Μπαλντασσάρε Καστιλιόνε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
σύνδεσμοι, κόμμονς, εξ. συνδ.
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Baldassare Castiglione, by Raffaello Sanzio, from C2RMF retouched.jpg|thumb|200px|Πορτραίτο του Μπαλντασσάρε Καστιλιόνε από τον [[Ραφαήλ]]. Παρίσι, [[Μουσείο του Λούβρου]]]]
Ο '''Μπαλντασσάρε Καστιλιόνε''' ([[ιταλικά|ιταλ]].: ''Baldassarre'' ή ''Baldesar Castiglione'', [[Καζάτικο]], περιοχή [[Μάντοβα]] [[1478]] - [[Τολέδο]] 1529) ήταν [[Ιταλός]] [[ουμανισμός|ουμανιστής]] και [[διπλωμάτης]].
 
Πατέρας του ήταν ο κόμης Κριστόφορο Καστιλιόνε και η μητέρα του ανήκε στην ηγεμονική οικογένεια Γκοντσάγκα της Μάντοβα. Δεκαοκτώ χρόνων πήγε στο [[Μιλάνο]], στην αυλή του [[Λουδοβίκος Σφόρτσα|Λουδοβίκου Σφόρτσα]] και άκουσε μαθήματα του [[Δημήτριος Χαλκοκονδύλης|Δημητρίου Χαλκοκονδύλη]]. Διακρίθηκε για τον καλό του χαρακτήρα και τις επιδόσεις του στον αθλητισμό, τα γράμματα, την μουσική και την τέχνη. Επέστρεψε όταν πέθανε ο πατέρας του, και υπηρέτησε για λίγο στον στρατό του Γκουιντομπάλντο ντα Μοντεφέλτρο, δούκα του [[Ουρμπίνο]], και τελικά εγκαταστάθηκε στο δουκικό ανάκτορο ως αυλικός.
 
Για μια σύντομη περίοδο την εποχή εκείνη, η αυλή του Ουρμπίνο ήταν το πρότυπο του πνευματικού πολιτισμού της Ιταλίας και σημαντικός παράγοντας διαμόρφωσής του. Ο Καστιλιόνε προσαρμόστηκε αμέσως, τόσο που ερωτεύτηκε την Ελιζαμπέττα Γκοντσάγκα, σύζυγο του Γκουιντομπάλντο. Προς αποφυγήν περιπλοκών ο τελευταίος τον έστειλε με αποστολή στην Αγγλία αλλά ο Καστιλιόνε φρόντισε επιστρέψει αμέσως. Τελικά ο δούκας κατάλαβε (κι απ’ ό,τι ξέρουμε μέχρι σήμερα, καλά κατάλαβε) ότι ο έρωτας του αυλικού του ήταν [[πλατωνικός έερωτας|πλατωνικός]] κι ο Καστιλιόνε παρέμεινε στο Ουρμπίνο μέχρι το 1517, οπότε ο ανεψιός και διάδοχος του Γκουιντομπάλντο (που πέθανε το 1508) εκθρονίστηκε από τον πάπαΠάπα.
 
Ο Καστιλιόνε επέστρεψε στην Μάντοβα, παντρεύτηκε μια νεαρή είκοσιτρίαεικοσιτρία χρόνια νεώτερή του και πήγε ως πρεσβευτής της Μάντοβα στην [[Ρώμη]]. Ύστερα από τέσσερα χρόνια γάμου έχασε την γυναίκα του.
 
Το 1524 ο [[πάπαςΠάπας Κλήμης Ζ΄]] τον έστειλε παπικό [[νούντσιο]] στην [[Μαδρίτη]] σε μια προσπάθεια συμφιλίωσής του με τον [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε΄]]. Η αποστολή απέτυχε οικτρά (χωρίς καθόλου να ευθύνεται ο Καστιλιόνε γι’ αυτό) με αποκορύφωμα την τρομερή λεηλασία της Ρώμης από τα αυτοκρατορικά στρατεύματα το 1527. ΠέθανεΟ Καστιλιόνε πέθανε στο [[Τολέδο]] δυο χρόνια αργότερα.
 
Περίφημο είναι το σε διαλογική μορφή έργο του ''Il Libro del Cortegiano'' (''Το βιβλίο του αυλικού'', 1528) που απεικονίζει την δουκική αυλή του Ουρμπίνο και αναφέρεται στα όσα πρέπει να χαρακτηρίζουν τον τέλειο αυλικό, και κατ’ επέκτασιν τον homo universalis της Αναγέννησης. Εδώ ο Καστιλιόνε περιγράφει μάλλον τον εαυτό του : τα προτερήματα που πρέπει να έχει ο αυλικός πρέπει να είναι η αριστοκρατική καταγωγή που θα του εμφυσήσει από νωρίς πνευματική χάρη, καλούς τρόπους και καλαισθησία, καθώς και ενασχόληση τόσο με τις πολεμικές τέχνες όσο και με τα γράμματα και τις τέχνες, σε ισορροπία μεταξύ τους. Παράλληλα περιγράφει και τις αρετές που πρέπει να διακρίνουν τις γυναίκες για ν’ αποτελούν πηγή έμπνευσης και παρακίνησης των ανδρών.
 
Περίφημο είναι το σε διαλογική μορφή έργο του ''Il Libro del Cortegiano'' (''Το βιβλίο του αυλικού'', 1528) που απεικονίζει την δουκική αυλή του Ουρμπίνο και αναφέρεται στα όσα πρέπει να χαρακτηρίζουν τον τέλειο αυλικό, και κατ’ επέκτασιν τον [[homo universalis]] της Αναγέννησης[[Αναγέννηση]]ς. Εδώ ο Καστιλιόνε περιγράφει μάλλον τον εαυτό του : τα προτερήματα που πρέπει να έχει ο αυλικός πρέπει να είναι η αριστοκρατική καταγωγή που θα του εμφυσήσει από νωρίς πνευματική χάρη, καλούς τρόπους και καλαισθησία, καθώς και ενασχόληση τόσο με τις πολεμικές τέχνες όσο και με τα γράμματα και τις τέχνες, σε ισορροπία μεταξύ τους. Παράλληλα περιγράφει και τις αρετές που πρέπει να διακρίνουν τις γυναίκες για ν’ αποτελούν πηγή έμπνευσης και παρακίνησης των ανδρών.
 
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{commonscat|Baldassare Castiglione}}
*[http://archive.org/stream/bookofcourtier00castuoft/bookofcourtier00castuoft_djvu.txt Το πλήρες κείμενο του ''Βιβλίου του αυλικού], Internet Archive {{en}}
 
{{βιογραφία-επέκταση}}