Γκόραν Χάτζιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Σέρβος, με καταγωγή από την Κροατία, '''Γκόραν Χάτζιτς''' ('''Goran Hadžić''') υπήρξε στη διάρκεια του [[Πόλεμος της Κροατίας|Πολέμου στην Κροατία]] πρόεδρος της [[[Δημοκρατία της Σερβικής Κράινα|Σερβικής Δημοκρατίας της Κράινα]].

Ο Χάτζιτς γεννήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου του 1958 στο χωριό Πάτσετιν (Pačetin) στην [[Κροατία]] όπου πριν τον πόλεμο της Κροατίας δούλευε ως αποθηκάριος. Όταν ήταν έφηβος έγινε μέλος της ''Λίγκας Κομμουνιστών της Γιουγκοσλαβίας'' (''League of Communists of Yugoslavia''). Αργότερα υπήρξε πρόεδρος της κοινότητας του Πάτσετιν. Το 1990 έγινε προέδρος της τοπικής οργάνωσης του ''Σερβικού Δημοκρατικού Κόμματος'' (''Serb Democratic Party'') στο [[Βούκοβαρ]] και μέλος του δημοτικού συμβουλίου της πόλης και την επόμενη χρονιά έγινε πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του Βούκοβαρ, μέλος της Κεντρικής και της Εκτελεστικήςεκτελεστικής Επιτροπήςεπιτροπής του Σερβικού Δημοκρατικού Κόμματοςκόμματος στο [[Κνιν]] (Knin) και πρόεδρος της τοπικής επιτροπής του κόμματος στην ανατολική Σλαβονία, την [[Μπαράνια]] και το Δυτικό Σρεμ. Υπήρξε επίσης για ένα διάστημα ένας από τους ηγέτες του ''Σερβικού Εθνικού Συμβουλίου'' (''Serbian National Council'') και του ''Σερβικού Δημοκρατικού Φόρουμ'' (''Serb Democratic Forum'') που κάλυπτε την ανατολική Σλαβονία, τη Μπαράνια και το Δυτικό Σρεμ.

Στα τέλη Μαρτίου του 1991 συμμετείχε στο επεισόδιο στις Λίμνες Πλίτβιτσε (Plitvice) με το οποίο ξεκίνησε ο πόλεμος της Κροατίας. Τον Ιούνιο του 1991 ορίστηκε πρωθυπουργός της αυτοανακηρυχθείσας «Σερβικής αυτόνομης περιοχής ανατολικής Σλαβονίας, Μπαράνια και Δυτικού Σρεμ» (SAO). Στις 26 Φεβρουρίου του 1992 η Συνέλευσησυνέλευση της Σερβικής Δημοκρατίαςδημοκρατίας της Κράινα αντικατέστησε τον μέχρι τότε πρόεδρο της Σερβικής Δημοκρατίαςδημοκρατίας της Κράινα, [[Μίλαν Μπάμπιτς]] με τον Χάτζιτς. Στη θέση αυτή ο Χάτζιτς παρέμεινε μέχρι το 1994 οπότε στη θέση του προέδρου εκλέχτηκε ο [[Μίλαν Μάρτιτς]] (Milan Martić).

Το Σεπτέμβριο του 1993, όταν η Κροατία ξεκίνησε την επιχείρηση στο θύλακα Μέντακ, ο Χάτζιτς έστειλε επείγουσα έκκληση στο [[Βελιγράδι]] ζητώντας ενισχύσεις και όπλα. Το αίτημα του αγνοήθηκε από τις σερβικές αρχές αλλά περίπου 4000 Σέρβοι, μέλη παραστρατιωτικών οργανώσεων, υπό την ηγεσία του, καταζητούμενου για εγκλήματα πολέμου, Ζέλικο Ραζνάτοβιτς, (γνωστού και ως Αρκάν) έφτασαν στην περιοχή.

Το 1995 ο Χάτζιτς δικάστηκε, ερήμην, για πρώτη φορά από κροατικό δικαστήριο για την επίθεση με όλμους κατά των πόλεων [[Σίμπενικ]] (Šibenik) και [[Βόντιτσε]] (Vodice) και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση. Το 1999 δικάστηκε για δεύτερη φορά, πάλι ερήμην, από κροατικό δικαστήριο για εγκλήματα στο χωριό [[Τένια]] (Tenja) κοντά στο [[Όσιγιεκ]], σε φυλάκιση επίσης 20 χρόνων. Το 2001, η [[Ιντερπολ]] συμπεριέλαβε το Χάτζιτς στην λίστα με τους πιο καταζητούμενους δραπέτες. Το 2002, ασκήθηκαν διώξεις από την εισαγγελία της Κροατίας εναντίον του Χάτζιτς, του Βέσελιν Σλίβτσανιν (Veselin Šljivančanin), του Μίλε Μρκσιτς (Mile Mrkšić) και του Μίροσλαβ Ράντιτς (Miroslav Radić) για τη δολοφονία εκατοντάδων Κροατών στην πόλη του Βούκοβαρ και στη γύρω περιοχή τον Νοέμβριο του 1991.

Στις 4 Ιουνίου του 2004 το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία απήγγειλε κατηγορίες κατά του Χάτζιτς για εγκλήματα πολέμου. Μεταξύ άλλων κατηγορείται για τη συμμετοχή του στη δολοφονία 250 τουλάχιστον Κροατών και άλλων μη- Σέρβων πολιτών στο Νοσοκομείο του Βούκοβαρ και την εκδίωξη χιλιάδων άλλων από την πόλη τον Νοέμβριο του 1991 καθώς και για τη συμμετοχή του σε μια σειρά από σφαγές (στις πόλεις [[Νταλ]] (Dalj), [[Έρντουτ]] (Erdut) και στο χωριό [[Λόβας]] (Lovas)) αλλά και για το ρόλο του στη δημιουργία και λειτουργία διαφόρων στρατοπέδων συγκέντρωσης στην περιοχή όπου βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν εκατοντάδες άνθρωποι. Επίσης κατηγορείται για την καταστροφή σπιτιών και θρησκευτικών κτιρίων στο Νταλ (Dalj), στο Έρντουτ (Erdut), στο Λόβας (Lovas), στο [[Τόβαρνικ]] (Tovarnik )και στο Βούκοβαρ.

Μετά την έκδοση του κατηγορητηρίου από το [[Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης]] ο Χάτζιτς εξαφανίστηκε από το σπίτι του στο [[Νόβι Σαντ]]. Το 2005 σερβικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ίσως κρυβόταν σε μοναστήρι στο [[Μαυροβούνιο]] και το 2006 ο Νέναντ Τσάνακ (Nenad Čanak), ηγέτης της ''Λίγκας των Σοσιαλιστών Δημοκρατών της Βοϊβοντίνας'' (''League of Vojvodina Social Democrats'') υποστήριξε ότι κρυβόταν σε μοναστήρι στην περιοχή Fruška Gora στη Βοϊβοντίνα. Είχε κυκλοφορήσει επίσης η φήμη ότι ο Χάτζιτς βρισκόταν στην [[Λευκορωσία]].

Το 2010 απαγορεύτηκε η είσοδος σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης της οικογένειας του Χάτζιτς. Τελικά ο Χάτζιτς συνελήφθη στις 20 Ιουλίου του 2011 κοντά στο χωριό Krušedol Selo στα βουνά της Fruška Gora και δύο μέρες μετά η υπουργός Δικαιοσύνης της Σερβίας [[Σνέζανα Μάλοβιτς]] (Snežana Malović) δήλωσε ότι εκδόθηκε στη [[Χάγη]].