ΚατάΤο 1937 κατά τη διάρκεια της [[Δικτατορία της 4ης Αυγούστου|Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου]] θα συλληφθεί από την Ασφάλεια και θα φυλακιστεί στην [[Ακροναυπλία]] μαζί με πολλούς άλλους κομμουνιστές. Μετά την κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς όντας φυλακισμένος από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου δεν θα ελευθερωθεί αλλά θα παραδοθεί μαζί με χιλιάδες άλλους φυλακισμένους στους κατακτητές. Οι Γερμανοί τον απελευθέρωσαν σαν Σλαβομακεδόνα στις 30 Ιούνη 1941 μαζί με 27 άλλους κρατούμενους κατόπιν επιθυμίας της Βουλγαρικής πρεσβείας<ref>Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979) σελ.202</ref>. Ο Λαζαρίδης για να αποφυλακιστεί παρίστανε τον Σλαβομακεδόνα βάση κάποιων σλάβικων λέξεων που είχε μάθει μέσα στη φυλακή. Μετά την [[Η απελευθέρωση των Σλαβομακεδόνων κομμουνιστών|απελευθέρωσή του σαν σλαβομακεδόνας]] πήγε στην Αθήνα για να ενταχθεί και να δουλέψει στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ.
Την περίοδο Μαΐου – Ιουνίου 1941 συγκροτήθηκε η λεγόμενη «Νέα Κεντρική Επιτροπή» (ΝΚΕ) του [[ΚΚΕ]] με τέσσερα μέλη: τον [[Πέτρος Ρούσος|Πέτρο Ρούσο]], την [[Χρύσα Χατζηβασιλείου]], τον Παντελή Καραγκίτση και τον [[Ανδρέας Τσίπας|Ανδρέα Τσίπα]]. Στις 1-3 Ιούλη του 1941 συνήλθε στην Αθήνα η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' τόμος (2012) σελ.378-380</ref> από τα 4 μέλη της ΝΚΕ και τους Κώστα Λαζαρίδη και [[Ανδρέας Τζήμας|Ανδρέα Τζήμα]]. Η Ολομέλεια κάλεσε τον ελληνικό λαό, τα κόμματα και τις οργανώσεις του σε ένα εθνικό μέτωπο απελευθέρωσης.
