Σεροτονίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: μεγάλη προσθήκη |
||
Γραμμή 5:
{{commonscat|Serotonin}}
Η σεροτονίνη επηρεάζει την όρεξη, τον ύπνο, την σεξουαλική διάθεση, την θερμοκρασία του σώματος και την διάθεση για επικοινωνία που έχει ο καθένας.. Όταν υπάρχει αυξημένη σεροτονίνη στο σώμα αισθανόμαστε ήσυχοι, εξισορροπημένοι ενώ αντίθετα όταν υφίσταται έλλειψη έχουμε κατάθλιψη και μια τάση για επιθετική συμπεριφορά. Είναι ένας χημικός αγγελιαφόρος του εγκεφάλου που έχει συνδεθεί με την κατάθλιψη, είναι πιθανό να παίζει ρόλο και στις σεξουαλικές προτιμήσεις, υποστηρίζουν νευροβιολόγοι στην Κίνα: αρσενικά ποντίκια στα οποία είχε μπλοκαριστεί η σύνθεση σεροτονίνης προσπαθούσαν να ζευγαρώσουν αδιακρίτως με αρσενικά και θηλυκά. Παραμένει βέβαια άγνωστο αν το ίδιο θα συνέβαινε και στους ανθρώπους.
Οι μηχανισμοί δράσης των νευρομεταβιβαστών είναι εξαιρετικά περίπλοκοι, πάντως φαίνεται ότι όσον αφορά στην κατάθλιψη δύο από αυτούς παίζουν σημαντικό ρόλο, η νοραδρεναλίνη και η σεροτονίνη. Έρευνα, υποδηλώνει ότι ασκεί την αντικαταθλιπτική δράση της με την παρεμπόδιση της επαναρρόφησης των νευροδιαβιβαστών: σεροτονίνη, νορεπινεφρίνη και ντοπαμίνης. Πολυάριθμες έρευνες με χρήση ψευδοφαρμάκου, έχουν εξετάσει την αποτελεσματικότητα του St John’s wort για την θεραπεία της ήπιας με μέτριας κατάθλιψης, και οι περισσότερες έχουν βρει το συγκεκριμένο βότανο αποτελεσματικότερο από ένα ψευδοφάρμακο. Βραχυπρόθεσμα, μπορεί να είναι τόσο αποτελεσματικό όσο το paroxetine (Paxil) στην θεραπεία της μέτριας έως βαριάς κατάθλιψης.
Η σεροτονίνη, που αποτελεί στόχο πολλών αντικαταθλιπτικών σκευασμάτων, φαίνεται να ελέγχει την επιθετικότητα στις κοινωνικές αντιδράσεις, σημειώνει η Ψυχολόγος Molly Crockett, του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ, στο περιοδικό Science. Ο ρόλος της ουσίας στον έλεγχο των παρορμήσεων είναι αντιφατικός, αλλά η νέα έρευνα είναι μια από τις πρώτες που δείχνουν πως υπάρχει αιτιατή σχέση. Καθώς οι ερευνητές μετέβαλαν άμεσα τα επίπεδα σεροτονίνης και παρατήρησαν την επίδραση στη συμπεριφορά θεωρούν πως υπάρχει, ενδεχομένως, αιτιατή σχέση μεταξύ της σεροτονίνης και των επιθετικών αντιδράσεων.
{{ιατρική-επέκταση}} Ελαττωματικά σηματοδότηση της σεροτονίνης στον εγκέφαλο μπορεί να είναι η πρωταρχική αιτία του συνδρόμου του αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (SIDS). Επιστήμονες από το Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας στο Monterotondo, Ιταλία, γενετικά τροποποιημένα ποντίκια εργαστηρίου να παράγει χαμηλά επίπεδα του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα ποντίκια υπέστησαν πτώση του καρδιακού ρυθμού και άλλα συμπτώματα του SIDS, και πολλά από τα ζώα που πέθαναν σε νεαρή ηλικία.
