Μεντόσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| Λεζάντα = (από πάνω προς τα κάτω, αριστερά προς τα δεξιά) Άποψη της πόλης από το [[CerroΣέρρο deντε laλα Gloria]]Γκλόρια, [[Μνημείο για το στρατό των Άνδεων]], Επαρχιακή εκτελεστική εξουσία, δικαστική εξουσία και οιη πύλεςείσοδος Γενικό Πάρκο Σαν Μαρτίν.

Το [[1551]] ο Κυβερνήτης και Γενικός Διοικητής ('''capitán general''') της [[Χιλή|Χιλής]] [[Πέδρο ντε Βαλδίβια]] θα στείλει από το [[Κούσκο]] ([[Άνω Περού]]) την πρώτη ισπανική αποστολή ώστε να εξερευνήσει την περιοχή [[Κούγιο]]: τον [[Φρανσίσκο ντε Βιγιάγρα]] (αμερικάνικα ισπανικά) ή Φρανθίσκο (καστιλιάνικα ισπανικά) με εκατόν ογδόντα άντρες υπό τις εντολές του. Οι εξερευνητές ανέπτυξαν φιλικές σχέσεις με τους ιθαγενείς [[Ουάρπες]] (Huarpes), και αφού περάσαν τον χειμώνα μαζί τους, επέστρεψαν στην Χιλή. Λίγο αργότερα ο Βαλδίβια θα χάσει τη ζωή του σε μάχη και, μετά από πολλές αντιδικίες, θα τον διαδεχτεί ο Βιγιάγρα. Τελικά ο νέος Διοικητής της Χιλής [[Γκαρσία Ουρτάδο ντε Μεντόσα]] (αμερικάνικααμερ. ισπανικά) ή Γκαρθία Ουρτάδο ντε Μεντόθα (καστιλιάνικακαστιλ. ισπανικά), γιος του αντιβασιλέα του [[Περού]] [[Αντρές Ουρτάδο ντε Μεντόσα]], θα δώσει εντολή στον [[Πέδρο ντελ Καστίγιο]] να εγκατασταθεί στο Κούγιο και να το αποικίσει.

Στις [[22 Φεβρουαρίου]] του [[1561]], ο Πέδρο ντελ Καστίγιο θα φτάσει στην κοιλάδα του '''Ουεντάτα''' (Huentata), και θα καταλάβει την περιοχή ανεμίζοντας τα βασιλικά λάβαρα. Στις [[2 Μαρτίου]], μέσα σε δύσκολες καιρικές συνθήκες λόγω των σφοδρών αμμοθυελλών, θα ιδρύσει την νέα πόλη αποκαλώντας την «η νέα πόλη Μεντόσα Βάγιε ντε λα Ριόχα" ('''Ciudad de Mendoza del Nuevo Valle de La Rioja'''). Η αρχική θέση της Μεντόσα, στην περιοχή του [[Πέδρο Μολίνα]], ήταν στην τοποθεσία γνωστή σήμερα ως '''Media Luna''' (Ημισέληνος) η οποία βρίσκεται στο Τμήμα [[Γκουαϊμαγιέν]], στην ανατολική όχθη του καναλιού '''CaciqueΚασίκε Γκουαϊμαγιέν'''. Η πόλη βρισκόταν υπό την δικαιοδοσία της [[Γενική Αρχηγία της Χιλής|Γενικής Αρχηγίας της Χιλής]] ([[Capitanía General de Chile]]) αν και ο Διοικητής, όπως και όλα τα εδάφη της ισπανικής επικράτειας νοτίως του [[Ισθμού του Παναμά]] , ανήκε στην [[Αντιβασιλεία του Περού]] (Virreinato del Perú).

