Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ελλάδα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 33:
Το Ινστιτούτο προέκυψε το 2012 ως μετεξέλιξη των τριών ανθρωπιστικών ινστιτούτων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (Κέντρο Ελληνικής καιΡωμαϊκής Αρχαιότητας, Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών και Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών), των παλαιότερων ελληνικών ερευνητικών θεσμών για τις ιστορικές και φιλολογικές επιστήμες. Σήμερα διευθυντής του είναι ο [[Ταξιάρχης Κόλιας]]<ref>
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ [http://www.eie.gr/nhrf/institutes/ihr/index-gr_IHR.html]</ref>.
*Το Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών ιδρύθηκε στις 11 Μαίου 1960 με πράξη του Δ.Σ του τότε Βασιλικού Ιδρύματος Ερευνών
Διευθυντές διαδοχικά του του Ινστιτούτου ήταν οι [[Μιχαήλ Λάσκαρις]] 91960-1962), [[Κωνσταντίνος Δημαράς]] (1962-19720, [[Διονύσιος Ζακυθηνός]] (1971-1975), αναπληρωτής διευθυντής ο [[Μανούσος Μανούσακας]] (1975-1980), η [[Λουκία Δρούλια]] (1981-1995), ο [[Βασίλης Παναγιωτόπουλος]] (1995-2000) και ο Πασχάλης Κιτρομηλίδης (2000-2012)Σήμερα υφίσταται ως Τμήμα Νεοελληνικών Ερευνών ενσωματωμένο στο Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών [http://www.eie.gr/nhrf/institutes/inr/index-gr.html]
Ο νέος ελληνισμός αυτονομέιται ως ερευνητικό πεδίο: στα είκοσι πρώτα χρόνια της δράσης του Κέντρου, επιχειρείται η «απογραφή των πνευματικών θυσαυρών του τόπου σε εθνικό επίπεδο»<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, «Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.69</ref>Έτσι οι κύριες κατευθύνσεις ήταν η απογραφή της ελληνικής βιβλιογραφικής παραγωγής, η καταλογράφηση και έκδοση αρχειακού υλικού, βιβλιολογικά και γραμματολογικά ενδιαφέροντα. Από το 1980 έως το 2000, ενσωματώνεται η οικονομική και κοινωνική ιστορία, η ιστορική γεωγραφία και δημογραφά, η ιστορία των θεσμών, η ιστορία της τεχνολογίας, η ιστορία της νεοελληνικής τέχνης. Οι ερευνητικοί ορίζοντες του Ινστιτούτου εμπλουτίστηκαν με τη σύγκληση διεθνών επιστημονικών συναντήσεων.
*Το Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών ιδρύθηκε αρχικά με την επωνυμία Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών στις 11 Μαΐου 1960 με πράξη του Δ.Σ του τότε Βασιλικού Ιδρύματος Ερευνών κι άρχισε να λειτουργεί τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς. Διαδοχικά διευθυντές του ήταν οι [[Διονύσιος Ζακυθηνός]] (1960-19750), ο [[Μανούσος Μανούσακας]] (1976-1980)η [[Χρύσα Μαλτέζου]] (1980-1995), ο [[Νικόλαος Οικονομίδης]] (1995-2000), ο Ευάγγελος Χρυσός (2000-2005) και από το 2006 έως το 2012 ο Ταξιάρχης Κόλλιας.<ref>Ταξιάρχης Κόλλιας,«Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών»,Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.96-123 </ref>
==Παραπομπές==
| |||