαρέσκειά του για το περιβραχιόνιο του αρχηγού, το οποίο δόθηκε στον [[Κώστας Αϊδινίου|Αϊδινίου]], τέθηκε σε καραντίνα και από τις 8 Ιανουαρίου ως το τέλος του πρωταθλήματος δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου. Το καλοκαίρι του 1978 βλέποντας πως δεν έχει μέλλον στον Ολυμπιακό αποφάσισε να μετακινηθεί από το λιμάνι στον μεγάλο αντίπαλο [[ΠΑΕ Παναθηναϊκός|Παναθηναϊκό]], απόφαση για την οποία αργότερα δήλωσε μετανιωμένος.
Η μεταπήδηση του Γιώργου Δεληκάρη από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό, χαρακτηρίστηκε ως «Η μεταγραφή της δεκαετίας» και αναφέρθηκε ως πρώτο θέμα στα εξώφυλλα των εφημερίδων της εποχής εκείνης.
===Στην Εθνική Ελλάδας===
ΣτηνΜε την [[Εθνική ΕλλάδοςΕλλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Εθνική ΕλλάδαςΕλλάδα]] έπαιξεαγωνίστηκε επί μία δεκαετία, και ήταν βασικός επίτο έξιδιάστημα χρόνια περίπου1971-1981. ΈκανεΠραγματοποίησε το ντεμπούτο του στις 21 Απριλίου 1971 στο [[Στάδιο Γουέμπλεϊ]], σε αγώνα των προκριματικών του [[Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1972|Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 1972]] (τότε Κυπέλλου Εθνών) εναντίον της [[Εθνική Αγγλίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|ΑγγλίαΑγγλίας]]ς, όταν αντικατέστησε τον [[Γιώργος Δέδες|Γιώργο Δέδε]] στο 88΄ (σκορ 0-3).
Υπήρξε μέλος της ομάδας που διεκδίκησε μέχρι τέλους από την τότε παγκόσμια πρωταθλήτρια [[Εθνική Γερμανίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Δυτική Γερμανία]] την πρόκριση στο [[Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1976|Κύπελλο Εθνών]] του 1976]]. Έχει μείνει στην ιστορία το εκπληκτικό γκολτέρμα που πέτυχε στις 20 Νοεμβρίου 1974 στο [[Στάδιο Καραϊσκάκη]], όταν έπειτα από κόρνερ του [[Μίμης Δομάζος|Μίμη Δομάζου]] πετάχτηκε στη μικρή περιοχή με εναέρια προβολή σε στυλ καράτε και έστειλε την μπάλα στο γάμα"Γ" του εμβρόντητου Ζεπ Μάγερ. Ήταν το πρώτο από τα επτά γκολτέρματα που σκόραρεσημείωσε με την Εθνική ομάδαΕλλάδα. Σκόραρε και στον επαναληπτικό στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου, ισοφαρίζοντας μεσε 1-1 στο 79΄.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 1977 σε φιλικό αγώνα κατά της [[Εθνική Ρουμανίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ρουμανίας]] στο [[Βουκουρέστι]] (σκορ 1-6) αγωνίστηκε για πρώτη φορά ως αρχηγός της Εθνικήςελληνικής ομάδας., Ήταν τοστον πρώτο ματςαγώνα της Εθνικής Ελλάδας με προπονητή τον [[Αλκέτας Παναγούλιας|Αλκέτα Παναγούλια]]. Το αξίωμα του αρχηγού θα διατηρήσει και στα επόμενα τρία ματς της σεζόν. Όμως, οΟ παραγκωνισμός του από τον Ολυμπιακό και η μεταγραφική του περιπέτεια στον Παναθηναϊκό είχε ως αποτέλεσμα να χάσει τη θέση του στην Εθνική από τον Ιανουάριο ως το Σεπτέμβριο του 1978. ΕπανέρχεταιΕπανήλθε στον αγώνα για τα προκριματικά του [[Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1980|Κυπέλλου Εθνών 1978-801980]] κατά της [[Εθνική ΕΣΣΔ (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ε.Σ.Σ.Δ.]] στις [[20/9/78 καιΣεπτεμβρίου]] είναι[[1978]], στον οποίο ήταν αρχηγός. Υπήρξε βασικό μέλος της ομάδας που θα πετύχει την πρόκρισηπροκρίθηκε στην τελική φάση τουτης Κυπέλλουδιοργάνωσης, Εθνώνενώ στηνπέτυχε δύο τέρματα στο 8-1 επί της [[EuroΕθνική 1980Φινλανδίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|ΙταλίαΦινλανδίας]] τοστις 1980[[11 Οκτωβρίου]]. Μάλιστα[[1978]], πετυχαίνειόμως δύολόγω γκολτραυματισμού στοδεν 8-1ήταν επίστην αποστολή που αγωνίστηκε στα γήπεδα της Φινλανδίας[[Ιταλία|Ιταλίας]], (11/10/1978).τον Ιούνιο του 1980.
Ως αρχηγός επανέρχεταιαγωνίστηκε ξανά στις 15/11/78 Νοεμβρίου 1978 σε αγώνα για το Βαλκανικό Κύπελλο στα [[Σκόπια]] με την τότε Γιουγκοσλαβία[[Εθνική Σερβίας (σκορποδόσφαιρο 1-4ανδρών)|Γιουγκοσλαβία]]. Στις 14/2/79 πετυχαίνειΦεβρουαρίου 1979 σημείωσε το πέμπτο του γκολτέρμα με την Εθνική ΕλλάδαςΕλλάδα σε φιλικό κατάαγώνα εναντίον του [[Εθνική Ισραήλ (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ισραήλ]]. Ενώ είναι αρχηγός ξανά στις 12/9/1979 στην ιστορική νίκη με 1-0 επί της Ε.Σ.Σ.Δ. στο Γήπεδο της Λεωφόρου, που δίνει την πρόκριση στην τελική φάση του Κυπέλλου Εθνών. Όμως, στη συνέχεια της σεζόν 1979-80 χάνει τη θέση του στην Εθνική ομάδα, λόγω τραυματισμών, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να πάρει μέρος στην τελική φάση τον Ιούνιο του 1980.
ΕπανέρχεταιΕπανήλθε ως αρχηγός στις 15 Οκτωβρίου 1980, στην ιστορική νίκη με 1-0 επί της [[Εθνική Δανίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Δανίας]] στην [[Κοπεγχάγη]] για τα προκριματικά του [[Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1982|Μουντιάλ 1982]]. Θα πετύχειΠέτυχε το έκτο του γκολτέρμα με πέναλτι επί της [[Εθνική Αυστραλίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|ΑυστραλίαΑυστραλίας]], στον αποχαιρετιστήριο αγώνα προς τιμήν του Μίμη Δομάζου (σκορ 3-3) και θα αγωνιστείαγωνίστηκε ως αρχηγός για τελευταία φορά μεεναντίον τηντης [[Εθνική Ιταλίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|ΙταλίαΙταλίας]] στις 6/12/80. ΘαΔεκεμβρίου παίξει1980. γιαΗ τελευταία φοράτου στηνσυμμετοχή Εθνικήμε την Ελλάδα ομάδαήταν στις 14 Οκτωβρίου 1981 επί της Δανίας στη [[Θεσσαλονίκη]] για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου (ήττα 2-3), αγώνα στον οποίο θα αντικατασταθείαντικαταστάθηκε στο 23΄ λόγω τραυματισμού.
==Μετά το ποδόσφαιρο==
|