Ισμαήλ Εvβέρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 12:
Το 1912, χάρη στον ενεργό και σημαντικό του ρόλο στον πόλεμο αυτό, αν και ηττημένος, πήρε προαγωγή και έγινε [[Αντισυνταγματάρχης]]. Η σημαντική αυτή ήττα όμως κόστισε στο ''Κομιτάτο Ένωσης και Προόδου'' που έχασε την δημοτικότητα που απολάμβανε και έπεσε από την κυβέρνηση, για να το αντικαταστήσει η [[Φιλελεύθερη Ένωση]] (''Hürriyet ve İtilâf''), το δεύτερο σε δύναμη κόμμα στο οθωμανικό κοινοβούλιο εκείνη την εποχή μετά το ''Κομιτάτο Ένωσης και Προόδου''. Τον Οκτώβριο του 1912 ξέσπασε ο [[Α' Βαλκανικός Πόλεμος]] στη διάρκεια του οποίου οι οθωμανικές στρατιές υπέστησαν συντριπτικές ήττες από τις δυνάμεις της [[Βαλκανική Ένωση|Βαλκανικής Ένωσης]] ([[Ελλάδα]], [[Βουλγαρία]],[[Σερβία]], [[Μαυροβούνιο]]).
Η κυβέρνηση κλονίστηκε από τις αλλεπάλληλες ήττες και αυτό έδωσε την ευκαιρία στον Εμβέρ Μπέη να βρεθεί στο ανώτερο σκαλοπάτι της εξουσίας. Με πραξικόπημα τον Ιανουάριο του 1913, οι Νεότουρκοι πήραν την εξουσία με τον Εμβέρ Μπέη να γίνεται υπουργός Στρατιωτικών (έγινε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της στρατιωτικής πτέρυγας της Επιτροπής Ένωσης και Προόδου) και εγκατέλειψαν τις υπό εξέλιξη διαπραγματεύσεις ειρήνης του [[Λονδίνο|Λονδίνου]]. Ακολούθησαν νέες εχθροπραξίες οι οποίες χειροτέρευσαν περισσότερο τη θέση της Αυτοκρατορίας καθώς τα δύο τελευταία σημαντικά οχυρά που είχαν απομείνει έπεσαν στα χέρια των συμμάχων, η μεν [[Αδριανούπολη]] στα χέρια των Βουλγάρων, τα δε [[Ιωάννινα]] στα χέρια των Ελλήνων. Αποτέλεσμα όλων αυτών των ταπεινώσεων ήταν η συνθηκολόγηση των Οθωμανών με τη [[Συνθήκη του Λονδίνου]] του 1913.
Ο Εμβέρ Πασάς με την βοήθεια των Γερμανών, προχώρησε σε εκτεταμένη αναδιοργάνωση του Οθωμανικού στρατού.
Τον Ιούνιο όμως του 1913, ξεκίνησε ο [[Β' Βαλκανικός Πόλεμος]], μεταξύ των νικητών πρώην συμμάχων. Ο Εμβέρ Μπέης εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση και οδήγησε μία τουρκική στρατιά στην Ανατολική Θράκη, ανακτώντας την [[Αδριανούπολη]] από τους Βούλγαρους, οι οποίοι είχαν συγκεντρώσει τις δυνάμεις τους με μέτωπο προς τους Σέρβους και τους Έλληνες. Μετά την επιτυχία του αυτή, ο Εμβέρ Μπέης πήρε τον τιμητικό τίτλο του [[Πασάς|Πασά]].
| |||