Ρίτσαρντ Τσωρτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά τη θητεία του στα Επτάνησα, ο Τσωρτς πήγε σε αποστολή της βρετανικής κυβέρνησης στους συμμαχικούς στρατούς Αυστρίας και Πρωσσίας και στη συνέχεια υπηρέτησε ως [[Βρετανικός Στρατιωτικός Σύνδεσμος]] (British Military Resident) στον Αυστριακό Στρατό στηνμε βάση την Ιταλία το 1814 και 1815 (British Military Resident).<ref name="pedigree" /><ref name="Occasional"/>. Πήρε μέρος στο [[Συνέδριο της Βιέννης]], όπου υποστήριξε την παραμονή των Επτανήσων υπό βρετανική κυριαρχία, αλλά και της Πάργας και άλλων πρώην βενετικών πόλεων, που ήταν τότε υπό την κατοχή του [[Αλή πασάς|Αλή Πασά]].<ref name="Britann"/>

Μετά από προσφορά της κυβέρνησης του [[Βασίλειο των Δύο Σικελιών|Βασιλείου των Δύο Σικελιών]], επέστρεψε στην Ιταλία το 1817, όπου με την άδεια της βρετανικής διοίκησης ανέλαβε τη θέση υποστράτηγου (Major General) στο στρατό, καθώς και τη θέση του επιθεωρητή των στρατευμάτων των ξένων, στην υπηρεσία του του βασιλιά [[Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών|Φερδινάρδου του Α΄ των Δυο Σικελιών]]. Υπηρέτησε στην [[Απουλία]] με έδρα το [[Λέτσε]] όπου κατάφερε να σταματήσει τη δράση των τοπικών ληστάρχων οι οποίοι δρούσαν μέχρι τότε ανεξέλεγκτοι. Η επιτυχημένη θητεία του του έφερε αναγνώριση και τους τίτλους του ιππότη (Commander) του [[τάγμα του Αγίου Φερδινάρδου της Νάπολης|τάγματος του Αγίου Φερδινάρδου της Νάπολης]] και το Μεγαλόσταυρο του [[Ευγενεστάτο Στρατιωτικό Τάγμα του Αγίου Γεωργίου των Δύο Σικελιών|Ευγενεστάτου Στρατιωτικού Τάγματος του Αγίου Γεωργίου των Δύο Σικελιών]].<ref name="pedigree" />

Το τέλος της καριέρας του στην Ιταλία υπαγορεύθηκε από τις πολιτικές αναταραχές: Μετά από την επιτυχημένη θητεία του στην Απουλία, του δόθηκε η διοίκηση του 9ου Τάγματος στη Σικελία με έδρα το [[Παλέρμο]]. Ο Τσωρτς πήγε στο Παλέρμο στις αρχές Ιουλίου του 1820, χωρίς να του επιτραπεί να πάρει μαζί του το στράτευμα των ξένων, παρά την επιθυμία του (δεδομένου ότι τους εμπιστευόταν ότι θα είναι πιστοί σε αυτόν), αλλά όταν άρχισε η επανάσταση, οι [[καρμπονάροι]] επαναστάτες θέλησαν να τον συλλάβουν. Κατάφερε να αποφύγει τη σύλληψη και γύρισε στη Νάπολη στις 23 Ιουλίου, όπου συνελήφθη από τους επαναστάτες, οι οποίοι είχαν πάρει και εκεί την εξουσία. Φυλακίστηκε εκεί για ένα χρονικό διάστημα και όταν απελευθερώθηκε, μετά από δίκη στην οποία βρέθηκε αθώος, επέστρεψε στην Αγγλία το 1821.<ref name="EMChurch"/>. Εκεί έμεινε μέχρι το 1826, παντρεύτηκε τον Αύγουστο και μετά από λίγους μήνες, στις αρχές του 1827, ξεκίνησε για την Ελλάδα.