Κόνραντ Αντενάουερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|06|10|2013}}
{{Πληροφορίες πολιτικού
|όνομα = Κόνραντ Αντενάουερ
Γραμμή 66 ⟶ 67 :
==Μετά τον πόλεμο==
Με την λήξη του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ παγκοσμίου πολέμου]] διορίστηκε από τους Αμερικανούς δήμαρχος της Κολωνίας, αλλά οι Βρετανοί, που στο μεταξύ είχαν αναλάβει την διοίκηση της πόλης, τον καθαίρεσαν μερικούς μήνες αργότερα. Υπήρξε από τους ιδρυτές της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης, της οποία εξελέγη πρόεδρος. Το [[1946]] εκλέχτηκε βουλευτής στο κοινοβούλιο του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και το [[1948]]-[[1949]] εξελέγη πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής και των τριών δυτικών ζωνών, που σκοπό είχε την δημιουργία συντάγματος. Τότε κατάρτισε τον νέο καταστατικό χάρτη δημιουργώντας το νέο [[ομοσπονδιακό κράτος]] της Δυτικής Γερμανίας.
==Έργα & ημέρες ως καγγελάριος==
Στις εκλογές του [[1949]] τέθηκε επικεφαλής του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατικών και κατάφερε να νικήσει τον αντίπαλό του Κουρτ Σουμάχερ, αρχηγό των Σοσιαλοδημοκρατών συγκεντρώνοντας 31%, δηλαδή 139 έδρες, έναντι 29.2%, δηλαδή 131 εδρών του δεύτερου. Στις [[15 Σεπτεμβρίου]] σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού, χωρίς όμως την συμμετοχή των Σοσιαλοδημοκρατών, στην οποία και ανέλαβε [[Καγκελάριος]]. Το [[1951]] ανέλαβε το Υπουργείο Εξωτερικών της χώρας του. Στις εκλογές, στις [[6 Σεπτεμβρίου]] του [[1953]] το κόμμα του αύξησε το ποσοστό του στο 45.3%, σχηματίζοντας στις [[23 Οκτωβρίου]] του ίδιου χρόνου κυβέρνηση. Τον Μάρτιο του [[1954]] ο Αντενάουερ επισκέφθηκε την Ελλάδα, όπου και τον υποδέχθηκε ο τότε [[Παύλος Α' της Ελλάδας|Βασιλεύς Παύλος]], για εκτενείς συνομιλίες με την ελληνική κυβέρνηση σε οικονομικά θέματα.
 
==Έργα & ημέρεςΘητεία ως καγγελάριος==
Το [[1957]] επανεξελέγη με ποσοστό 50,2% συγκεντρώνοντας 270 έδρες και το [[1961]] κέρδισε για τελευταία φορά τις εκλογές, συγκεντρώνοντας το 242 έδρες. Οι εσωκομματικές, όμως, διαμάχες με κύριο υποκινητή τον [[Λούντβιχ Έρχαρντ]], τον οποίο χαρακτήριζε αχάριστο, εμπόδισαν τον Αντενάουερ να ολοκληρώσει την θητεία του. Παραιτήθηκε από την θέση του καγγελαρίου στις [[15 Οκτωβρίου]] του [[1963]] και αποσύρθηκε από την πολιτική σε ηλικία 87 ετών.
Στις εκλογές του [[1949]] τέθηκε επικεφαλής του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατικών και κατάφερε να νικήσει τον αντίπαλό του Κουρτ Σουμάχερ, αρχηγό των ΣοσιαλοδημοκρατώνΣοσιαλδημοκρατών συγκεντρώνοντας 31%, δηλαδή 139 έδρες, έναντι 29.,2%, δηλαδή 131 εδρών του δεύτερου. Στις [[15 Σεπτεμβρίου]] σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού, χωρίς όμως την συμμετοχή των ΣοσιαλοδημοκρατώνΣοσιαλδημοκρατών, στην οποία και ανέλαβε [[Καγκελάριος]]. Το [[1951]] ανέλαβε το Υπουργείο Εξωτερικών της χώρας του. Στις εκλογές, στις [[6 Σεπτεμβρίου]] του [[1953]] το κόμμα του αύξησε το ποσοστό του στο 45.,3%, σχηματίζοντας στις [[23 Οκτωβρίου]] του ίδιου χρόνου κυβέρνηση. Τον Μάρτιο του [[1954]] ο Αντενάουερ επισκέφθηκε την Ελλάδα, όπου και τον υποδέχθηκε ο τότε [[Παύλος Α' της Ελλάδας|ΒασιλεύςΒασιλιάς Παύλος]], για εκτενείς συνομιλίες με την ελληνική κυβέρνηση σε οικονομικά θέματα.
 
