Χρύσα Χατζηβασιλείου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 13:
Την περίοδο Μαΐου – Ιουνίου 1941 συγκροτήθηκε η λεγόμενη «νέα Κεντρική Επιτροπή» (ΝΚΕ) του [[ΚΚΕ]] με τέσσερα μέλη: τον Πέτρο Ρούσο, την Χρύσα Χατζηβασιλείου, τον Παντελή Καραγκίτση και τον [[Ανδρέας Τσίπας|Ανδρέα Τσίπα]]. Γραμματέας της ΝΚΕ ανέλαβε ο Α. Τσίπας με εντολή του έγκλειστου στην Ακροναυπλία [[Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ)|Γιάννη Ιωαννίδη]]. Η ΝΚΕ ξεκαθάρισε το τοπίο από την μεταξική [[Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ|Προσωρινή Διοίκηση]], περιέλαβε στις τάξεις της πολλά στελέχη του ΚΚΕ που δραπέτευσαν από τους τόπους κράτησής τους και έγινε η μοναδική και αδιαμφισβήτητη καθοδήγηση του ΚΚΕ. Η ΝΚΕ με πολλές προσθήκες στελεχών αργότερα και Γραμματέα από τον Γενάρη του 1942 τον [[Γιώργης Σιάντος|Γιώργη Σιάντο]] ήταν η καθοδήγηση του ΚΚΕ ως το 7ο Συνέδριο το 1945. Στη Β΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ το 1942<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' τόμος (2012) σελ.405-409</ref>, η Χρύσα εκλέχτηκε τακτικό μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ.
 
Το 1944 εκλέχτηκε εθνοσύμβουλος Πειραιά της [[ΠΕΕΑ]] (Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης). Στις 13 Οκτώβρη του 1944, μια μέρα μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Αθήνα, το ΕΑΜ διοργάνωσε συλλαλητήρια σε Αθήνα και Πειραιά. Η Χρύσα ήταν κεντρική ομιλήτρια στο μεγάλο συλλαλητήριο του ΕΑΜ που έγινε στον Πειραιά, παράλληλα με εκείνο της Αθήνας που μίλησε ο [[Γιώργης Σιάντος]] <ref>Ελ.Σταυρίδης (1953), σελ.479</ref>.
 
Στο διάστημα από την απελευθέρωση της Ελλάδας (Οκτώβρης 1944) μέχρι τα [[Δεκεμβριανά]] και την [[Συνθήκη της Βάρκιζας]] η Χρύσα έλαβε μέρος ενεργά σε όλες τις πολιτικές εξελίξεις σαν μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ.
Γραμμή 20:
 
Όλοι οι σύνεδροι σηκώθηκαν όρθιοι, κράτησαν ενός λεπτού σιγή και ύστερα τραγούδησαν το πένθιμο εμβατήριο: «Επέσατε θύματα...». Στη συνέχεια η Χρύσα ξαναπήρε το λόγο και έκανε τον απολογισμό του κόμματος για τα δέκα χρόνια από το προηγούμενο συνέδριο του το 1935 μέχρι το 1945.
Η Χρύσα εκλέχθηκε ξανά τακτικό μέλος του ΠΓ του κόμματος. Το 7ο Συνέδριο απηύθυνε Διακύρυξη προς τον ελληνικό λαό καλώντας τον να συσπειρωθεί στον αγώνα για την ομαλή λύση του εσωτερικού ζητήματος δίχως ξένες παρεμβάσεις<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄τόμος (2012), σελ.533</ref>. Η χώρα όμως όδευε ολοταχώς προς τον εμφύλιο πόλεμο.
Το επόμενο νόμιμο συνέδριο του κόμματος (το 10ο) έγινε 33 χρόνια μετά, στην Αθήνα το 1978.