Χρυσαετός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Elanus (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 88:
Τα περισσότερα θηράματα ζυγίζουν περίπου το μισό από το βάρος του εκάστοτε θηρευτή, με ένα τυπικό εύρος βάρους λείας των 0,5 - 4 κιλών, αν και μερικές φορές η λεία είναι ίση ή σαφώς βαρύτερη από τον θηρευτή (4-7 κιλά). <ref>Jeff Watson </ref>
 
Στη Βόρεια [[Αμερική]] και στο μεγαλύτερο μέρος της [[Ευρώπη]]ς, το κύριο θήραμα είναι [[λαγόμορφα]] ([[λαγός|λαγοί]] και [[κουνέλι|κουνέλια]]) και [[σκιουρόμορφα]] [[θηλαστικά]]. Σε μια μελέτη στη Βόρεια [[Αμερική]], τα [[θηλαστικά]] αποτελούσαν το 83,9% της διατροφής των αετών, <ref> Olendorff, Richard R. </ref> ενώ στηστο Μεγάλη[[Ηνωμένο ΒρετανίαΒασίλειο]] και την κεντρική και αλπική Ευρασία, ο [[λαγός]] (Lepus timidus) είχε προτιμηθεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο είδος. <ref>Jeff Watson </ref> Στο σουηδικό νησί Γκότλαντ, η προτιμώμενη λεία του είναι ο [[σκαντζόχοιρος]], αφού «ξεφλουδιστεί» πρώτα από τα αγκάθια του, πριν καταναλωθεί. <ref> Ferguson-Lees et al</ref> Στην [[Ελβετία]], οι [[μαρμότα|αλπικές μαρμότες]], αποτελούν το 60,2% της λείας του, με τους αίγαγρους [[σαμουά]] να ακολουθούν με 8%. <ref>H. Haller </ref>
 
Άλλα θηλαστικά που θηρεύονται τακτικά, περιλαμβάνουν μικρότερα [[τρωκτικά]], όπως τα ποντίκια και οι αρουραίοι, μεσαίου μεγέθους [[θηλαστικά]] όπως αλεπούδες και τα μικρά των οπληφόρων όπως ελάφια, αντιλόπες, αγριοκάτσικο, κατσίκες και πρόβατα. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, έχουν αναφερθεί θηράματα βάρους 30 κιλών ή ακόμη περισσότερο, όπως ενήλικα ζαρκάδια (Capreolus capreolus). <ref>Jeff Watson </ref> Η δύναμη που ασκούν οι γαμψώνυχές του είναι τόσο μεγάλη που, στα μεγάλα οπληφόρα θηλαστικά όπως τα [[αιγόμορφα]], η επίθεση κατευθύνεται απ’ευθείας στο κεφάλι και γίνεται διάτρηση του κρανίου, με αποτέλεσμα τον ακαριαίο θάνατο του θηράματος . <ref>http://de.wikipedia.org/wiki/Steinadler</ref>