Σαγίντ Κουτμπ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Γεννημένος στο χωριό Μούσχα της Άνω Αιγύπτου μελέτησε από μικρός το [[Κοράνι]] πριν μετακομίσει για σπουδές στο [[Κάιρο]], μεταξύ 1929 και 1933. Εργάστηκε ως δάσκαλος στο Υπουργείο Δημόσιας Εκπαίδευσης του οποίου έγινε αξιωματούχος, παράλληλα με την έναρξη της συγγραφικής του καριέρας. Μεταξύ 1948 και 1950 μετακόμισε με υποτροφία στις [[ΗΠΑ]], στο Colorado State College of Education. Η εμπειρία του αυτή έμελλε να είναι καθοριστική για την μετέπειτα ιδεολογία του, καθώς ο Κουτμπ, σοκαρισμένος από τον τρόπο ζωής της Αμερικανικής κοινωνίας, απέρριψε τον Δυτικό Πολιτισμό καθώς διέκρινε σε αυτόν εμμονές πάνω στον υλισμό, την βία και τις σεξουαλικές ευχαριστήσεις.
 
Με την επιστροφή του στην Αίγυπτο ο Κουτμπ προσχώρησε στην Μουσουλμανική Αδελφότητα, της οποίας έγινε εξέχων προσωπικότητα και ανώτατο μέλος της, αναλαμβάνοντας υπεύθυνος έκδοσης του ''Al-Ikhwan al-Muslimin'', του επίσημου μέσου ενημέρωσης της. Όταν το 1952 στην εξουσία της Αιγύπτου ανέβηκε με το πραξικόπημα του κινήματος των Ελεύθερων Αξιωματικών ο [[Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ]], ο Κουτμπ και η Μουσουλμανική Αδελφότητα τάχθηκαν αρχικά υπέρ των νέων ηγετών της χώρας, καθώς ο ανατραπείς βασιλιάς Φαρούκ Α' θεωρούταν φίλος προσκείμενος των Άγγλων. Η άρνηση όμως του Νάσερ να δημιουργήσει μια Ισλαμιστική κυβέρνηση στη χώρα οδήγησε γρήγορα στη ρήξη μεταξύ της κυβέρνησης και της Αδελφότητας. Ο Νάσερ, αντιλαμβανόμενος την αξία του Κουτμπ, του προσέφερε ελεύθερα οποιαδήποτε θέση στην κυβέρνησή του με σκοπό την συνεργασία μαζί του, αλλά εκείνος, παραμένοντας πιστός στην ιδεολογία του, αρνήθηκε να συνεργαστεί μαζί του. Αντίθετα, μαζί με άλλα μέλη της Αδελφότητας, σχεδίασαν και πραγματοποίησανμια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Νάσερ, η οποία δεν πρόλαβε να πραγματοποιηθεί, το 1954. Ο Κουτμπ συνελήφθη και οδηγήθηκε στις φυλακές όπου βασανίστηκε.
 
Στην φυλακή ο Κουτμπ συνέγγραψε τα δύο σημαντικότερα έργα του, το ''Qur'an Fi Zilal al-Qur'an'' (Στη σκιά του Κορανίου) και κυρίως το μανιφέστο του λεγόμενου «πολιτικού Ισλάμ», το ''Ma'alim fi-l-Tariq'' (Οδοδείκτες). Τα δύο αυτά έργα του, στα οποία εκφράζει την απέχθεια του για τον δυτικό πολιτισμό και την ανάγκη επιστροφής του Ισλαμικού κόσμου στον τρόπο ζωής των πρώτων Μουσουλμάνων, απορρίπτοντας κάθε διαφορετική πολιτική ως «[[Τζαχιλίγια]]» (μια κατάσταση άγνοιας της θείας καθοδήγησης) και ερμηνεύοντας εκ νέου τον όρο «[[Τζιχάντ]]» ως επιθετικό αγώνα για την ανατροπή τους, αποτέλεσαν την βάση για την ιδεολογία που αποκαλείτε «[[Κουτμπισμός]]».