Βία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
→Αναίτια βία: νευροφυσιολογικές δυσλειτουργίες |
||
Γραμμή 28:
Σε όλες τις μορφές βίας, ο θύτης έχει συνήθως ένα υπόβαθρο είτε ορμονικό, είτε ιδεολογικό, είτε πολιτικό, είτε σχιζοειδές
που είναι το υπόστρωμα πάνω στο οποίο τα δεδομένα της ζωής θα απαντηθούν με βία. Τα άτομα που εκδηλώνουν αναίτια βία, έχουν προβληματικές νευραξονικές συνδέσεις προς τα κέντρα συναισθήματος στον κεντρικό (μέσο) τμήμα του μυαλού.
Η θεραπεία είναι συνήθως αδύνατη, μιλάμε για ψυχολογική αντιμετώπιση - αυτοσυγκράτηση του θύτη, γιατί πλήρης διόρθωση των νευραξωνικών συνδέσεων είναι κάτι το ανέφικτο.
Σπάνια ή σχεδόν ποτέ το δικαστήριο βοηθά τον καταδικασμένο θύτη. Η κοινωνία συνήθως αδιαφορεί για τα νευροφυσιολογικά προβλήματα του θύτη.
Η ερώτηση "μα πως έπραξε κάτι τόσο ειδεχθές" είναι ρητορική. Σχεδόν κανείς δεν ταυτίζεται με τον θύτη, άρα η κοινωνία αδιαφορεί για την αιτία του μεγάλου προβλήματος (της βίας λόγω νευροφυσιολογικών δυσλειτουργιών) μέσα στην έντονη επιθυμία καταδίκης μιας μονάδας.
Η βία σίγουρα είναι μια ασθένεια. Ενυπάρχουν ενδείξεις στον θύτη που η κοινωνία και το περιβάλλον είτε συνδιαμόρφωσαν είτε
| |||