Πρόγραμμα Μανχάταν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 57 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q127050
Nxavar (συζήτηση | συνεισφορές)
ε
Γραμμή 1:
[[Εικόνα:Manhattan District.svg|thumb|right|120px|Manhattan District στρατ. διακριτικό ώμου]]
Με την κωδική ονομασία '''Πρόγραμμα Μανχάταν''' (επίσημα Manhattan District, και ανεπίσημα Manhattan Project) φέρεται στη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία και ιδιαίτερα στη στρατιωτική, το άκρως απόρρητο αγγλο-αμερικανικό πρόγραμμα παραγωγής πυρηνικών όπλων ([[ατομική βόμβα|ατομικών βομβών]]) που αναπτύχθηκε περί το τέλος του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκοσμίου Πολέμου]]. Ήταν ένα από τα πλέον δαπανηρότεραδαπανηρά αμυντικά προγράμματα μέχρι τηνστην εποχή του και το μεγαλύτερο στο είδος του,. οΟ προϋπολογισμός του οποίου έφθασε τα 2,2 δισεκατομμύρια δολάρια, απασχολώνταςκαι σε αυτό απασχολήθηκαν συνολικά περίπου 42.000 υπαλλήλουςυπάλληλοι, καιστους οποίους περιλαμβάνεται το περιλαμβάνονταςπροσωπικό 37 εργοστάσιαεργοστασίων σε 19 Πολιτείες των ΗΠΑ ακόμα και στοντου Καναδά. Επίσης, χωρίςπολλές ναδιοικητικές περιλαμβάνονται πλείστεςκαι άλλες κρατικές υπηρεσίες καισυνέβαλαν διοικήσεις που πρόσφεραν αρωγή, ή συμμετείχαν σ΄σε αυτό επικουρικά.
 
Το πρόγραμμα Μανχάταν ξεκίνησε από τον Πρόεδρο [[Φραγκλίνος Ρούσβελτ|Φραγκλίνο Ρούσβελτ]] σε συνεργασία με τον [[Ουίνστον Τσώρτσιλ]] ,το 1942, υπό την αρχική ονομασία '''Εργαστήριο Ανάπτυξης Εναλλακτικών Υλικών''',. φθάνοντας και μεΜε την "[[επιχείρηση Άλσος]]", στηκαι παραγωγήμε επίνέο πρόεδρο των ΗΠΑ Προέδρουτον [[Χάρυ Τρούμαν]], πέρασε και στο στάδιο της παραγωγής. ΑρχηγόςΕπικεφαλής - Ανώτατος διοικητής του προγράμματος ήταν ο στρατηγός του Μηχανικού Λέσλι Γκρόουβς (Leslie R. Groves). Το πρόγραμμα ωςπέρασε αυτούσιοαπό στρατιωτικό έπαψεσε πολιτικό έλεγχο το 1947 με την δημιουργία της Επιτροπής Ατομικής Ενεργείας των ΗΠΑ όπου και η συνέχεια αυτού πέρασε σε πολιτικό έλεγχο.
 
Με το πρόγραμμα αυτό ξεκίνησε ουσιαστικά και η ιστορία της ατομικής βόμβας και κατ΄ επέκταση των πυρηνικών εξοπλισμών, που ανάλογα από ποια πλευρά εξετάζεται παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Για τον πυρηνικό φυσικό αποτελεί την μυθική αφήγηση επιστημονικής αναζήτησης σε πρωτοφανή κλίμακα που ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Για τον τεχνικό αποτελεί εποποιία της σύγχρονης τεχνολογίας για την οποία ξοδεύτηκαν τεράστιοι οικονομικοί πόροι για την εποχή της. Από τους στρατιωτικούς χαρακτηρίστηκε εκπληκτικό πρόγραμμα υπερόπλων "''εν πολάμω''". Για τον ιστορικό ερευνητή (πολιτικό ή στρατιωτικό) αποτέλεσε τον μεγαλύτερο θρύλο μηχανορραφιών σε επίπεδα εχθρότητας και καχυποψίας μέχρι σήμερα. Για τον φιλόσοφο της ηθικής αποτέλεσε τη μεγαλύτερη μελέτη σύγκρουσης νομιμοφροσύνης και των αντιθέσεων που δημιούργησε. Τέλος για τους κοινωνιολόγους αλλά και για κάθε πολίτη σε διεθνή κλίμακα αποτέλεσε την μεγαλύτερη δραστηριότητα θιάσου από πατριώτες μέχρι δόλιους πράκτορες με τα ποιο ανάμικτα συναισθήματα, ταυτόχρονα συναρπαστικά και ανατριχιαστικά, πολεμικών ιστοριών.