Οι ερευνητές πιστεύουν τώρα ότι τα χαμηλά επίπεδα της σεροτονίνης στον brainstems των ζώων, οι οποίες ελέγχουν καρδιακό παλμό και την αναπνοή, μπορεί να έχει προκαλέσει αιφνίδιο θάνατο, είπαν οι ερευνητές στο 4 Ιούλ 2008 έκδοση του Science.
Αν οι νευρώνες που κάνουν σεροτονίνης - νευρώνες σεροτονινεργικά - είναι μη φυσιολογικά σε βρέφη, υπάρχει ο κίνδυνος του συνδρόμου του αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (SIDS). Τα χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης μπορούν επίσης να συνδέονται με έντονες πνευματικές εμπειρίες.
Πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο Rockefeller δείχνει ότι και οι δύο σε ασθενείς που πάσχουν από κατάθλιψη και σε ποντίκια ότι το μοντέλο της διαταραχής, τα μειωμένα επίπεδα της πρωτεΐνης P11. Αυτή η πρωτεΐνη σχετίζεται με την μετάδοση της σεροτονίνης στον εγκέφαλο.
Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ), μπορεί να είναι μια εξουθενωτική διαταραχή με τις ακόλουθες δύο άγχους που σχετίζονται με βασικά χαρακτηριστικά: εμμονές (ανεπιθύμητη, επαναλαμβανόμενη, ενοχλητικές σκέψεις) και καταναγκασμούς (επαναλαμβανόμενες ή τελετουργική συμπεριφορά). SSRIs, και άλλα φάρμακα που μεταβάλλουν τα επίπεδα της σεροτονίνης, έχουν εγκριθεί για να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της ΙΨΔ.
Σύνδρομο σεροτονίνης
Εξαιρετικά υψηλά επίπεδα της σεροτονίνης μπορεί να έχει τοξικές και δυνητικά θανατηφόρες συνέπειες, προκαλώντας μια κατάσταση γνωστή ως σύνδρομο σεροτονίνης. Στην πράξη, όπως τα τοξικά επίπεδα είναι ουσιαστικά αδύνατο να επιτευχθεί μέσα από μια υπερβολική δόση ενός ενιαίου φαρμάκου αντικαταθλιπτικό, αλλά απαιτούν ένα συνδυασμό σεροτονινεργικούς παράγοντες, όπως ένα SSRI με έναν ΜΑΟI. Η ένταση των συμπτωμάτων του συνδρόμου σεροτονίνης ποικίλλουν σε ένα ευρύ φάσμα, και οι ηπιότερες μορφές δει ακόμη και σε μη-τοξικά επίπεδα.
Χρόνιες ασθένειες που προκύπτουν από σεροτονίνης 5-HT 2B υπερδιέγερση
Στο αίμα, η σεροτονίνη είναι αποθηκευμένα σε αιμοπετάλια είναι ενεργή όπου αιμοπετάλια δεσμεύουν, ως αγγειοσυσταλτικό να σταματήσει η αιμορραγία, αλλά και ως fibrocyte μιτωτικής, για να θεραπευτούν. Εξαιτίας αυτών των επιπτώσεων, υπερβολική δόση της σεροτονίνης, ή φάρμακα αγωνιστή της σεροτονίνης, μπορεί να προκαλέσουν οξεία ή χρόνια πνευμονική υπέρταση από πνευμονική αγγειοσύσπαση, ή αλλιώς σύνδρομα της οπισθοπεριτοναϊκής ή καρδιακής ίνωσης βαλβίδα (ενδοκαρδιακή ίνωση) από την υπερδιέγερση των υποδοχέων serotonic ανάπτυξης σε fibrocytes.
