Γιάννης Ζέβγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 4:
Γεννήθηκε στο χωριό [[Δόριζα]] της Αρκαδίας το 1897. Εργάστηκε ως δάσκαλος τόσο στην [[Αρκαδία]] όσο και στην [[Μακεδονία]].
Εντάχθηκε στο [[ΣΕΚΕ]] το 1919 ενώ ήταν στρατιώτης. Το 1922 συμμετέχοντας στη [[Μικρασιατική εκστρατεία]] και ευρισκόμενος στο πολεμικό μέτωπο ανέπτυξε έντονη αντιπολεμική δράση οργανώνοντας Έλληνες στρατιώτες. Κατά τη δικτατορία του Πάγκαλου εξορίστηκε στη [[Φολέγανδρος|Φολέγανδρο]]. Μετά την επιστροφή του από την εξορία έγινε μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Πόλης της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας και υπεύθυνος του εκδοτικού οίκου του [[ΚΚΕ]] ''Λαϊκό Βιβλιοπωλείο''.
Το 1927 μετά από σύσταση του τότε Γραμματέα του ΚΚΕ [[Ελευθέριος Σταυρίδης|Ελ. Σταυρίδη]] θα μεταβεί σε σανατόριο στη [[Σοβιετική Ένωση]] για τη θεραπεία από τη φυματίωση που έπασχε<ref>Ελ. Σταυρίδης, Τα παρασκήνια του ΚΚΕ, Εκδ. Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 1988, σελ. 223</ref>. Εκεί θα φοιτήσει και στις κομματικές σχολές [[Κομμουνιστικά Πανεπιστήμια Εργαζόμενων Ανατολής|ΚΟΥΤΒ]] στη [[Μόσχα]] και θα επιστρέψει στην Ελλάδα το 1930. Το 1934 ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού του κομουνιστικού κόμματος "Κομουνιστική Επιθεώρηση". Θεωρείται ένας από τους συντελεστές της Απόφασης της 6ης Ολομέλειας του 1934 με την οποία το ΚΚΕ επιχείρησε μια ολοκληρωμένη μαρξιστική ανάλυση της ελληνικής κοινωνίας. Την ίδια επίσης εποχή αρθρογραφούσε στον "Ριζοσπάστη", καθώς και στα περιοδικά "Αναγέννηση" και "Πρωτοπόροι". Στη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά, κατά την εντατικοποίηση του Ν.4229 [[Ιδιώνυμο|περί ιδιωνύμου]], (που είχε ψηφισθεί από την κυβέρνηση Ε. Βενιζέλου το 1929) συνελήφθη και αρχικά κρατήθηκε στην Ασφάλεια και στη συνέχεια οδηγήθηκε στις φυλακές της [[Αίγινα]]ς και αργότερα στης [[Κέρκυρα]]ς. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος του 1940 μεταφέρθηκε στην [[Ακροναυπλία]]. Εκεί έγραψε σειρά μαθημάτων φιλοσοφίας για τους συγκρατούμενους του<ref>Γιάννης Μανούσακας, Ακροναυπλία, Εκδ. Δωρικός, Αθήνα 1978, σελ. 223</ref>. Μολονότι δεν ήταν φιλόλογος ούτε ιστορικός εκεί ξεκίνησε να γράφει την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, το έργο του αυτό όμως χάθηκε. Αργότερα έγραψε μια επιτομή της ελληνικής ιστορίας που εκδόθηκε με τον τίτλο ''Σύντομη μελέτη της νεοελληνικής ιστορίας''. Το 1943 μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Αθήνας από όπου μπόρεσε να δραπετεύσει. Στη διάρκεια της Κατοχής ήταν μέλος της γραμματείας του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, κορυφαίο στέλεχος του [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|ΕΑΜ]], εκλεγμένος Εθνοσύμβουλος στη [[Βίνιανη]]<ref>[http://www.evrytan.gr/ENCYKLOPAIDIA0/isroria2/Kyvernisi_Bounou.htm Η "Κυβέρνηση του Βουνού]</ref>.
| |||