Στις [[28 Μαρτίου]] του [[1562]] ο [[Χουάν JufréΧουφρέ]] θα μεταφέρει την πόλη 100 μετρα δυτικότερα, εκεί που βρίσκεται σήμερα η '''Πλατεία Πέδρο ντελ Καστίγιο''', κερδίζοντας έτσι όχι μόνον την τιμή του ιδρυτή μιας νέας πόλης αλλα και το προβλεπόμενο χρηματικό έπαθλο.

Η πόλη διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τους λαούς που κατοικούσαν στην περιοχή πριν την ίδρυση της και που είχαν υποδεχθεί τον Φρανσίσκο ντε Βιγιάγρα (αμερ. ισπ.) ή Φρανθίσκο (καστιλ. ισπ.) ως φίλο. Σύμφωνα με μη εξακριβωμένες πηγές δεν εξοντώθηκαν από τους κατακτητές αλλά αφομοιώθηκαν με τους ισπανούς μετανάστες. Ωστόσο, άλλες πηγες αναφέρουν ότι πολλοί huarpes στάλθηκαν στην Χιλή, στο πλαίσιο του συστήματος [[Encomienda]], όπου υπέστησαν κακομεταχείριση και εκμετάλλευση, όπως και οι υπόλοιποι ιθαγενείς των ισπανικών κατακτήσεων.<ref>Horacio Οράσιο Βιδέλα, Ιστορία του San Juan, Academia del Plata -UNSJ, San Juan 1976-1990</ref>

Από την ίδρυσή του πάνω από 215 χρόνια και Μεντόσα ήταν μέρος της [[Γενική Αρχηγία της Χιλής|Γενικής Αρχηγίας της Χιλής]] ως μέρος του [[Κούγιο| επαρχία Κούγιο Υπερ-Άνδεων]]. Συμμετέχοντας στο δρόμο των καραβανιών από τις πόλεις του [[Μπουένος Άιρες]] και [[Σαν Λουίς (πρωτεύουσα)|Σαν Λουίς]] και αυτό είναι έτσι καλύτερη και ευκολότερη πρόσβαση στο πολύπλοκο τρόπο μέσα από τις Άνδεις στη Χιλή το [[1776]], τη δημιουργία της αντιβασιλείας [[Αντιβασιλείας Ρίο ντε λα Πλάτα|Αντιβασιλείας Ρίο ντε λα Πλάτα]] Μεντόσα και το υπόλοιπο [[του οποίου]] είχαν διατεθεί για τη νέα αντιβασιλεία.

Μεταξύ 1782 και 1783, με βασιλικό διάταγμα, Μεντόσα έγινε ο επικεφαλής του [[Δήμου του Κούγιο]], αλλά στη συνέχεια, διάλυση ότι η πολιτική ενότητα, την ένωσε με την υπόλοιπη [[του οποίου]] Ο [[Δήμος Κόρδοβα ντελ Τουκουμάν]]

Μετά την πτώση του αντιβασιλέα Cisneros, και να πάρει είδηση ​​το σχηματισμό της πρώτης κυβέρνησης χούντας, οι προύχοντες της πόλης, συγκεντρώθηκαν στο τοπικό συμβούλιο αποφάσισε να ενώσει την αιτία και γερουσιαστές αποστέλλονται σε αυτό που έγινε γνωστό ως [[BigΜεγάλο Διοικητικό Συμβούλιο]].

Η [[1 Μαρτίου|Μάρτιος 1]] στο [[1820]] Πράξη υπογράφηκε από Μεντόσα, Σαν Λουίς και Σαν Χουάν έσπασε τους δεσμούς που τους έδενε με τους [[Δήμου του Κούγιο]] αποκτήσει κυριαρχία, όπως αναφέρει [[επαρχία]] είναι ανεξάρτητες.

