« Είναι αλήθεια ότι οι έννοιες αυτοσχεδιάζω και αυτοσχεδιασμός έχουν άλλη σημασία στην καθημερινή κουβέντα και άλλη όταν αναφέρονται στην τέχνη. Στην καθημερινή τους χρήση επιβλήθηκε η αρνητική τους πλευρά. Αυτοσχεδιάζω σημαίνει «κάνω ό, τι θέλω», «κάνω ό, τι μου κατέβει», χωρίς προγραμματισμό, χωρίς οργάνωση, χωρίς σκέψη, χωρίς μέθοδο. Η αρνητική όμως αυτή πλευρά έχει και κάποια θετικά στοιχεία, όταν π.χ. εννοούμε ότι «κάνω κάτι της στιγμής», με όσα μέσα διαθέτω εκείνη τη στιγμή ή ότι τα βγάζω πέρα με ελάχιστα εφόδια. Αντίθετα, η καλλιτεχνική και φιλοσοφική, έννοια του αυτοσχεδιασμού παρουσιάζει μια τελείως διαφορετική ερμηνεία από αυτή που πήρε στην καθημερινή της χρήση. «Όλες οι μορφές τέχνης ξεκίνησαν από τον αυτοσχεδιασμό» (Hodgson-Richards).
Ο Patrick Scheyder ρωτά τους μαθητές του: «Τι είναι για σας ο αυτοσχεδιασμός; » και παίρνει τις εξής απαντήσεις: «Είναι να παίζουμε κάτι χωρίς να το έχουμε προετοιμάσει ή μάθει, να παίζουμε αυθόρμητα», «είναι να ξεδίνουμε, να κάνουμε ό, τι να ΄ναι ή να επινοούμε κάτι όταν ξεχνάμε τι είχαμε να παίξουμε» και «απλά να ανακαλύπτουμε κάτι, να παίζουμε κάτι που δεν είναι γραμμένο».
Μέσα από τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό εκφραζόμαστε πιο ελεύθερα, με πιο προσωπικό τρόπο.