Η σεροτονίνη μόνη της μπορεί να προκαλέσει σύνδρομο της καρδιακής ίνωσης όταν καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες στη διατροφή (η μπανάνα Matoki της Ανατολικής Αφρικής), ή όταν είναι πάνω-που εκκρίνεται από ορισμένα μέσα του εντέρου καρκινοειδών όγκων. Η βαλβιδική ίνωση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι συνήθως στη δεξιά πλευρά της καρδιάς, αφού πέραν της σεροτονίνης στον ορό έξω αιμοπετάλια μεταβολίζεται στους πνεύμονες, και δεν φθάνει στο αριστερό κυκλοφορία.
Σεροτονινεργικά φάρμακα αγωνιστή σε υπερβολική δόση στα πειραματόζωα, όχι μόνο να προκαλέσουν οξεία (και μερικές φορές θανατηφόρα) πνευμονική υπέρταση, αλλά δεν υπάρχουν επιδημιολογικές ενδείξεις ότι η χρόνια χρήση ορισμένων από αυτά τα φάρμακα παράγει μια χρόνια πνευμονική υπέρταση σύνδρομο στον άνθρωπο. Μερικά σεροτονινεργικά φάρμακα αγωνιστή επίσης να προκαλέσει ίνωση σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, ιδιαίτερα το σύνδρομο του οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση, καθώς και καρδιακής ίνωσης βαλβίδα.
Στο παρελθόν, έχουν τρεις ομάδες σεροτονινεργικά φάρμακα έχουν συνδέεται επιδημιολογικά με αυτά τα σύνδρομα. Αυτοί είναι οι σεροτονινεργικούς αγγειοσυσπαστικών κατά της ημικρανίας φάρμακα (εργοταμίνη και μεθυσεργίδης),
Όπως και με φαινφλουραμίνη, μερικά από αυτά τα φάρμακα έχουν αποσυρθεί από την αγορά μετά τη λήψη τους groups έδειξε μια στατιστική αύξηση του ένα ή περισσότερα από περιγράφονται οι παρενέργειες. Ένα παράδειγμα είναι η περγολίδη. Το φάρμακο ήταν σε φθίνουσα χρήση καθώς αναφέρθηκε το 2003 να σχετίζονται με καρδιακή ίνωση.
Δύο ανεξάρτητες μελέτες που δημοσιεύονται στο New England Journal of Medicine, τον Ιανουάριο του 2007, εμπλέκεται περγολίδη μαζί με cabergoline στην πρόκληση βαλβιδοπάθεια. Ως αποτέλεσμα αυτού, η FDA αφαιρεθούν περγολίδη από την αγορά των ΗΠΑ το Μάρτιο, 2007. (Από καβεργολίνη δεν έχει εγκριθεί στις ΗΠΑ για τη Νόσο του Πάρκινσον, αλλά για υπερπρολακτιναιμία, το φάρμακο παραμένει στην αγορά. Θεραπεία για υπερπρολακτιναιμία απαιτεί χαμηλότερες δόσεις από ότι για τη Νόσο του Πάρκινσον, μειώνοντας τον κίνδυνο βαλβιδοπάθεια).
Επειδή ούτε το αμινοξύ L-τρυπτοφάνη, ούτε η SSRI κατηγορίας αντικαταθλιπτικά αυξάνουν τα επίπεδα σεροτονίνης στο αίμα, δεν είναι ύποπτοι για να προκαλέσουν τα σύνδρομα περιγράφονται. Ωστόσο, από τις 5-υδροξυτρυπτοφάνη (5-HTP) δεν αυξάνει τα επίπεδα σεροτονίνης στο αίμα, είναι κάτω από μερικές από τις ίδιες έλεγχο ως ενεργά σεροτονινεργικά φάρμακα.
{{βιοσύνθεση-επέκταση}} Σε ζώα συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, σεροτονίνη συντίθεται από το αμινοξύ L -τρυπτοφάνη από μια σύντομη μεταβολική οδό που αποτελείται από δύο ένζυμα: τρυπτοφάνη υδροξυλάση (TPH) και αμινο οξέος αποκαρβοξυλάση (DDC). Το TPH μεσολάβηση αντίδραση είναι το περιοριστικό του ρυθμού στάδιο στην οδό.