Μετά την πτώση του [[Χουάν Μανουέλ ντε Ρόσας]], Μεντόσα ήταν υπογράψει τη [[συμφωνία του Σαν Νικολάς deντε losλος ArroyosΑρρόγιος]], εκπροσωπούμενη από τον Γενικό [[Πέδρο Πασκουάλ Σεγούρα]], ο οποίος είχε ήδη εκτίσει την επαρχιακή κυβέρνηση η περίοδος [[1845]] - [[1847]], και ότι μετά την συνθήκη όρισε προσωρινό διοικητή εκπλήρωση αυτού του ρόλου από τον διορισμό του στην [[3 Μαρτίου]] στην [[1852]] μέχρι να Επαρχιακό Σύνταγμα γράφτηκε και εκλογές κάλεσε [[22 Φεβρουαρίου|Φεβρουάριος 22]] το [[1856]].

Μεγάλο μέρος της αποικιακό κτίριο καταστράφηκε το [[1861 Σεισμός Μεντόσα|Σεισμός]] 20 Μαρτίου [[1861]], η οποία οδήγησε στην κατασκευή της περιοχής theη νέα '''New Πόλη''' οη πρώην HaciendaΑσιέντα ντε Σαν Νικολάς'', '' περίπου 1 χλμ νοτιοδυτικά της περιοχής θεμελίωσης. Ο σεισμός προκάλεσε επίσης ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, με τις εκτιμήσεις των ανθρώπινων απωλειών που κυμαίνονται από 40% έως 60% του πληθυσμού κατά τη στιγμή .

Η Μεντόσα έχει ένα [[κλίμα]] εύκρατο, ξηρό και ηπειρωτικό θερμοκρασίες έχουν σημαντική ετήσια ταλάντωση και οι βροχοπτώσεις είναι ελάχιστες. Η [[καλοκαίρι]] είναι ζεστό και υγρό, είναι ο βροχερότερος σεζόν και η μέση θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη των 25 °C. Η [[χειμώνα]] είναι ψυχρό και ξηρό, με μέσες θερμοκρασίες κάτω από 8 °C, περιστασιακές παγετούς νύχτα και χαμηλές βροχοπτώσεις. Χιόνι και το χιονόνερο είναι σπάνια, συνήθως συμβαίνουν μία φορά το χρόνο, αλλά με μικρή ένταση στις υψηλότερες περιοχές της πόλης. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 2007, χιόνισε 6 φορές στην καρδιά της πόλης, είναι ότι για περισσότερα από 20 χρόνια ότι αυτό δεν ήταν {}} {Προσθήκη αναφορές.

Η σεισμικότητα της περιοχής [[του οποίου]] (δυτική κεντρική Αργεντινή) ανάπτυξης είναι κοινή, αν και συνήθως χαμηλής έντασης. Το [[1861 Σεισμός Μεντόσα|Σεισμός]] του [[20 Μαρτίου|Μάρτιος 20]] το [[1861]] σηματοδοτεί ένα σημαντικό ορόσημο στην ιστορία των σεισμικών φαινομένων, όπως είναι το ισχυρότερο καταγράφεται και τεκμηριώνεται στο [[Αργεντινή]], αν και αυτά τα γεγονότα έχουν συμβεί από τους προϊστορικούς χρόνους.

Η ''cityπόλη'' itself, η οποία συμπίπτει ακριβώς με τη δικαιοδοσία του ιστορικά γνωστή '''Πρωτεύουσα-Διαμέρισμα''' (παλιό όνομα-αχρησιμοποίητο-νομικό για την τρέχουσα '''Δήμο της πόλης Μεντόσα'''), έχει σήμερα 114.822 κατοίκους, που αντιπροσωπεύει μια αύξηση (+3,45%) σε σύγκριση με το 2001 αλλά περίπου 5,59% λιγότερο από αυτό που είχε το 1991.

