Θεοδόσιος Β´: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Geraki μετακίνησε τη σελίδα Θεοδόσιος Β´ (αυτοκράτορας) στη Θεοδόσιος Β´: κυριότερος |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 54:
Οι σύμβουλοι του Θεοδοσίου έστρεψαν το ενδιαφέρον του σε πράγματα που δεν είχαν να κάνουν με την εκπαίδευση ενός αυτοκράτορα σε θέματα διοικητικά, στρατιωτικά ή οικονομικά. Εκμεταλλευόμενοι και την φυσική του νωθρότητα, φρόντισαν απλώς να του δώσουν μια ούτως ειπείν πνευματική-θρησκευτική ανατροφή. Έτσι ο Θεοδόσιος, φρόντιζε μεν να είναι ένας καλός χριστιανός, να εκκλησιάζεται και να νηστεύει, να μελετά και να αντιγράφει εκκλησιαστικά βιβλία, αλλά σχεδόν καθόλου δεν αναμειγνυόταν στα διοικητικά της αυτοκρατορίας. Δεν μάθαινε για τα εκτός της αυλής γινόμενα, εκτός από αυτά που ήθελαν οι σύμβουλοί του και με τον τρόπο που τους συνέφερε, υπέγραφε δε χωρίς να εξετάσει τα διάφορα θεσπίσματα και διατάγματα των συμβούλων του.
Επί βασιλείας του Θεοδοσίου
Στην εξωτερική πολιτική η βυζαντινοπερσική σύγκρουση έληξε με νίκη των ‘βυζαντινών’ και με την συνομολόγηση ειρήνης, που εξασφάλισε προσωρινή ηρεμία στα ανατολικά σύνορα της αυτοκρατορίας. Οι βανδαλικές επιδρομές αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς με την στρατιωτική επέμβαση των αυτοκρατορικών δυνάμεων στην Βόρειο [[Αφρική]]. Ο ουννικός κίνδυνος αντιμετωπίστηκε –όχι όμως οριστικώς– διά της εξαγοράς της ειρήνης και της παροχής δώρων, ενώ αργότερα ο αρχηγός των [[Ούννοι|Ούννων]] [[Αττίλας]] εστράφη προς την Δύση. Γενικώς, η αυτοκρατορία απέφυγε να εμπλακεί σε μεγάλες περιπέτειες, ενώ έδειξε έτοιμη είτε διά της διπλωματίας είτε διά των όπλων να εξουδετερώσει κάθε εχθρική απειλή.
Κατά την περίοδο της βασιλείας του Θεοδοσίου κατασκευάστηκαν τα περίφημα [[Θεοδοσιανά τείχη]] της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]] σε τρεις φάσεις: (επί των επάρχων Ανθεμίου το [[413]], Κύρου το [[439]] και Κωνσταντίνου το [[447]]). Τμήμα των τειχών αυτών σώζεται μέχρι σήμερα. Ακόμη, δι’
Θετικό έργο επί της βασιλείας του Θεοδοσίου συντελέσθηκε στους τομείς της παιδείας και της νομοθεσίας. Υπό την επιρροή της Ευδοκίας αναδιοργανώθηκε η παιδεία, ιδρύθηκε το [[Πανδιδακτήριο]] (πανεπιστήμιο) της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]] και ευνοήθηκε έναντι της λατινικής η ελληνική γλώσσα, γεγονός που συνετέλεσε στον βαθμιαίο εξελληνισμό της αυτοκρατορίας. Η απονομή της δικαιοσύνης επιταχύνθηκε μετά την σύνταξη του [[Θεοδοσιανός Κώδικας|Θεοδοσιανού Κώδικος]], μιας νομοθετικής συλλογής, η οποία περατώθηκε το [[438]], και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την περαιτέρω εξέλιξη του δικαίου.
| |||