Το [[1957]] επανεξελέγη με ποσοστό 50,2% συγκεντρώνοντας 270 έδρες και το [[1961]] κέρδισε για τελευταία φορά τις εκλογές, συγκεντρώνοντας το 242 έδρες. Οι εσωκομματικές, όμως, διαμάχες με κύριο υποκινητή τον [[Λούντβιχ Έρχαρντ]], τον οποίο χαρακτήριζε αχάριστο, εμπόδισαν τον Αντενάουερ να ολοκληρώσει την θητεία του. Παραιτήθηκε από την θέση του καγγελαρίουκαγκελαρίου στις [[15 Οκτωβρίου]] του [[1963]] και αποσύρθηκε από την πολιτική σε ηλικία 87 ετών.
 
Επί θητείας του η [[Δυτική Γερμανία]] διατήρησε τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της στα εδάφη της, με την σύμφωνη γνώμη των Συμμάχων, εντάχθηκε το [[1955]] ως πλήρες μέλος στο [[ΝΑΤΟ]], συμμετείχε στην ίδρυση της Ευρωπαϊκής κοινότητας άνθρακα και χάλυβα, επίλυσε τα διπλωματικά προβλήματα με την [[Γαλλία]], έγινε μέλος της Αμυντικής Ευρωπαϊκής κοινότητας ενώ πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Ε.Ο.Κ. Στην εξωτερική πολιτική ο Αντενάουερ προέβαλε την Δυτική Γερμανία ως το μόνο ελεύθερο γερμανικό κράτος αφού η Ανατολική σύμφωνα με αυτόν βρισκόταν υπό κατοχή. Ο Αντενάουερ θεωρείται ο άνθρωπος που κατάφερε να ανορθώσει οικονομικά την Γερμανία, ενώ ήταν από τους πρωτεργάτες του ευρωπαϊκού κινήματος.
 
Επί θητείας του η [[Δυτική Γερμανία]] διατήρησε τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της στα εδάφη της, με την σύμφωνη γνώμη των Συμμάχων, εντάχθηκε το [[1955]] ως πλήρες μέλος στο ΝΑΤΟ, συμμετείχε στην ίδρυση της Ευρωπαϊκής κοινότητας άνθρακα και χάλυβα, επίλυσε τα διπλωματικά προβλήματα με την [[Γαλλία]], έγινε μέλος της Αμυντικής Ευρωπαϊκής κοινότητας ενώ πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Ε.Ο.Κ. Στην εξωτερική πολιτική ο Αντενάουερ προέβαλε την Δυτική Γερμανία ως το μόνο ελεύθερο γερμανικό κράτος αφού η Ανατολική σύμφωνα με αυτόν βρισκόταν υπό κατοχή. Ο Αντενάουερ θεωρείται ο άνθρωπος που κατάφερε να ανορθώσει οικονομικά την Γερμανία, ενώ ήταν από τους πρωτεργάτες του ευρωπαϊκού κινήματος.
==Η προσωπική ζωή και το τέλος==
Ήταν νυμφευμένος με την Έμμα Βάγιερ, κόρη πλούσιας οικογένειας και ανιψιά του πρώην δημάρχου της Κολωνίας Μαξ Βάλραφ, με την οποία είχε αποκτήσει τρία παιδιά και η οποία απεβίωσε κατά τη διάρκεια του [[Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ παγκοσμίου πολέμου]]. Παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο το [[1919]] την Αυγούστα Τσίνσερ, με την οποία απέκτησε άλλα τέσσερα παιδιά.<br />