Μέσα στο αστικό συγκρότημα γνωστό ως τοη [[Μεγάλη Μεντόσα]], το οποίο πήγε από 773113 το 1991 σε 846904 το 2001, το οποίο αντιστοιχεί σε interecensal ανάπτυξης (1991-2001) του 9,54% (και αντιστοιχεί σε aένα ''moderateμέτριο'' averageμέσο ετήσιο ρυθμό 0,87%), ο Δήμος κατέχει την τέταρτη θέση από τον αριθμό των κατοίκων και για τους λόγους που αναφέρονται παραπάνω, σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα να γίνει η αραιοκατοικημένες δικαιοδοσία στην περιοχή των Μεγάλων Η.

Επί του παρόντος μόνο ένας στους επτά ανθρώπους στην [[Μεγάλη Μεντόσα]] ζουν στην περιοχή δικαιοδοσίας του χωριού που τον γέννησε. Η πόλη Μεντόσα (που ορίζεται ως όλες τις πόλεις και επαρχίες της [[Μεγάλη MendozaΜεντόσα]]) εξακολουθεί να είναι η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της [[Αργεντινή]] όσον αφορά τον αριθμό των κατοίκων, μετά την [[Μπουένος Άιρες]], οη [[GranΜεγάλη Κόρδοβα]] και [[ΜεγαλύτερηΜεγάλη RosarioΡοσάριο]].

Η πόλη της Μεντόσα στο παρελθόν ήταν γνωστός ως εθνικό «την πιο καθαρή πόλη της χώρας. "Η Εκτελεστική Δήμαρχος Δημοτικό Δημοτικό βαθμό είναι υπεύθυνος για [[VictorΒίκτορ FayadΦαγιάδ]] το [[Ριζοσπαστική Ένωση Πολιτών]], που εκλέγονται για την περίοδο [[2007]] - [[2011]], και ήδη ήταν δήμαρχος της πόλης κατά την περίοδο [[1987]] - [[1991]]. Δημοτικό νομοθετική εξουσία που παρέχεται από theτο '''City Συμβούλιο της Πόλης''', που αποτελείται από δώδεκα δημοτικών συμβούλων για θητεία 4 ετών, το σώμα των δημοτικών συμβούλων ανανεώνεται κατά το ήμισυ κάθε δύο χρόνια, σύμφωνα με τις διατάξεις του Οργανικού Νόμου των Δήμων (Ν. 1079) της επαρχίας της Μεντόσα.

Κατά τη διάρκεια της διοίκησης του Δημάρχου Cicchiti (2003-2007) έχουν εφαρμόσει προγράμματα όπως το Urbanαστικό καροτσάκι για ψώνια, η Αστυνομία της Κοινότητας (διαλύθηκε για την έλλειψη αποτελεσμάτων κατά τη γνώμη), η διαμόρφωση του περιβάλλοντος σιδηροδρομικές γραμμές, βάζοντας περιοχή αξία των Alameda (τώρα προσανατολισμένη πολιτισμού και του τουρισμού) και την κατασκευή του νέου Parkκεντρικού Centralπάρκου (η οποία ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της θητείας του προηγούμενου δημάρχου), και την εφαρμογή της απαγόρευσης του καπνίσματος σε εσωτερικούς χώρους και την πώληση των αλκοόλ εκτός των εγκεκριμένων θέσεων στο πρόγραμμα από 23 έως 9. Οι πρωτοβουλίες αυτές έχουν επαρχιακές σημασία και ήταν απομιμήσεις ή εγκριθεί γρήγορα από τους δήμους της [[Μεγάλη Μεντόσα]] και το υπόλοιπο της επαρχίας.

