Ελληνοκεντρισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 94.65.203.226 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή...
συντακτικές διορθώσεις
Γραμμή 1:
Υπό την ευρεία έννοια, '''ελληνοκεντρισμός''' ονομάζεται ητο ιδεολογία και τοεθνικιστικό πνευματικό και καλλιτεχνικό ρεύμα που δίνει προτεραιότητα στην ελληνική παράδοση, στην εθνική ταυτότητα και στην αδιάσπαστη [[ιστορία|ιστορική]], [[γλώσσα|γλωσσική]], [[πολιτισμός|πολιτιστική]] (είτε ως λόγια είτε ως λαϊκή παράδοση) και [[φυλή|φυλετική]] συνέχεια του [[Ελλάδα|ελληνικού]] [[έθνος|έθνους]].
 
Με τον όρο ''ελληνοκεντρισμός'' αναφέρεται επίσης η κίνηση των αρχών του 20ού αιώνα ([[Εμμανουήλ Χαιρέτης]], [[Περικλής Γιαννόπουλος]], [[Ίων Δραγούμης]], [[Λορέντζος Μαβίλης]] κ.ά.) η οποία εναντιώθηκε στην εξάρτηση -κατά την άποψή της- του ελληνικού κράτους και της κοινωνίας από την Δύση (εξάρτηση πολιτική και πολιτιστική, από την [[Βαυαροκρατία]] κυρίως και μετά) και παρήγαγε το φαντασιακό ιδεολόγημα ενός νέου ελληνικού πολιτισμού βασισμένου στην ελληνική [[παράδοση]].
Γραμμή 13:
Σε μια πρώτη ανάγνωση τα παραπάνω στοιχεία συγκροτούν τα επί μέρους στοιχεία μιας φαντασιακής ταυτότητας ανάμεσα στις έννοιες άτομο και έθνος{{fn|5}}. Βάσει των παραπάνω θα μπορoύσαμε να περιγράψουμε την [[εθνική ταυτότητα]] ως μια συλλογική ταυτότητα, την οποία οι άνθρωποι, ως μέλη εθνικών συνόλων, αποκτούν από πολύ νωρίς στη ζωή τους και συνδέεται με τις αναπαραστάσεις περί έθνους{{fn|6}}. Ως συλλογική ταυτότητα συνιστά αναγκαιότητα, ψυχοειδή μηχανισμό βαθιά εδραιωμένο στην ψυχοσύνθεση του ατόμου και τις ασυνείδητες ορμές και επιθυμίες του, διαμορφώνοντας την αναγκαιότητα του ανήκειν ήδη από τις πρωτόγονες κοινωνίες.
 
Συνιστώντας ο ελληνοκεντρισμός μια ιδιαιτέρως ελκυστική ιδεολογία, κινητοποιεί τις μάζες και χειραγωγεί με πρωτοφανή επιτυχία τις ισχυρές εθνικές ταυτίσεις των ατόμων. Παρ' όλα αυτά, υποστηρίζεται ευρέως κατά τις τελευταίες δεκαετίες ότι μια άλλη διαδικασία, και ιδεολογία, η παγκοσμιοποίηση και ο [[πολιτισμικός σχετικισμός]]{{fn|7}} καθίσταται αναγκαία οπτική γωνία, αν επιθυμεί να κατανοήσει κανείς τις διαρκείς μεταβολές και διαφορετικές διαστάσεις μιας παγκόσμιας, εξελισσόμενης πολυπολιτισμικής κοινωνίας{{fn|8}}. Θεωρητικά μια τέτοια άποψη καθιστά παρωχημένο τον εθνικισμό και θέτει σε κίνδυνο τα εθνικά κράτη, αποδυναμώνοντας τις εθνικές ταυτότητες. Όμως, πληθώρα εμπειρικών στοιχείων υποδεικνύουν ότι κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί και ότι αντιθέτως οι εθνικές ταυτότητες έχουν ενδυναμωθεί στην αυγή του [[21ος αιώνας|21ου αιώνα]].
 
==Παραπομπές-σημειώσεις==