Ελάμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Την νέα – Ελαμίτικη περίοδο παρατηρούμε την ύπαρξη ενός λαού στα οροπέδια του [[Ιράν]] που μιλούσε την Ινδο – Ευρωπαική γλώσσα, οι Ασσυριακές πηγές από το [[800 π.Χ.]] μιλούσαν για τους ‘ισχυρούς Μήδες’ . Ανάμεσα στις υπόλοιπες φυλές των Μήδων ήταν η φυλή των Παρσί στις όχθες της λίμνης Ουρμιά, καταγράφονται για πρώτη φορά το [[844 π.Χ.]] τον 7ο αιώνα π.χ. ήταν υποτελείς των Ασσυρίων. Συμμάχησαν με τον σφετεριστή βασιλιά της Βαβυλώνας [[Μαρδούκ απλά Ιντινά Β']] στην επανάσταση του εναντίον του βασιλιά της Ασσυρίας [[Σαργών Β΄]] ([[722 π.Χ.]]), σύμμαχοι του Μαρδούκ απλά Ιντινά Β' ως την εποχή που η [[Βαβυλώνα]] ανακατελήφθη από τον Σαργών ([[710 π.Χ.]]). Ο γιος του Σαργών [[Σενναχειρείμ]] συνέτριψε οριστικά τον Μαρδούκ απλά Ιντινά Β' ([[702 π.Χ.]]) ο ίδιος ο σφετεριστής Χαλδαίος βασιλιάς κατέφυγε στο Ελάμ όπου παρέμεινε επικηρυγμένος από τον Ασσύριο βασιλιά ως τον θάνατο του. Οι Ελαμίτες κατέλαβαν την Βαβυλώνα ([[694 π.Χ.]]) δολοφονώντας τον βασιλιά [[Ασούρ ναδίν σουμί]] γιό του Σεναχειρίμπ που είχε τοποθετηθεί στην θέση αυτή από τον πατέρα του, τοποθέτησαν βασιλιά τον [[Νεργκάλ ουσεζίμπ]] που αιχμαλωτίστηκε την επόμενη χρονιά από τους Ασσύριους. Οι Ελαμίτες τοποθέτησαν στην συνέχεια βασιλιά τον Χαλδαίο πρίγκιπα [[Μουσεζίμπ Μαρδούκ]], παρέμεινε ως την χρονιά που ο Σενναχειρείμ κατέλαβε και ισοπέδωσε την Βαβυλώνα για να εκδικηθεί τον θάνατο του γιου του ([[689]] π.χΧ.]]). Οι σχέσεις των Ελαμιτών με τους Ασσύριους βελτιώθηκαν μονάχα ένα διάστημα την εποχή του βασιλιά Ουρτακού όταν ήταν βασιλιάς της Ασσυρίας ο [[Σαρδανάπαλος]] αλλά τελικά βρήκε και αυτός τον θάνατο από τους Ασσυρίους ([[665 π.Χ.]]). Οι εμφύλιες διαμάχες στην συνέχεια εξασθένησαν την χώρα,κάθε βασιλιάς έμενε στον θρόνο ελάχιστα ο Σαρδανάπαλος βρήκε την ευκαιρία να καταλάβει και να ισοπεδώσει τα [[Σούσα]] που έγιναν Ασσυριακή επαρχία ([[640 π.Χ.]]). Στην περιοχή κυριάρχησαν σύντομα οι Αχαιμενίδες πρόγονοι των Περσών μαζί με τους Μήδους που ζούσαν στην ίδια περιοχή ήταν υποτελείς των Ασσυρίων που εξασθένησαν σημαντικά μετά τον θάνατο του Σαρδανάπαλου.