Τζοβάννι Παϊζιέλλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Ο '''Τζοβάννι Παϊζιέλλο''' (Giovanni Paisiello, 1740-1816) ήταν Ιταλός συνθέτης.
 
Γεννήθηκε στον Τάραντα, μαθήτευσε στους Ιησουίτες κ’ η ομορφιά της φωνής του τον οδήγησε στην [[Νάπολη|Νεάπολη]], όπου σπούδασε υπό τον Φραντσέσκο Ντουράντε επί εννιά χρόνια.
 
Όταν άρχισε να συνθέτει, είχε ν’ αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό καθιερωμένων ήδη συνθετών της Νεάπολης, επιφανέστερος των οποίων ήταν ο Νικκολό Πιτσίνι. Παρά το ότι τα έργα του έγιναν ευμενέστατα δεκτά από το κοινό της Νεάπολης, ο Παϊζιέλλο αποδέχθηκε πρόσκληση της [[Αικατερίνη Β΄|Αικατερίνης Β΄τηςΒ΄]] της Ρωσσίας[[Ρωσία]]ς και έμεινε στην [[Αγία Πετρούπολη]] οκτώ χρόνια. Εκεί έγραψε το αριστούργημά του, τον ''Κουρέα της Σεβίλλης''.
 
Κατά την επιστροφή του από την ΡωσσίαΡωσία έμεινε για ένα διάστημα στηνστη [[Βιέννη]] κι εκεί συνέθεσε κατά παραγγελίανπαραγγελία του αυτοκράτορα [[Ιωσήφ Β΄ των Αψβούργων|Ιωσήφ Β΄]] δώδεκα συμφωνίες και τον ''Βασιλιά Θεόδωρο'', όπερα που έγινε γνωστή σ’ ολόκληρη την Ευρώπη.
 
Επέστρεψε στην Νεάπολη το 1784, έγινε maestro di cappella κι εκεί συνέθεσε μεταξύ άλλων την όπερα La molinara, ένα έργο που υπήρξε πηγή πανευρωπαϊκής έμπνευσης. Το 1802 πήγε στο [[Παρίσι]] μετά από πρόσκληση του [[Ναπολέων|Ναπολέοντα]], αλλά δεν κατόρθωσε να συγκινήσει το παρισινό κοινό, οι δε σχέσεις του με τους άλλους συνθέτες ήταν κι εδώ τεταμένες.
 
Επέστρεψε και πάλι στην Νάπολη και είχε την εύνοια του Ιωσήφ Βοναπάρτη και του Ιωακείμ Μυρά που διαδέχτηκαν τους εκθρονισμένους Βουρβώνους. Όταν οι τελευταίοι παλινορθώθηκαν το 1815, ο Παϊζιέλλο περιέπεσε σε δυσμένεια και πέθανε ένα χρόνο αργότερα.
Γραμμή 21:
*''Don Chisciotte della Mancia'', 1769
*''Il Socrate immaginario'' (''Ο κατά φαντασίαν Σωκράτης'', 1775)
*''Il barbiere di Siviglia, ovvero La precauzione inutile'' (''Ο Κουρέας της Σεβίλλης'' ή ''Οι ανώφελες προφυλάξεις'', 1782)
*''Il Re Teodoro'' (''Ο βασιλιάς Θεόδωρος'', 1784)
*''La molinara'' (''Η μυλωνού'', 1789-90)