Κώδικας (παλαιογραφία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Bot: Migrating 34 langlinks, now provided by Wikidata on d:Q213924
Γραμμή 97:
Μετά τη συγκρότηση των τευχών, ακολουθούσε η χαράκωση της περγαμηνής με τη δημιουργία κάθετων και οριζόντιων γραμμών, που καθόριζαν το χώρο της κάθε στήλης κειμένου και των περιθωρίων, δηλ. την ακριβή επιφάνεια μέσα στην οποία ο αντιγραφέας έπρεπε να περιορίσει τη γραφή, τα σχόλια και τους τίτλους. Στους περισσότερους κώδικες κάθε φύλλο περιελάμβανε μία ή δύο στήλες κειμένου και, κατ' εξαίρεση, τρεις ή τέσσερις.
 
Το γράψιμο του κώδικα κανονικά γινόταν πριν από τη βιβλιοδεσία. Ο γραφέας, προτού ξεκινήσει την εργασία του, έπρεπε να υπολογίσει με βάση το κείμενο τη γραφική του ύλη και να τη διατάξει κατά τεύχη. Ο αριθμός των φύλλων ανά τεύχος έπρεπε να καθορίζεται από πριν, διότι μετά το ξεκίνημα του γραψίματος ήταν πλέον αδυνατόαδύνατον να μεταβληθεί ο αριθμός των σελίδων.
 
Συχνά στους κώδικες βρίσκουμε αρίθμηση των σελίδων, συνήθως στο μέσον του άνω άκρου της σελίδας. Αρχικά πιστευόταν ότι η αρίθμηση αυτή γινόταν για τον προσανατολισμό του γραφέα. Η έρευνα όμως έδειξε ότι σε πολλές περιπτώσεις η σελιδαρίθμηση έγινε μετά το δέσιμο του κώδικα, το οποίο σημαίνει ότι ο κύριος σκοπός της ήταν η διευκόλυνση του αναγνώστη, ώστε να βρίσκει γρηγορότερα και ευκολότερα κάποιο χωρίο του κειμένου.
Γραμμή 128:
Μετά την τελειοποίηση των μηχανημάτων χαρτοποιίας, οι διαστάσεις αυτές έπαψαν να είναι σταθερές και ίσχυαν μόνο κατά προσέγγιση. Παρ' όλα αυτά, ως τα τέλη του 19ου αιώνα για την περιγραφή του μεγέθους των χειρογράφων χρησιμοποιούσαν στους καταλόγους τις παραπάνω εκφράσεις (''in folio'', ''in quarto'' κ.λπ.) αν το μέγεθος του κώδικα πλησίαζε τα παραπάνω μεγέθη.
 
Όσον αφορά στην εικονογράφηση των κωδίκων, παρατηρούμε διαφορετική αντιμετώπιση ανάμεσα στα [[Λογοτεχνία|λογοτεχνικά]] κείμενα και στα [[Φυσιογνωστικές επιστήμες|φυσιογνωστικά]], [[μαθηματικά]] και [[Τεχνολογία|τεχνολογικά]] έργα. AνάμεσαΑνάμεσα στα διασωθέντα χειρόγραφα, ο αριθμός των εικονογραφημένων δειγμάτων της καλλιτεχνικής γραμματείας είναι πολύ μικρός και πρέπει να αποτελούσαν μάλλον εξαίρεση. Στις εξαιρέσεις αυτές ανήκουν και οι πολυτελείς κώδικες που τοποθετούνται χρονικά στο τέλος της [[Αρχαιότητα]]ς. Προφανώς, σε ένα τέτοιο κείμενο δινόταν προτεραιότητα στη φαντασία του αναγνώστη, που ήταν και είναι απαραίτητη, εντελώς διαφορετικά από ό,τι συμβαίνει σε έργα επιστημονικού χαρακτήρα, που σε πολλές περιπτώσεις χρειάζονται τις εικονογραφίες για την καλύτερη κατανόηση του περιεχομένου.
 
== Βιβλιογραφία ==