Γιάννης Ζέβγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 9:
Το 1934 ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού του [[ΚΚΕ]] "Κομμουνιστική Επιθεώρηση". Θεωρείται ένας από τους συντελεστές της Απόφασης της 6ης Ολομέλειας του 1934 με την οποία το ΚΚΕ επιχείρησε μια ολοκληρωμένη μαρξιστική ανάλυση της ελληνικής κοινωνίας. Την ίδια επίσης εποχή αρθρογραφούσε στον "Ριζοσπάστη", καθώς και στα περιοδικά "Αναγέννηση" και "Πρωτοπόροι".
 
Στη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά, κατά την εντατικοποίηση του Ν.4229 [[Ιδιώνυμο|περί ιδιωνύμου]], (που είχε ψηφισθεί από την κυβέρνηση Ε. Βενιζέλου το 1929) συνελήφθη και αρχικά κρατήθηκε στην Ασφάλεια και στη συνέχεια οδηγήθηκε στις φυλακές της [[Αίγινα]]ς και αργότερα στης [[Κέρκυρα]]ς. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος του 1940 μεταφέρθηκε στην [[Ακροναυπλία]]. Εκεί έγραψε σειρά μαθημάτων φιλοσοφίας για τους συγκρατούμενους του<ref>Γιάννης Μανούσακας, Ακροναυπλία, Εκδ. Δωρικός, Αθήνα 1978, σελ. 223</ref>. Μολονότι δεν ήταν φιλόλογος ούτε ιστορικός εκεί ξεκίνησε να γράφει την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, το έργο του αυτό όμως χάθηκε. Αργότερα έγραψε μια επιτομή της ελληνικής ιστορίας που εκδόθηκε με τον τίτλο ''Σύντομη μελέτη της νεοελληνικής ιστορίας''. Το 1943 μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Αθήνας από όπου μπόρεσε να δραπετεύσει. Στη διάρκεια της Κατοχής ήταν μέλος της γραμματείας του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, κορυφαίο στέλεχος του [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|ΕΑΜ]], εκλεγμένος Εθνοσύμβουλος της [[ΠΕΕΑ]] στη [[Βίνιανη]]<ref>[http://www.evrytan.gr/ENCYKLOPAIDIA0/isroria2/Kyvernisi_Bounou.htm Η "Κυβέρνηση του Βουνού]</ref> της [[Ευρυτανία|Ευρυτανίας]].
 
Λίγο πριν την απελευθέρωση της Ελλάδας, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1944 διορίστηκε Υπουργός Γεωργίας στην [[κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου Μαΐου 1944]] που συγκροτήθηκε στο [[Κάιρο]] και στη συνέχεια συμμετείχε στη [[Συμφωνία της Καζέρτας]], (Ιταλία), στις [[26 Σεπτεμβρίου]] του 1944. Αμέσως μετά επέστρεψε στην Ελλάδα μαζί με τον [[Θεμιστοκλής Τσάτσος|Θ. Τσάτσο]] προκειμένου να προετοιμάσουν την υποδοχή της εξόριστης κυβέρνησης. Η κατάσταση τότε στην Ελλάδα ήταν στα πρόθυρα του εμφυλίου, σημειώνεται ότι στον παραπάνω ενδιάμεσο χρόνο είχε συντελεστεί ήδη η τριήμερη [[μάχη και σφαγή του Μελιγαλά|μάχη του Μελιγαλά]] (13 Σεπτεμβρίου).<br />