Γλωσσολογικός δομισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''στρουκτουραλισμός''', '''δομισμός''' ή '''δομολειτουργισμός''' είναι θεωρία των αρχών του 20ου αιώνα, της οποίας θεμελιωτής υπήρξε ο [[γλωσσολογία|γλωσσολόγος]] [[Φερντινάντ ντε Σωσσύρ]] ''(Ferdinand de Saussure)'', ο οποίος και έδειξε για πρώτη φορά το «αυθαίρετο του γλωσσικού σημείου»: ότι η [[γλώσσα]] δεν αντιγράφει την πραγματικότητα αλλά είναι αυθαίρετη, καθώς δεν υφίσταται μια αιτιώδης σύνδεση ανάμεσα στο [[σημαίνον]] (τη λέξη που αποδίδεται σε ένα αντικείμενο) και το [[σημαινόμενο]] (το αντικείμενο). Έτσι, το [[γλωσσικό σημείο]] δεν ενώνει ένα όνομα με ένα αντικείμενο, αλλά μια ιδέα του πράγματος με μια ακουστική εικόνα.
 
Η γλώσσα συνολικά επιβάλλεται αυθαίρετα και χρησιμοποιεί ως μέσο ανάδειξης και μετάδοσής της τις κοινωνίες (κοινωνικό πλέγμα με τις πνευματικές, πολιτιστικές κλπ). Έχει αποδειχθεί ότι όλος ο πλούτος μιας γλώσσας δημιουργείται από τον συνδυασμό περιορισμένου αριθμού δομικών γλωσσικών μονάδων, των [[φώνημα|φωνημάτων]]. Οι αλληλοσχετίσεις και οι αντιθέσεις μεταξύ αυτών των θεμελιωδών στοιχείων αποτελούν χαρακτηριστικά μίας αφηρημένης, υποκείμενης «δομής» της γλώσσας, την οποία ο δομισμός επιχειρεί να ανιχνεύσει.
 
Η ευρύτερη προσέγγιση του [[δομισμός|στρουκτουραλισμού]] στις [[κοινωνικές επιστήμες]], με αφετηρία την αρχική γλωσσολογική θεωρία, βρίσκει εφαρμογή σε ένα ευρύ πεδίο που διατρέχει σχεδόν όλο το γνωστικό φάσμα. Το βασικό αξίωμά του είναι ότι κάτω από τις [[συνείδηση|συνειδητές]] ανθρώπινες κατασκευές, άσχετα με το πεδίο τους, υπάρχουν [[ασυνείδητο|ασυνείδητες]] δομές που αναπαράγουν τα διάφορα φαινόμενα οι οποίες διέπονται από κάποιους νόμους ισορροπίας, κοινούς για κάθε σύστημα που αποτελεί μέρος του φυσικού κόσμου.