Βικιπαίδεια

Μπάρμπαρα Στάνγουικ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Γραμμή 23:
Κατά τη διάρκεια των καλοκαιριών του [[1916]] και του [[1917]], η Στάνγουικ ακολούθησε την αδελφή της σε περιοδεία και επιχειρούσε να μάθει τα νούμερα της αδελφής της στα παρασκήνια. Πήρε την απόφαση να γίνει ηθοποιός όταν είδε για πρώτη φορά τις ταινίες της Περλ Γουάιτ, την οποία θεωρούσε είδωλό της<ref>Callahan 2012, p. 222.</ref>. Η Στάνγουικ εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 14 ετών και άρχισε να εργάζεται τυλίγοντας πακέτα σε πολυκατάστημα του Μπρούκλιν. Η ηθοποιός δεν πήγε στο Λύκειο. Αμέσως μετά έπιασε δουλειά σε γραφείο τηλεφωνίας του Μπρούκλιν, όπου συμπλήρωνε κάρτες για 14 δολάρια την εβδομάδα, μισθός που της επέτρεψε να γίνει οικονομικά ανεξάρτητη.<ref>Madsen 1994, pp. 11–12.</ref>. Δεν της άρεσε καμιά από τις δυο δουλειές κι ήθελε να ασχοληθεί με τον κόσμο του θεάματος ακολουθώντας τα βήματα της αδελφής της, Μίλντρεντ. Η ιδέα αυτή όμως δεν έβρισκε σύμφωνη την αδελφή της. Η επόμενή της δουλειά ήταν να κόβει πατρόν για φορέματα για το ''Vogue''. Απολύθηκε όμως, καθώς οι πελάτες δεν ήταν ευχαριστημένοι με τη δουλειά της<ref name="M12">Madsen 1994, p. 12.</ref>. Έπειτα εργάστηκε ως δακτυλογράφος για τη μουσική εταιρία "Jerome H. Remick", μια δουλειά που της άρεσε, αλλά αναγκάστηκε να παραιτηθεί για να ξεκινήσει τις εμφανίσεις της ως χορεύτρια, εφόσον η αδελφή της πλέον της επέτρεπε να ασχοληθεί με τον κόσμο του θεάματος<ref>Madsen 1994, pp. 12–13.</ref>.
 
== Σταδιοδρομία ==
== Καριέρα ==
=== Κορίτσι της Επιθεώρησης ===
[[Αρχείο:Barbara_Stanwyck,_Ziegfeld_girl,_by_Alfred_Cheney_Johnston,_ca._1924.jpg|thumb|left|200px|Η Μπάρμπαρα Στάνγουικ ως κορίτσι της ''Επιθεώρησης Ζίγκφελντ''.]]
Το [[1923]], μερικούς μήνες πριν τα 16α της γενέθλια, η Στάνγουικ πέρασε από ακρόαση για τη χορωδία του ''Strand Roof'', έναενός νυχτερινόνυχτερινού κέντροκέντρου κοντά στο ''Θέατρο ''Strand'' στην Πλατεία Τάιμς<ref>Madsen 1994, p. 13.</ref>. Μήνες αργότερα έλαβε μέρος, ως χορεύτρια, στην επιθεώρηση Ζίγκφελντ. Χρόνια αργότερα η ηθοποιός δήλωσε: ''Ήθελα να επιβιώσω, να έχω να φάω και να έχω ένα ωραίο παλτό''<ref name=Callahan>Callahan 2012, p. 9.</ref><ref name="Prono241">Prono 2008, p. 241.</ref>. Εργάστηκε επίσης ως καθηγήτρια χορού σε νυχτερινά μαγαζιά για λεσβίες και ομοφυλόφιλους άνδρες<ref>Madsen 1994, pp. 17–18.</ref>. Ο πιανίστας Όσκαρ Λεβάντ, φίλος της από εκείνη την περίοδο την περιέγραψε ως ''Μια γυναίκα που ήξερε να ξεχωρίζει τους διανοούμενους από τους ψεύτες''<ref name=Callahan/>.
 
Το [[1926]] ο Μπίλι ΛαΧίφ την σύστησε στο Γουίλαρντ Μακ, ο οποίος έψαχνε ηθοποιούς για τη θεατρική παράσταση ''The Noose''<ref>Madsen 1994, p. 21.</ref>. Ο ΛαΧίφ του πρότεινε να αναθέσει το ρόλο της χορεύτριας σε μια πραγματική χορεύτρια. Ο Μακ συμφώνησε και μετά από μια επιτυχημένη ακρόαση ανέθεσε τοτον ρόλο στη Στάνγουικ<ref>Madsen 1994, p. 22.</ref>. Η παράσταση αρχικά δεν είχε επιτυχία, αλλά ο Μακ αποφάσισε να μεγαλώσει το ρόλο της Στάνγουικ και να του προσθέσει περισσότερο πάθος. Το έργο ανέβηκε ξανά στο Μπρόντγουεϊ τον Οκτώβριο του [[1926]] κι έγινε ένα από τα δημοφιλέστερα της περιόδου<ref>Madsen 1994, p. 25.</ref>. Κράτησε για 197 παραστάσεις, κάνοντας την Στάνγουικ αστέρι του θεάτρου<ref name="Prono241" />. Μετά από πρόταση του Μακ, η ηθοποιός άλλαξε το όνομά της σε Μπάρμπαρα Στάνγουικ, υιοθετώντας το όνομα του χαρακτήρα που υποδυόταν (Μπάρμπαρα Φρίτσι) και το επίθετο μιας άλλης ηθοποιού της παράστασης της Τζέιν Στάνγουικ<ref name="M26">Madsen 1994, p. 26.</ref>.
 
