Νίκος Βαλιανάτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι συναγωνιστές του έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση και σεβασμό για το πρόσωπο του Βαλιανάτου και τον αποκαλούσαν χαρακτηριστικά "παππού". Στις αρχές της δεκαετίας του 30 θα κατέβει στην Αθήνα και θα γίνει μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Εργατικής Βοήθειας Ελλάδας (ΕΒΕ). Το 1932 ήταν αντιπρόσωπος της Ελλάδας στις εργασίες του Παγκόσμιου Συνεδρίου της Εργατικής Βοήθειας που έγινε στη Μόσχα<ref>Ιστορία της Αντίστασης (1979), σελ.32</ref>.

 

Με την εγκαθίδρυση της [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου]], ο γηραιός πλέον Βαλιανάτος πέρασε στην παρανομία, συνεχίζοντας την κομματική του δράση παρά την προχωρημένη ηλικία του. Συνελήφθηκε τον Αύγουστο του 1938 και οδηγήθηκε στην Ειδική Ασφάλεια Αθηνών. Εκεί ο παλαίμαχος αγωνιστής βασανίστηκε και στις 9 Αυγούστου τα μεσάνυχτα εκπαραθυρώθηκε από το κτίριο της Ειδικής Ασφάλειας στην οδό Βούλγαρη<ref>Νεφελούδης (2007), σελ.158 & "Έπεσαν για τη ζωή" (1988), σελ.61</ref>. Το άψυχο σώμα του Βαλιανάτου βρήκαν έντρομοι περαστικοί που γύριζαν από το γειτονικό θέατρο "Ανδρεάδη"<ref>Ιστορία της Αντίστασης (1979), σελ.32</ref>. Οι βασανιστές-εκτελεστές του τον έθαψαν βιαστικά τη νύχτα στο νεκροταφείο Λιοσίων<ref>Λιναρδάτος (1967), σελ.58</ref>.