Μέμος Μακρής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21:
Ο '''Μέμος Μακρής''' (''Αγαμέμνων Μακρής'', Αγγλικά: ''Memos Makris'', Ουγγρικά: ''Makrisz Agamemnon'') ([[Πάτρα]] [[1 Απριλίου]] [[1913]] - [[Αθήνα]] [[26 Μαΐου]] [[1993]]) ήταν Έλληνας [[γλυπτική|γλύπτης]] του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην [[Πάτρα]]. Το 1919, η οικογένειά του μετακόμισε στην [[Αθήνα]]. Σπούδασε στην [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]] στην Αθήνα με δασκάλους τους Μιχάλη Τόμπρο, Επαμ. Θωμόπουλο και Κ. Δημητριάδη. Αναμίχθηκε γρήγορα στην καλλιτεχνική και πολιτιστική ζωή της δεκαετίας του '30.
 
Κατά τη διάρκεια της [[Γερμανική κατοχή|γερμανικής κατοχής]], ο Μακρής πήρε μέρος με έντονη δράση στην [[Εθνική Αντίσταση]]. Μετά την απελευθέρωση συνέχισε τις σπουδές του στο [[Παρίσι]]. Απελάθηκε από τη [[Γαλλία]] το 1950, λόγω των [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερών]] πολιτικών πεποιθήσεών του και βρήκε [[πολιτικό άσυλο]] στην [[Ουγγαρία]]. Στην Ουγγαρία δραστηριοποιήθηκε ενεργά στην καλλιτεχνική, πολιτική και πολιτιστική κίνηση της χώρας, όπου καθιερώθηκε ως ένας από τους γλύπτες που εξέφραζαν την επίσημη αισθητική του κράτους με συνθέσεις μέσα στο πνεύμα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Διακρίθηκε επίσης και ως ο περίφημος "καταδότης των καλλιτεχνών", αφού υπήρξε ο μοναδικός καλλιτέχνης που συνεργάστηκε με τους Σοβιετικούς μετά την συντριβή της Ουγγρικής Επανάστασης, καταδίδοντας όλους τους "ιδεολογικά αντίθετους" στο καθεστώς. <ref>http://www.youtube.com/watch?v=QR2WiaUxQzw.</ref>
 
Το 1964, του αφαιρέθηκε η ελληνική [[υπηκοότητα]], την οποία επανέκτησε το 1975 μετά την [[Μεταπολίτευση|αποκατάσταση της δημοκρατίας]] στην Ελλάδα. Το 1978 στην [[Εθνική Πινακοθήκη]], πραγματοποιήθηκε η πρώτη αναδρομική έκθεσή του στην Ελλάδα .
Γραμμή 29 ⟶ 28 :
Μερικά από τα σημαντικότερα έργα του περιλαμβάνουν το μνημειώδες γλυπτό που αφιερώνεται στα θύματα του ναζιστικού [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης|στρατόπεδου συγκέντρωσης]] του [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν-Γκούζεν|Μαουτχάουζεν]] στην [[Αυστρία]], το μνημείο στους [[Ούγγροι|Ούγγρους]] εθελοντές του [[Ισπανικός Εμφύλιος|Ισπανικού Εμφύλιου]] στη [[Βουδαπέστη]], το μνημείο της απελευθέρωσης στο [[Πεκς]]. Πολλά άλλα έργα του κοσμούν πλατείες και κτήρια σε όλη την Ουγγαρία.
 
Στην [[Κύπρος|Κύπρο]] ξεχωρίζει για το εμβληματικό άγαλμα του [[Μακάριος|Αρχιεπισκόπου Μακάριου]] φιλοτεχνημένο το 1987 στο [[προεδρικό μέγαρο (Κύπρος)|προεδρικό μέγαρο]] στη [[Λευκωσία]]. Στην Ελλάδα είναι περισσότερο γνωστός για το εξαμβλωματικό γλυπτό του με τη μορφή του κεφαλιού ενός νέου που βρίσκεται στο προαύλιο του [[Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο|Πολυτεχνείου]], προς τιμήν των θυμάτων της [[Εξέγερση του Πολυτεχνείου|εξέγερσης του Πολυτεχνείου]] το 1973. Στην πραγματικότητα το γλυπτό δεν έχει καμία σχέση ούτε με κεφάλι νέου, ούτε με την Εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μετά τη μεταπολίτευση πρύτανης του Πολυτεχνείου εκλέχθηκε ο Γ. Βουδούρης, μέλος του ΚΚΕ. Είχε φίλο τον Μέμο Μακρή, του οποίου υπήρχαν πολλά έργα του στην Ουγγαρία, όπου ζούσε ως πολιτικός πρόσφυγας. Ένα από τα έργα του ήταν το μπρούτζινο κεφάλι με τα χαρακτηριστικά του μεγάλου έλληνα ιστορικού Νίκου Σβορώνου, και αυτού μέλους του ΚΚΕ. Με ενέργειες του Πρύτανη Γ. Βουδούρη το γλυπτό τοποθετήθηκε κοντά στην είσοδο του Πολυτεχνείου να συμβολίζει τους αγώνες των φοιτητών. <ref>http://oxpontidis.blogspot.gr/2008/11/blog-post_21.html.</ref>
 
Το 2001, επί δημαρχίας [[Δημήτρης Αβραμόπουλος|Δημήτρη Αβραμόπουλου]], τοποθετήθηκε ανδριάντας του Αρχιεπισκόπου και Εθνάρχη Κύπρου [[Αρχιεπίσκοπος Μακάριος|Μακαρίου]] στην [[Αθήνα]] στην συνοικία των [[Αμπελόκηποι (Αθήνα)|Αμπελοκήπων]]. Το γλυπτό, φιλοτεχνημένο σε ορείχαλκο και ύψους 3.13μ., είναι δωρεά της [[Μονή Κύκκου|Ιεράς Μονής Κύκκου]] προς το δήμο [[δήμος Αθηναίων|Αθηναίων]] και αποτελεί αντίγραφο του ανδριάντα που βρίσκεται στο Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου.