Μπάαλμπεκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι ανασκαφές στην περιοχή έφεραν στο φως σημάδια κατοίκησης από την Πρώιμη [[Εποχή του Χαλκού]], δηλαδή γύρω στα [[2900 π.Χ.]] - [[2300 π.Χ.]]. Οι [[Φοίνικες]], από τους πρώτους κάτοικους της περιοχής, λάτρευαν στη συγκεκριμένη πόλη τον θεό του Ήλιου της δικής τους μυθολογίας, το θεό [[Βάαλ]]. Η πόλη ξεκίνησε να ακμάζει το [[323 π.Χ.]], όταν ο [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μέγας Αλέξανδρος]] πέθανε, το έτος δηλαδή που προσαρτήθηκε στο βασίλειο των Πτολεμαίων. Τότε μετονομάστηκε σε ''Ηλιούπολη ''από τους [[Έλληνες]], τιμής ένεκεν στο θεό προστάτη της τον [[Βάαλ]].

Η πόλη έμεινε υπό ελληνική κυριαρχία μέχρι το [[64 π.Χ.]], όποτε οι [[Ρωμαίοι]] την κατέκτησαν, ενώ το [[15 π.Χ.]] ο [[Οκταβιανός Αύγουστος]] την μετέτρεψε σε ρωμαϊκή αποικία βετεράνων και την μετονόμασε σε ''Colonia Julia Augusta Felix Heliopolitana''. Τη περίοδο αυτή η πόλη στολίστηκε με ωραία γλυπτά και μεγαλοπρεπή οικοδομήματα ενώ αυτά που έχτισαν οι Πτολεμαίοι, ανοικοδομήθηκαν και επισκευάστηκαν. Με το διαμελισμό της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] σε Ανατολική και Δυτική, η πόλη πέρασε στον έλεγχο των [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινών]], οι οποίοι την έχασαν το [[637]] μ.Χ. από τους [[Άραβες]] του Αμπού-Ουμπάι Αλ Τζαράχ, οι οποίοι την μετονόμασαν σε Αλ-Καλάτ. Από τότε η πόλη πέρασε διαδοχικά στα χέρια των [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινών]] το [[975]], στους [[Σελτζούκους Τούρκους]] το [[1090]], στους [[Άραβες]] το [[1134]], στους [[Αίγυπτος|Αιγυπτίους]] του [[Σαλαντίν]] το [[1175]], στους [[Τουρκικά φύλα|Τούρκο]]-[[Μογγόλοι|Μογγόλους]] του [[Ταμερλάνος|Ταμερλάνου]] το [[1400]] και το [[1517]] την κατέκτησαν, μαζί με την υπόλοιπη [[Συρία]] οι [[Οθωμανική αυτοκρατορία|Οθωμανοί Τούρκοι]].

Το 1860 οι συγκρούσεις των [[Οθωμανική αυτοκρατορία|Οθωμανών]] με τους [[Δρούζοι|Δρούζους]] και τους χριστιανούς [[Μαρωνίτες]] σε συνδυασμό με τους σφοδρούς σεισμούς που έπληξαν την περιοχή, κατέστρεψαν μεγάλο μέρος των μνημειακών κτιρίων της πόλης. Αναγκάστηκαν να παρέμβουν οι δυτικές δυνάμεις, πρώτα οι [[Γαλλία|Γάλλοι]] και ύστερα οι [[Γερμανία|Γερμανοί]], οι οποίες με ομάδες επιστημόνων που έφερναν μαζί τους, αναπαλαίωναν τα μνημεία. Το [[1917]], με την ήττα των [[Γερμανία|Γερμανών]] στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], η περιοχή πέρασε στον έλεγχο των δυνάμεων της [[Αντάντ]].

Οι ερευνητικές ομάδες των [[Γαλλία|Γάλλο]]-[[Μεγάλη Βρετανία|Βρετανών]] παρέμειναν στα μνημεία και μετά το [[1947]], που ανεξαρτητοποιήθηκε ο [[Λίβανος]] και τα μνημεία τέθηκαν υπό τη προστασία της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων της χώρας. Τα μνημεία προστατεύτηκαν, από στρατιωτικές δυνάμεις, τη περίοδο του εμφυλίου πολέμου του Λιβάνου, που ξεκίνησε το [[1975]] και τελείωσε το [[1990]]. Το [[1984]] η [[ΟΥΝΕΣΚΟ]] ανακήρυξε το Μπάαλμπεκ ως [[Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς]].

Η είσοδος του Μπάαλμπεκ σήμερα είναι από τα ανατολικά, μέσα από τα προπύλαια των δώδεκα κιόνων, που έκτισε ο [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίος Αυτοκράτορας]] [[Καρακάλλας]]. Ο δρόμος οδηγεί στην μεγάλη ορθογώνια πλατεία, διαστάσεων 110 επί 135 μέτρων, η οποία είναι κλειστή από τις 3 της πλευρές από μια αψιδωτή στοά. Στα δυτικά της πλατείας βρίσκεται μια μεγάλη εξωτερική κλίμακα, πλάτους 45 μέτρων, που οδηγεί στην εξέδρα με την πρόσοψη του ναού. Ο ναός ήταν αφιερωμένος στον Δία τον Ηλιοπολίτη και είχε κτιστεί πάνω από το ναό του [[Βάαλ]]-Χαντάντ. Όρθιοι παραμένουν 6 κίονες, κορινθιακού ρυθμού, από τους 19 στο ανατολικό περιστύλιο και άλλοι 8 από αυτούς τους αποσυναρμολόγησαν οι [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινοί]] ύστερα από διαταγές του [[Ιουστινιανός Α΄|Ιουστινιανού]] για να διακοσμήσουν την [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγία Σοφία]]. Όλοι οι κίονες στο ναό ήταν 54 και ο ναός είχε πλάτος 50 μέτρων, 90 μέτρα μήκος και 20 μέτρα ύψος.

Για τη κατασκευή του τοίχους οι [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίοι]] χρησιμοποίησαν μεγάλους ογκόλιθους, βάρους 400 τόνων, ύστερα πάνω σε αυτούς τους ογκόλιθους τοποθετήθηκαν 3 άλλοι μονόλιθοι άνω των 750 τόνων έκαστος, σχηματίζοντας το «τρίλιθον», ένα επιβλητικό κατασκεύασμα.

Νότια του ναού του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]], βρίσκεται ο μόνος ακέραιος ναός της πόλης, ο ναός του [[Βάκχος|Βάκχου]]-[[Διόνυσος|Διονύσου]] ή αλλιώς «Μικρός Ναός». Ο ναός κοσμείται από πολλές ανάγλυφες παραστάσεις της γέννησης του θεού [[Διόνυσος|Διονύσου]]. Η κυρίως αίθουσα έχει πλάτος 19 μέτρα και μήκος 35 μέτρα. Η πύλη του ναού έχει μνημειακές διαστάσεις, πλάτους 6,5 μέτρων και ύψους 13 μέτρων. Ο ναός βρίσκεται σε μια βαθμιδωτή κλίμακα, με 33 σκαλοπάτια. Όλοι οι κίονες του ναού είναι 42, 15 σε κάθε μεγάλη πλευρά και 6 σε κάθε μικρή.

Στα 100 μέτρα ανατολικά των δυο ναών βρίσκεται ο κυκλικός ναός της θεάς [[Αφροδίτη (μυθολογία)|Αφροδίτης]], άλλοι υποστηρίζουν ότι ήταν αφιερωμένος στη θεά [[Τύχη (μυθολογία)|Τύχη]]. Οι [[Ισλάμ|μουσουλμάνοι]] ενίσχυσαν τους ναούς με ισχυρό τείχος και άλλα ισχυρά οχυρωματικά έργα.

* "Μπάαλμπεκ", περιοδικό ''Αρχαίοι Πολιτισμοί'', τεύχος 61, Μπάαλμπεκ, εκδόσεις DeAgostini Hellas, 2001-2002

* Bourbon Fabio, ''Οι Άγιοι Τόποι Χτες και σήμερα: Λιθογραφίες και ημερολόγιο του Ντέιβιντ Ρόμπερτς'', εκδόσεις Καρακώτσογλου, 2001