TPH έχει δειχθεί ότι υπάρχουν σε δύο μορφές: ΤΡΗ1, που βρέθηκαν σε διάφορους ιστούς, και ΤΡΗ2, η οποία είναι μια εγκεφάλου -ειδική ισομορφή.
Το 5-ΗΤΤ γονίδιο (5-υδροξυτρυπταμίνη μεταφορέα, ή SLC6A4 = διαλυμένης ουσίας οικογένειας φορέα 6 (μεταφορέας νευροδιαβιβαστή, της σεροτονίνης), μέλος 4) ρυθμίζει σεροτονίνης. Αυτή η χημική ουσία βρίσκεται σε πολύ μικρές ποσότητες σε άτομα που έχουν διαγνωστεί με κατάθλιψη σε σύγκριση με τους άλλους ανθρώπους. Η σεροτονίνη λειτουργεί ως νευροδιαβιβαστής και βοηθά με τη διαμόρφωση των πραγμάτων, όπως θυμό, την όρεξη, τη σεξουαλικότητα, τον ύπνο, τη διάθεση, και πολλά άλλα πράγματα. Οι άνθρωποι με κατάθλιψη συχνά έχουν μειωμένη 5-ΗΤΤ γονίδια . Υπάρχουν δύο μορφές του 5-ΗΤΤ γονίδιο και ο καθένας έχει δύο 5-ΗΤΤ γονίδια. (Levinson) Υπάρχει μια μεγάλη μορφή του 5-ΗΤΤ και μια σύντομη μορφή του 5-ΗΤΤ. Η έρευνα δείχνει ότι οι άνθρωποι με τα δύο 5-ΗΤΤ γονιδίων είναι η μεγάλη μορφή είναι λιγότερο πιθανό να πάθουν κατάθλιψη, ενώ τα άτομα με ένα μικρό και ένα μεγάλο ή δύο σύντομες μορφές είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν κατάθλιψη. Η έρευνα είναι ακόμα διεξάγεται για να βρείτε περισσότερες πληροφορίες. Υπάρχουν επίσης αποδείξεις ότι ωοθηκών ορμόνες μπορούν να επηρεάσουν την έκφραση της TPH σε διάφορα είδη, γεγονός που υποδηλώνει έναν πιθανό μηχανισμό για την κατάθλιψη μετά τον τοκετό και προεμμηνορροϊκό σύνδρομο στρες.
Η σεροτονίνη λαμβάνονται από το στόμα δεν διέρχεται εντός των σεροτονεργικών οδών του κεντρικού νευρικού συστήματος , επειδή δεν διαπερνά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Ωστόσο, τρυπτοφάνη και του μεταβολίτη της 5-υδροξυτρυπτοφάνης (5-ΗΤΡ), από την οποία η σεροτονίνη συντίθεται, μπορεί και να κάνει διασχίζουν το φράγμα αίματος-εγκεφάλου. Αυτοί οι παράγοντες είναι διαθέσιμα ως συμπληρώματα διατροφής και μπορεί να είναι αποτελεσματική σεροτονινεργικούς παράγοντες.
Ένα προϊόν της διάσπασης της σεροτονίνης είναι 5-υδροξυϊνδολοξικού οξέως (5 ΗΙΑΑ), που εκκρίνεται στα ούρα. Η σεροτονίνη και 5 ΗΙΑΑ είναι μερικές φορές παράγονται σε περίσσεια ποσότητες από ορισμένους όγκους ή καρκίνους, και τα επίπεδα αυτών των ουσιών μπορεί να μετρηθεί στα ούρα για τη δοκιμή για αυτούς τους όγκους.
{{βιοχημεία-επέκταση}}
| |||