Μούμια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Επειδή λοιπόν οι [[Αρχαία Αίγυπτος|αρχαίοι Αιγύπτιοι]] πίστευαν πως η ζωή συνεχίζεται και μετά το θάνατο, θεώρησαν αναγκαία τη διατήρηση του σώματος, της κατοικίας της ψυχής. Άρχισαν να θάβουν αρχικά τους νεκρούς μέσα σε χώρους άνετους, βάζοντας κοντά τους τρόφιμα και καθετί αγαπητό στο νεκρό. Μα στη συνέχεια, βλέποντας πως η φθορά ερχόταν αναπόφευκτα, βρήκαν τρόπους ταρίχευσης.

 

 

Μέχρι σήμερα σώζονται οι αιγυπτιακές μούμιες. Ο τρόπος που έκαναν την ταρίχευση ήταν πολύπλοκος. Άνοιγαν το νεκρό σ' ορισμένα σημεία και του αφαιρούσαν για λίγο τα [[σπλάχνα]] και τον [[εγκέφαλος|εγκέφαλο]], που έβαζαν για λίγο στην αλμύρα. Έπλεναν εσωτερικά κι εξωτερικά το πτώμα με [[άρωμα|αρώματα]] και αντισηπτικές ουσίες. Μετά επανατοποθετούσαν τα σπλάχνα, άλειφαν το σώμα με περισσότερες αντισηπτικές ουσίες, το τύλιγαν με επιδέσμους και το τοποθετούσαν στις [[σαρκοφάγος|σαρκοφάγους]] ή τα [[νεκροταφείο|νεκροταφεία]].