Επόμενος θεατρικός της ρόλος στο Μπρόντγουεϊ, ήταν στην παράσταση του [[1927]] ''Burlesque'', για την οποία έλαβε διθυραμβικές κριτικές<ref>Smith 1985, p. 8.</ref>. Ο ηθοποιός Πατ Ο'Μπράιεν δήλωσε σε συνέντευξή του κατά τη δεκαετία του '60, ότι η καλύτερη παράσταση που είδε ποτέ στο Μπρόντγουεϊ ήταν η παράσταση ''Burlesque''.
 
Την ίδια χρονιά η Στάνγουικ πέρασε από ακρόαση για τον παραγωγό Μπομπ Κέιν, που έψαχνε για νέα ταλέντα για την βωβή ταινία του [[1927]] ''Broadway Nights''. Έχασε τον πρωταγωνιστικό ρόλο επειδή δεν μπόρεσε να κλάψει στην ακρόαση, αλλά της ανέθεσαν ένα μικρό ρόλο στην ταινία. Αυτή ήταν η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της ηθοποιού<ref>[http://www.arabella-and-co.com/5/bsmovies.htm "Barbara Stanwyck."] ''Arabella-and-co.com''. Retrieved: June 19, 2012.</ref>.
 
Την περίοδο που εμφανιζόταν στην παράσταση ''Burlesque'', o πιανίστας Όσκαρ Λεβάντε, τη σύστησε στον ηθοποιό Φρανκ Φέι, τον οποίο ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε το [[1928]]<ref>Wayne 2009, p. 20.</ref>. Έπειτα το ζευγάρι μετακόμισε στο Χόλιγουντ.
 
=== Κινηματογράφος ===
[[Αρχείο:Double_indemnity_screenshot_3.jpg|thumb|right|200px|Η Μπάρμπαρα Στάνγουικ ως Φύλις Ντίτριχσον στο [[Φιλμ Νουάρ]] του [[Μπίλι Γουάιλντερ]] ''[[Κολασμένη Αγάπη]]''.]]
Πρώτη ομιλούσα ταινία της ηθοποιού ήταν η ταινία του [[1929]] ''The Locked Door'' κι έπειτα γύρισε το ''Mexicali Rose''. Καμιά από αυτές τις δυο ταινίες δεν ήταν επιτυχημένη. Παρόλα αυτά το [[1930]] ο [[Φρανκ Κάπρα]] της ανέθεσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία ''Το Ξεβούρκωμα (Ladies of Leisure)'' κι η ερμηνεία της στέφθηκε με επιτυχία<ref name="Prono241" />. Ακολούθησαν επιτυχημένες εμφανίσεις στις ταινίες: ''Night Nurse, 1931'', όπου υποδύθηκε μια νοσοκόμα που σώζει δυο κορίτσια τα οποία απειλούνται να πεθάνουν από ασιτία στα χέρια ενός κακοποιού που ερμηνεύει ο [[Κλαρκ Γκέιμπλ]] σε έναν από τους πρώτους του ρόλους, ''Shopworn, 1932'', ''Σινικό τείχος (The Bitter Tea of General Yen, 1933)'', επίσης σε σκηνοθεσία του Κάπρα, ''Σκιες που Περνούν (Baby Face, 1933)'', στο ρόλο μιας γυναίκας που μπλέκει με τον υπόκοσμο, ''Στέλλα Ντάλας (Stella Dallas, 1937)'' στο ρόλο μιας μητέρας που αρνείται την ευτυχία της για το καλό της κόρης της και''Η Μεγάλη Περιπέτεια (Union Pacific, 1939)'' σε σκηνοθεσία Σέσιλ Μπι Ντε Μιλ. Η ηθοποιός έλαβε την πρώτη της υποψηφιότητα για [[Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου]] για την ερμηνεία της στην ταινία ''Στέλλα Ντάλας (Stella Dallas)'' αλλά έχασε από την [[Λουίζ Ράινερ]]. Ήταν μια από τις πολλές ηθοποιούς που ο παραγωγός Ντέιβιντ Ο' Σέλζνικ σκέφτηκε για το ρόλο της Σκάρλετ Ο' Χάρα της ταινίας ''[[Όσα Παίρνει ο Άνεμος]] (Gone With the Wind, 1939)'', αλλά δεν πέρασε ποτέ από ακρόαση για το ρόλο.
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μπάρμπαρα_Στάνγουικ"