Εμφύλιος Πόλεμος του Λιβάνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 2:
Ο '''Εμφύλιος Πόλεμος του Λιβάνου''' υπήρξε πολυετής πολεμική σύγκρουση των δυο κύριων εθνοτικοθρησκευτικών ομάδων που συναποτελούν την καρδιά της λιβανέζικης εθνικής ταυτότητας, των [[Μαρωνίτες|Μαρωνιτών]] και των [[Δρούζοι|Δρούζων]], στον οποίο συμμετείχαν και γειτονικές του Λιβάνου χώρες προκειμένου να προωθήσουν τα συμφέροντά τους, καθώς και οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στον Λίβανο (μαχητές της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, με προεξάρχουσα τη Φατάχ του Γιασέρ Αραφάτ-η Φατάχ αποτελούσε το 80% της ΟΑΠ που ήταν ένα μέτωπο παλαιστινιακών πολιτικών ομάδων). Διήρκεσε δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, από το 1975 έως το 1990, αφήνοντας τα σημάδια του έως και σήμερα στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας και της ευρύτερης περιοχής.
Η περικαλλής πρωτεύουσα πόλη του Λιβάνου, η [[Βηρυττός]], το "Παρίσι της Μέσης Ανατολής" όπως ονομαζόταν στα χρόνια πριν τον πόλεμο, σωριάστηκε σε ερείπια και ολόκληρη η χώρα μετακύλισε στην άβυσσο του χάους, με ομάδες πολιτικές δρώσες προϊόντος του χρόνου με όρους μαφιόζικων συμμοριών, οδηγώντας τελικώς τον Λίβανο σε ομηρεία στις γειτονικές χώρες και μεγάλα τμήματά του υπό ξενική κατοχή, συριακή και ισραηλινή (Νότιος Λίβανος, εισβολή 1982). Η οικονομία της χώρας για χρόνια προσανατολίστηκε στην εξαγωγή ναρκωτικών, το εμπόριο όπλων και τη διεξαγωγή ποικίλων μορφών λαθρεμπορίου, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι τεράστιες ανάγκες εξοπλισμού, προπαγάνδας και κατασκοπείας των αντιμαχόμενων παρατάξεων, καθηγμάζοντας στην κυριολεξία τη χώρα, αποσαθρώνοντας τον παραγωγικό ιστό και αφήνοντας την μια χώρα παρία στο επισφαλές διεθνές περιβάλλον του Ψυχρού Πολέμου και της μάχης ΗΠΑ και ΕΣΣΔ για παγκόσμια πρωτοκαθεδρία.
Παράλληλα, η εμφύλια σύρραξη λειτούργησε ως καθρέφτης των ταξικών ανισοτήτων στην κοινωνική δομή, που καλύφθηκαν εν μέρει με την άνοδο οργανώσεων όπως η [[Χεζμπολλάχ]], οι οποίες με όπλο τη λαϊκή τους πολιτική και τη στρατιωτική πειθαρχία τους καθώς και την χρηματοδότηση εξωχώριων κέντρων (Ιράν και Συρία στην περίπτωση της Χεζμπολλάχ), εισέδυσαν σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, εκφράζοντας την ταυτότητα επιμέρους εθνοθρησκευτικών θυλάκων και αποτελώντας στην ουσία "κράτος εν κράτει" στην πολύπαθη χώρα.
| |||