Μαυρίκιος (αυτοκράτορας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Bot: Migrating 43 langlinks, now provided by Wikidata on d:Q181764
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Επί των ημερών του, Πατριάρχης [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]] ήταν ο [[Πατριάρχης Ιωάννης Δ΄ Νηστευτής|Ιωάννης, ο επονομαζόμενος Νηστευτής]]. Αυτός για πρώτη φορά στην ιστορία θα υιοθετήσει τον τίτλο "[[Οικουμενικός Πατριάρχης|Οικουμενικός]]", γεγονός που θα πυροδοτήσει το μένος του [[Όσιος Γρηγόριος Α' ο Διάλογος|Πάπα Γρηγορίου του Μεγάλου]]. Ο Ιωάννης όμως, υποστηριζόμενος από τον Αυτοκράτορα, δεν υποχωρούσε μπροστά στις αντιδράσεις του Πάπα, με αποτέλεσμα η Εκκλησία να προχωρήσει ένα σημαντικό βήμα προς το Σχίσμα που έμελλε να οριστικοποιηθεί το [[1054]].
 
Ο Μαυρίκιος διεξήγαγε επιτυχείς [[Εκστρατείες του αυτοκράτορα Μαυρικίου στα Βαλκάνια|αγώνες κατά των Αβάρων και Σλάβων]] στα δυτικά, αποκαθιστώντας τη βυζαντινή κυριαρχία στη Βαλκανική. Για την αντιμετώπιση των Λομβαρδών που εισέβαλαν στην [[Ιταλία]] πραγματοποίησε διοικητικές μεταρρυθμίσεις, με βασική αυτήν της δημιουργίας των εξαρχάτων της Ιταλίας, με έδρα τη Ραβέννα, και της Αφρικής, με έδρα την Καρχηδόνα, αντί για τις παλαιότερες διοικητικές περιφέρειες των ομώνυμων υπαρχιώνεπαρχιών (καταγόμενες από την εποχή του [[Διοκλητιανός|Διοκλητιανού]] και επανιδρυμένες από τον [[Ιουστινιανός Α΄|Ιουστινιανού]]). Μπόρεσε με αυτόν τον τρόπο να διατηρήσει τον έλεγχο της χερσονήσου, έως έναν βαθμό, ενόσω αυτή κατακλυζόταν από τους Λομβαρδούς. Λέγεται ότι σκόπευε να επαναφέρει το σύστημα της Τετραρχίας προκειμένου η Αυτοκρατορία να ανταποκρίνεται καλύτερα στις προκλήσεις των καιρών.
 
Σε κάθε ευκαιρία προσπαθούσε να εξοικονομήσει χρήματα από το δημόσιο ταμείο καθώς, καθ’ όλη τη διάρκεια της βασιλείας του, αντιμετώπιζε σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα λόγω του μακρόχρονου πολέμου. Έτσι έλαβε σειρά αντιλαϊκών μέτρων όπως η μείωση του μισθού των στρατιωτών. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός κατά το οποίο αρνήθηκε την εξαγορά με λύτρα 12.000 αιχμαλώτων βυζαντινών στρατιωτών από τους Αβάρους, με αποτέλεσμα τη θανάτωσή τους.