Επίκουρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 160:
[[Αρχείο:Epicurus Louvre.jpg|thumb|right|200px|Προτομή του Επίκουρου (Μουσείο Λούβρου).]]
 
Η φιλοσοφία του Επίκουρου αποτέλεσε τη βάση της ατομιστικής αντίληψης για το σύμπαν και της υλιστικής μεταφυσικής. Κατά τον 19ο αιώνα, η φιλοσοφία του Επίκουρου εντυπωσίασε τον [[Κάρλ Μάρξ|Κάρολο Μαρξ]], ο οποίος το [[1841]] έγραψε [[διατριβή]] υπό τον τίτλο: «Διαφορά μεταξύ της φυσικής φιλοσοφίας του Δημόκριτου και του Επίκουρου», την οποία υπέβαλε στην Φιλοσοφική Σχολή τού Πανεπιστημίου της [[ΙένναΙένα|ΙένναςΙένας]] στη Γερμανία, και με αυτήν έλαβε τον τίτλο του [[διδάκτορας|διδάκτορα]]. Αργότερα όμως, ο Μαρξ ασπάστηκε τις στωικές ιδέες του [[Χέγκελ]] για το "Πνεύμα της (προδιαγεγραμμένης) Ιστορίας". Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι μαρξιστικές κοινωνίες να έχουν ως στόχο την εκπαίδευση των ανθρώπων να κάνουν το καθήκον τους στο πλαίσιο του πεπρωμένου τους, σύμφωνα με τη στωική φιλοσοφία. Και βέβαια δεν είχαν στόχο την εκπαίδευση των ανθρώπων να είναι ευδαίμονες βιώνοντας τη φρόνηση, την αταραξία και τη φιλία σύμφωνα με την επικούρεια φιλοσοφία. Εκτός από τον Μαρξ και ο [[Λένιν]] ασπάσθηκε την περί ειδώλων γνωσιολογική αντίληψη του Επίκουρου.
Οι Σκανδιναβικές χώρες με τα σοσιαλδημοκρατικά συστήματα, που ενδιαφέρθηκαν για την ευδαιμονία των περισσοτέρων ανθρώπων, εφάρμοσαν σε μεγαλύτερο βαθμό τις αρχές του Επίκουρου.