Σχιζοφρένεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Eugen bleuler.jpg|thumb|170px|right|Ο όρος Σχιζοφρένεια χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά από τον Eugen Bleuler.]]Πρόκειται για μια [[ψυχική διαταραχή]] που χαρακτηρίζεται από προβλήματαδιαταραχές στηντης αντίληψηαντίληψης της πραγματικότητας. Βέβαια δενέχει παρατηρείταιαποκλειστεί προηγουμένως οποιαδήποτε οργανική βλάβη του [[νευρικό σύστημα|νευρικού συστήματος]] τουσε κάθε νέο ασθενή, πλην όμως όλες οι επιστημονικές εργασίες επί του αντικειμένου αφήνουν να εννοηθεί την ύπαρξη μιας λεπτής νευροφυσιολογικής και χημικής δυσλειτουργίας μάλλον άγνωστης μέχρι σήμερα. Μάλιστα με τον όρο σχιζοφρένεια καλύπτεται ένα σύνολο νόσων με διαφορετικούς μηχανισμούς. Για παράδειγμα υφίστανται τέτοιες χρόνιες ψυχώσεις που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ειδικότερα ούτε ως σχιζοφρένεια αλλά και ούτε ως χρόνια [[παραλήρημα|παραληρήματα]].

Συνήθως τα άτομα με σχιζοφρένεια έχουν ακουστικές και[[παραίσθηση|παραισθήσεις]], λιγότερο συχνά οπτικές [[παραίσθηση|παραισθήσεις]], παρανοϊκές [[ψευδαίσθηση|ψευδαισθήσεις]], παρανοϊκές ιδέες και αποδιοργανωμένη ομιλία και σκέψη ("φυγή ιδεών"), γεγονός που τους δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην κοινωνική τους αλληλεπίδραση. Τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας συνήθως εμφανίζονται κατά τη νεαρή ηλικία και επηρεάζουν περίπου 0,4%-0,6% του πληθυσμού.<ref name=Bhugra>{{cite journal| author=Bhugra D | title=The global prevalence of schizophrenia|journal=PLoS Medicine| volume=2| issue=5|pages=372-373 |year=2006 |pmid=15916460}}</ref> Ακόμα, τα άτομα που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή εμφανίζουν έντονη εσωστρέφεια και γενική αποδιοργάνωση του [[Εγώ (ψυχολογία)|Εγώ]]. Η έναρξη των συμπτωμάτων συμβαίνει συνήθως στη νεαρή ενήλικο ζωή, με επιπολασμό ζωής της τάξης του 0,3-0,7%. Η διάγνωση βασίζεται στην παρατηρούμενη αποκλίνουσα της φυσιολογικά αναμενόμενης συμπεριφορά και τις αναφερθείσες εμπειρίες του ασθενούς {{πηγή}}.