Στις 10 Δεκεμβρίου [[2007]] έχει [[VictorΒίκτορ FayadΦαγιάδ]], ο οποίος κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του έκανε σημαντικά έργα που έδωσαν τα σημερινά χαρακτηριστικά της πόλης, όπως τον πεζόδρομο Sarmiento, η αναμόρφωση της Avenidaτης Λεωφόρου Σαν Μαρτίν, εκτεταμένη ανάπλαση των δρόμων, τη βελτίωση των δημόσιων χώρων σε όλη τη δικαιοδοσία και να αρχίσει τις προσπάθειες για τη μεταφορά από το παλιό [[Ferrocarriles Argentinos]] στο Δήμο του οικοπέδου στο οποίο βρίσκεται σήμερα το CentralΚεντρικό ParkΠάρκο. Μεταξύ των έργων του στην ανάπτυξη και εκτέλεση της κυβέρνησης για την περίοδο αυτή περιλαμβάνουν την τοποθέτηση νέου οδοστρώματος, την αναβάθμιση και την εκ νέου λειτουργία της κύριους δρόμους, προσβάσεις και τις διαβάσεις πεζών που βρίσκεται στο δημοτικό δικαιοδοσία, τη συνέχιση του έργου Centralκεντρικού Parkπάρκου, την προσθήκη νέων τομέων στην περιοχή πάρκο και δημιουργώντας μια διεπιστημονική πολιτιστικό κέντρο εντός του ιδίου με την ανακύκλωση παλαιών αποθηκών σταθμό φορτία Μεντόσα της πρώην [[Ferrocarril General San Martin]], εγκαταλείφθηκε, καθώς περίπου το [[1990]].

Η πόλη έχει μια εξαιρετική [[Δάσος|δασικών]] με πολλές [[Δέντρο|δέντρων]] αρδεύεται από μικρά κανάλια (τάφροι) που βρίσκονται κοντά σε σχεδόν σε κάθε δρόμο, παρέχοντας την αναγκαία άρδευσης. Η πόλη είναι επικεντρωμένη γύρω από την Πλατεία Ανεξαρτησίας, έναν πεζόδρομο, Λεωφόρος Σαρμιέντο (Avenida Sarmiento). Άλλες σημαντικές αρτηρίες, οι οποίες να είναι κάθετος στην Σαρμιέντο (και στη συνέχεια GaribaldiΓκαριμπάλδι, ανατολικά τουτης λεωφόρου Σαν Μαρτίν Avenue) από ανατολικά προς τα δυτικά είναι οι εξής: RiojaΡιόχα, Σαν Χουάν, SanΣαν Martin AvenueΜαρτίν (βορρά-νότου άξονας της πόλης) 9 Ιουλίου, η Ισπανία και η λεωφόρος PatriciaΠατρίσια MendozaΜεντόσα. Παράλληλα με Σαρμιέντο, τέσσερα τετράγωνα μακριά προς το νότο και το βορρά, αντίστοιχα, οι ΑριστείδηςΑρίστιδες Βιγιανουέβα και Λας Έρας (Las Heras), μεταξύ των οποίων αναπτύσσονται μεγάλες εμπορικές και τραπεζικές δραστηριότητες. Νότια της λεωφόρου Πέδρο Μολίνα είναι το CivicΑστικό CenterΚέντρο, όπου επικεντρώνονται τα περισσότερα από τα δημόσια ιδρύματα της πόλης και την έδρα της εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας της επαρχίας.

Υπάρχουν πολλά υπαίθρια μπαρ, που βρίσκονται κυρίως στην πεζοδρομημένη SarmientoΣαρμιέντο, Λεωφόρος Κολόν (Avenida ColonColón), AvenidaΛεωφόρος SanΣαν MartinΜαρτίν yκαι AvenidaΛεωφόρος ΑριστείδηςΑρίστιδες Βιγιανουέβα, και τα πεζοδρόμια είναι μεγάλες, καλά διατηρημένο, καθαρό και φιλόξενο για να περπατήσει.

Η εναέρια πρόσβαση γίνεται από το [[ΔιοικητήςΔιεθνές FranciscoΑεροδρόμιο GabrielliΔιοικητής InternationalΦρανσίσκο AirportΓκαμπριέλι]], κοινώς γνωστό ως El Πλουμερίγιο το αεροδρόμιο, που βρίσκεται στα προάστια της πόλης, υπό τη δικαιοδοσία του [[Τμήμα Λας Έρας|Τμήματος Λας Έρας]].

