Νήσος Αγίας Ελένης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Αγία Ελένη έχει πληθυσμό περίπου 4.250 κατοίκων, κυρίως βρετανικής καταγωγής -από μετανάστες και στρατιώτες-, αλλά και απόγονους σκλάβων που μεταφέρθηκαν με την ίδρυση της αποικίας, αρχικά από την [[Αφρική]] (Πράσινο Ακρωτήριο, Χρυσή Ακτή και δυτική ακτή της Αφρικής), αλλά και στη συνέχεια από την [[Ινδία]] και τη [[Μαδαγασκάρη]]. Η εισαγωγή σκλάβων σταμάτησε λόγω του αυξημένου ποσοστού τους στον πληθυσμό το [[1792]]. Το νησί αποικήθηκε από τους ΒρετανούΒρετανούς πρώτη φορά το [[1659]]. Το [[1804]] η Αγία Ελένη έγινε η έδρα της Βρετανικής μοίρας της δυτικής Αφρικής, για την παρεμπόδιση της εξαγωγής σκλάβων στη [[Βραζιλία]], με συνέπεια την απελευθέρωση αρκετών χιλιάδων σκλάβων στο νησί. Σχεδόν όλοι ήταν Αφρικανοί και περίπου 500 παρέμειναν εκεί, ενώ οι υπόλοιποι σταδιακά στάλθηκαν στις δυτικές Ινδίες και το [[Κέιπ Τάουν]], και τελικά στη [[Σιέρα Λεόνε]]. Επίσης, μετανάστες από την [[Κίνα]] μεταφέρθηκαν στο νησί από το [[1810]] με κορύφωση του ρεύματος το [[1818]]. Μετά την επαναφορά του Στέμματος στη Βρετανία το [[1834]], οι περισσότεροι επαναπατρίστηκαν, αν και αρκετοί μεταφέρθηκαν στη [[Νότια Αφρική]]. Αντίστοιχα, στο νησί βρέθηκαν και λίγοι Ινδοί, κύρια αποσχολούμενοι σε λιμενικές εργασίες.