Δομέστικος των Σχολών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:Capture of Berroia by the Byzantines.png|thumb|right|250px|Τα στρατεύματα του δομέστικου των σχολών [[Νικηφόρος Β΄ Φωκάς|Νικηφόρου Φωκά]] καταλαμβάνουν το [[Χαλέπι]] το 962. Μικρογραφία από το [[Χρονικό του Ιωάννη Σκυλίτζη]]]]

Κατά τον 9ο αιώνα, το δομεστικάτο των σχολών ανέβηκε σε σημασία και ο κάτοχός του άρχισε να τοποθετείται επικεφαλής του στρατού όταν ο αυτοκράτορας δεν εκστράτευε ο ίδιος. Παρόλα αυτά, ο ρόλος αυτός δεν αποτελούσε ακόμα γενικό κανόνα: εξαρτάτο από τις ικανότητες του εκάστοτε δομέστικου, και συχνά η αρχιστρατηγία εξασκείτο από ιεραρχικά υποδεέστερους στρατηγούς. Ο δομέστικος των σχολών πάντως σε αυτή την περίοδο έγινε τόσο σημαίνον αξίωμα που οι πηγές αναφέρονται σε αυτό απλά ως «ο δομέστικος», και η θέση συχνά καταλαμβανόταν από συγγενείς του αυτοκράτορα. Από την εποχή δε του [[Μιχαήλ Γ΄]] (842-867), ο δομέστικος ξεπέρασε στην αυλική ιεραρχία όλους τους στρατιωτικούς αξιωματούχους εκτός από τον στρατηγό του θέματος των [[Θέμα Ανατολικών|Ανατολικών]]. Στην πράξη, γρήγορα ξεπέρασε σε σπουδαιότητα και τον τελευταίο, και τον 10ο αιώνα ηγήτορες όπως ο [[Νικηφόρος Β´ Φωκάς|Νικηφόρος Φωκάς]] και ο [[Ιωάννης Τσιμισκής]] υπηρετούσαν ως στρατηγοί των Ανατολικών προτού προαχθούν στο δομεστικάτο των σχολών.<ref>Bury (1911), σ. 50–51</ref><ref>Guilland (1967), σ. 428–429, 434, 445–446</ref>

 

Κατά τη βασιλεία του [[Ρωμανός Β΄|Ρωμανού Β΄]] (959-963), το αξίωμα διαιρέθηκε, και πλέον υπήρχαν ένας «δομέστικος της δύσεως» με περιοχή ευθύνης τις ευρωπαϊκές κτήσεις και ένας «δομέστικος της ανατολής» για τις ασιατικές κτήσεις.<ref name="Listes"/><ref name="Bury51">Bury (1911), σ. 51</ref><ref>Για τις διάφορες παραλλαγές των τίτλων που χρησιμοποιούνταν από βυζαντινούς συγγραφείς, βλ. Guilland (1967), σ. 429–430</ref> Η ειδική τελετή ανακηρύξεως ενός δομέστικου περιγράφεται στο [[Περί Βασιλείου Τάξεως]] (ΙΙ.3).<ref name="Bury51"/><ref>cf. Guilland (1967), σ. 431</ref> Το ίδιο έργο αναφέρει και το ρόλο του δομέστικου σε αυλικές τελετές.<ref name="Guilland435">Guilland (1967), σ. 435</ref>