Κρούσοβο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 4:
Το Κρούσοβο βρίσκεται βορειότερα από το [[Μπίτολα|Μοναστήρ]] και νοτιοδυτικά του [[Περλεπές|Περλεπέ]] σε υψόμετρο 1.350μ. και περιστοιχίζεται από πυκνά δάση.
==Ιστορία==
[[File:Kroushevo 1853 Testament Greek School.png|thumb|left|210px200px|Κληροδότημα υπέρ του ελληνικού σχολείου στο Κρούσοβο το 1853]]
Ως τα μέσα του 18<sup>ου</sup> αιώνα δεν ήταν παρά ένα χωριό που αργότερα έγινε κωμόπολη γιατί ο πληθυσμός αυξήθηκε πολύ από τους καινούργιους κατοίκους του Κρουσόβου που εγκαταστάθηκαν σ΄αυτό από τη νότια Μακεδονία για ν΄αποφύγουν τους διωγμούς των [[Κονιάροι|Κονιάρων]] Τούρκων κι από την Ήπειρο και την Αλβανία για ν΄αποφύγουν του τουρκοαλβανούς. Έτσι στις παραμονές της εξέγερσης του [[Εξέγερση του Ίλιντεν| Ίλιντεν]] ο πληθυσμός του έφτανε τις 18.000<ref>Δ.Ι. Πόποβιτς, Περί των Τσιντάρων, έκδ. 2η, Βελιγράδι, 1937</ref> κι απ΄αυτές τη μεγάλη πλειοψηφία την αποτελούσαν βλαχόφωνοι ελληνικής συνείδησης. Υπήρχαν και αρκετοί [[Σλαβόφωνοι της ελληνικής Μακεδονίας|σλαβόφωνοι πατριαρχικοί]], ενώ οι [[Βουλγαρική Εξαρχία|εξαρχικοί]] βουλγαρόφρονες και οι ρουμανίζοντες βλάχοι ήταν πολύ λίγοι. Τούρκοι δεν κατοικούσαν στο Κρούσοβο εκτός από τους εκπροσώπους των αρχών και τις οικογένειες τους. Οι Κρουσοβίτες μετανάστευαν, στα βαλκανικά κράτη, την κεντρική Ευρώπη και, οι περισσότεροι, στην Αίγυπτο. Η πόλη αυτή ήταν έδρα του επισκόπου Πρεσπών και [[Αχρίδα|Αχριδών]], είχε λαμπρό καθεδρικό ναό, του Αγίου Νικολάου που κάηκε από τους Τούρκους τον Αύγουστο του 1903, κοινοτικό νοσοκομείο εξαρτώμενο από τον Ναό, ημιγυμνάσιο αγοριών, παρθεναγωγείο και αρκετά σχολεία κατώτερης παιδείας με εκατοντάδες μαθητών.<ref>Νικόλαος Μπάλας, Ιστορία του Κρουσόβου, σ. 20, Θεσσαλονίκη 1962</ref>
[[File:Ethnic Greeks of Krusevo.JPG|thumb|right|210px|Ο Κρουσοβίτες Κυριάκος Λιάκος και Φωκίων Μπούκλης με τις συζύγους τους στα τέλη του 19ου αι.]]