* Στο σήμα του καναλιού 7, TV 89 είναι συντονισμένοι LV [[Canal 7 Mendoza]], η οποία είναι προγραμματισμός με το μεγαλύτερο πλήθος των τοπικών παραγωγών, αλλά και ηλεκτρονόμους προϊόντα [[Canal 13 (Αργεντινή)| Canal 13] ] του Μπουένος Άιρες, [[Αμερική 2]] και [[Channel 9 (Μπουένος Άιρες)|Canal 9]] (Μπουένος Άιρες).

Οι δημόσιες συγκοινωνίες στην [[Μεγάλη Μεντόσα]] εξυπηρετείται από 7 εταιρείες που ελέγχουν 10 "clusters" των αστικών λεωφορείων (micros) και μια ομάδα των τρόλεϊ (ελέγχει) τις οποίες διαχειρίζεται το κράτος μέσω του επαρχιακού Εταιρεία Μεταφορών Μεντόσα. Τα λεωφορεία είναι ως επί το πλείστον σύγχρονες μονάδες που αντικατέστησε το ερειπωμένο μονάδες που υπηρέτησε μέχρι το 2005 κατά την προηγούμενη επιδότηση των μεταφορών. Υπηρεσία [[Μεντόσα Τρόλεϊ|τρόλεϊ]] δίνεται από γερμανικές μονάδες στα τέλη του [[1970]], το οποίο αντικατέστησε εν μέρει την τρόλεϊ Ρώσοι "Uritzky" απέκτησε [[1984]] και πρώην ιαπωνικών αυτοκινήτων "Toshiba" του αείμνηστου [[του [[1950]]. Η γραμμή τροφοδοσίας είναι του αέρα από τις [[γενικά]]. Το τρόλεϊ δίκτυο έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια με την άδεια λειτουργίας των υποκαταστημάτων που συνδέουν GodoyΓοδόι CruzΚρους‎ LasΛας HerasΈρας, και το τερματικό σταθμό των λεωφορείων με την [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Κούγιο]]. Κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου [[2008]] άρχισαν να φτάνουν στην πόλη ένα στόλο που χρησιμοποιούνται 80 τρόλεϊ και μια ποικιλία από μέρη, από την πόλη της [[Βανκούβερ| Βανκούβερ, Καναδάς]], που θα προστεθεί στον υπάρχοντα στόλο (60 αυτοκίνητα ), θα επιτρέψουν τη βελτιωμένη υπηρεσία companyεπιχείρηση ''MendozaΜεντόσα ProvincialΕπαρχιακό Μεταφορών (EPTM) ''και την επέκταση των νέων γραμμών που βρίσκονται σήμερα σε υπηρεσία με τις ομάδες. Τον Μάιο του 2009 ορισμένες καναδικές τρόλεϊ Flyer ήδη σε λειτουργία και να αρχίσουν να αντικαθιστούν τα παλιά Γερμανούς τρόλεϊ, ενώ άλλοι έχουν υποστεί τελική προσαρμογές που πρέπει να τεθούν σε κυκλοφορία το συντομότερο δυνατό <ref>Http:// www.losandes.com.ar/notas/2008/12/7/sociedad-396746.asp τρόλεϊ φτάνουνκαναδική Εφημερίδα 07/12/2008 Los Andes. Πρόσβαση στις 03/04/2009</ref> Η επαρχιακή κυβέρνηση ελπίζει να επεκτείνει το στόλο των τρόλεϊ το 2010 με την αγορά 10 μονάδες 0&nbsp;km, σε μια κατά προσέγγιση κόστος των $ 4.000.000 <ref>Http:. / / Www. S losandes.com.ar/notas/2009/1/8/economia-402164.asp επενδύσει 4 εκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει καρότσια 0 km, Diario Los Andes 08/01/2009. Πρόσβαση στις 03/04/2009</ref>