Κωνσταντίνος ΣΤ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 45:
Αγανακτισμένος ο στρατός από τις τόσες συμφορές αποφάσισε ν’ απαλλαγεί από μητέρα και γιο και ν’ αναγορεύσει αυτοκράτορα τον καίσαρα Νικηφόρο, εκείνον που είχαν συνωμοτήσει ν’ ανεβάσουν στον θρόνο οι εικονομάχοι στην αρχή βασιλείας. Αλλά η Ειρήνη πρόλαβε, τύφλωσε τον Νικηφόρο και γλωσσοκόπησε τους τέσσερις αδελφούς του. Τυφλώθηκε και ο Αλέξιος Μουσελέμ.<ref>Θεοφάνης 724-725</ref>
Τότε οι Αρμενιακοί στασίασαν αναφανδόν και νίκησαν τους στρατηγούς που στάλθηκαν εναντίον τους. Αλλά την άνοιξη του 793 νικήθηκαν με προδοσία. Εκτός από τις άλλες τιμωρίες που τους επιβλήθηκαν, χίλιοι από
Όπως προαναφέρθηκε ο Κωνσταντίνος -άστατος χαρακτήρας και με αδύναμή θέληση- είχε υποχρεωθεί από την μητέρα του να παντρευτεί την Μαρία της Αμνίας. Ύστερα από επτά χρόνια γάμου ερωτεύτηκε μιαν ακόλουθο της Ειρήνης, την Θεοδότη, υποχρέωσε την Μαρία να μπει σε μοναστήρι και παντρεύτηκε την Θεοδότη.
Γραμμή 53:
Αλλά κι αυτός ο γάμος ήταν μέρος του σχεδίου της Ειρήνης για να υπονομεύσει τον γιο της, δεδομένου ότι ήταν αυτή που του υπέβαλε την ιδέα για να προκαλέσει την απέχθεια του λαού για την συμπεριφορά του.<ref>Θεοφάνης 727 : ''«υποβολή της εαυτού μητρός εφιεμένης της αρχής προς το καταγνωσθήναι αυτόν υπό πάντων»''. Κεδρηνός 908 παραπλήσια διατύπωση. Ζωναράς Γ΄364 : ''«συμβουλή, ως λέγεται, της μητρός αυτού, ίν’ υπό πάντων μισηθείη και εις αυτήν η της βασιλείας αντιπεριενεχθείη διοίκησις»''.</ref> Στους δε αντιδρώντες μοναχούς παρείχε την υποστήριξή της.<ref>Θεοφάνης 729 : ''«ων υπερασπίζετο η μήτηρ του βασιλέως, ως τω υιώ αυτής αντιταττομένους και καταισχύνοντας αυτόν»''</ref>
Τον Οκτώβριο του [[796]] ο Κωνσταντίνος απέκτησε γιο από την Θεοδότη. Η θέση του εδραιωνόταν έτσι και η Ειρήνη ενέτεινε τις υπονομευτικές της προσπάθειες.<ref>Θεοφάνης 730 </ref> Έτσι, όταν τον Μάρτιο της άλλης χρονιάς εξεστράτευσε εναντίον των Αράβων, ο Σταυράκιος και οι άλλοι με τους οποίους η Ειρήνη τον είχε περιστοιχίσει, τον παραπλάνησαν ως προς την παρουσία Αραβικού στρατού στην περιοχή και απέτρεψαν την σύγκρουση φοβούμενοι νίκη του και θρίαμβο στην Κωνσταντινούπολη.<ref>Θεοφάνης 730 : ''«ιδόντες δε οι περί Σταυράκιον την προθυμίαν του λαού και του βασιλέως, εφοβήθησαν, μήπως πολεμήσας νικήση και αστοχήσωσι της κατ’ αυτού βουλής»''</ref>
Όταν πέθανε ο γιος του Κωνσταντίνου, η Ειρήνη αποφάσισε να δώσει οριστική λύση. Αρχές Ιουλίου έστειλε ένα απόσπασμα για να συλλάβει τον Κωνσταντίνο αλλά αυτός πρόλαβε να μπει σε πλοίο και να περάσει στην ασιατική ακτή της Προποντίδος σκοπεύοντας να καταφύγει στον στρατό της Ανατολής. Αλλά είχε μαζί του τους ανθρώπους της μητέρας του προς τους οποίους αυτή διαμήνυσε ότι, αν δεν ενεργούσαν όπως είχε συμφωνηθεί, θα έθετε υπ’ όψιν του γιου της τις αποδείξεις των συνεννοήσεων που είχαν μαζί της.<ref>Θεοφάνης 731 : ''«ει μη ποιήσετέ τινα τρόπον, και παραδώσετε αυτόν, τους λόγους, ους έχετε μετ’ εμού, μηνύσαι έχω τω βασιλεί»''</ref> Ο Κωνσταντίνος συνελήφθη, μεταφέρθηκε στην αίθουσα της Πορφύρας των ανακτόρων, όπου τον είχε γεννήσει η Ειρήνη, κι εκεί τυφλώθηκε κατά διαταγήν της.<ref>Θεοφάνης, σ. 732 : ''«και περί ώραν εννάτην εκτυφλούσιν αυτόν δεινώς και ανιάτως προς το αποθανείν αυτόν, γνώμη της μητρός και των συμβούλων αυτής. Εσκοτίσθη δε ο ήλιος επί ημέρας ιζ΄ και ουκ έδωκε τας ακτίνας αυτού, ώστε πλανάσθαι τα πλοία και φέρεσθαι»''. σ. 726 ''«τυφλούται υπό της ιδίας μητρός»''. Συμεών Μάγιστρος, ''Χρονογραφία'', έκδ. Bekker, η 1838, σελ. 645 : ''«μετά την υπό της μητρός γεγονυίαν εις αυτόν τύφλωσιν»''. Κεδρηνός 909 : ''«απέκλεισαν αυτόν οι μεγιστάνες εκ συμβουλής της μητρός αυτού, εν τη πορφύρα εν η εγεννήθη, και εκτυφλούσιν αυτόν...τη γνώμη της μητρός αυτού»''. Ζωναράς 365 : ''«εκ μητρός εις υιόν γενομένω»''. Ομοίως οι Μιχαήλ Γλυκάς και Κωνσταντίνος Μανασσής</ref>
| |||