Κουλτούρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 109.110.235.108 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[... |
||
Γραμμή 1:
Η '''κουλτούρα''', [[γλωσσικό δάνειο]] που προέκυψε ως αντιστοίχηση του γερμανικού kultur, σημαίνει την καλλιέργεια του πνεύματος, την [[παιδεία]] αλλά και το σύνολο της πνευματικής παράδοσης και δημιουργίας ενός κοινωνικού συνόλου (ως λανθασμένο συνώνυμο της λέξης [[πολιτισμός]], όρου του οποίου η κουλτούρα είναι υποσύνολο). Στα ελληνικά απαντάται συχνά και ως υποτιμητικός όρος με επιφανειακή χροιά για να αποδώσει την έννοια της σοβαροφάνειας και ενδεχομένως της επίδειξης σε θέματα διανόησης.
Ο όρος ''κουλτούρα'', εκ του λατινικού cultura (<colere), εμφανίζεται με την σημερινή του έννοια για πρώτη φορά μεταφορικά από τον [[Κικέρων|Κικέρωνα]]<ref>Tusculanæ Quaestiones II, 13</ref> για να επανέλθει πολύ αργότερα και πάλι με πνευματική έννοια κατά την [[Αναγέννηση]]. Παρόλο που εμφανίστηκε πριν από τον όρο πολιτισμό, η λέξη ''κουλτούρα'' θα παραμείνει στο περιθώριο μέχρι τις αρχές του 20ου αι. Οι σχετικά νέες επιστήμες της [[κοινωνιολογία|κοινωνιολογίας]] και της [[ανθρωπολογία|ανθρωπολογίας]], εμπνεόμενες από τη γερμανική kultur, θα προτιμήσουν τη χρήση της λέξης ''κουλτούρα'' από τον ''πολιτισμό'' (civilization), γιατί δίνει προτεραιότητα στην ιδέα της μοναδικότητας και της ενότητας μιας δεδομένης κοινωνίας. Στα ελληνικά συνήθως δε γίνεται αυτή η διάκριση και η συχνότερη απόδοση του συγκεκριμένου όρου είναι ''"πολιτισμός"''.
== Κοινωνιολογικές προσεγγίσεις του όρου «κουλτούρα» ==
Γραμμή 11 ⟶ 10 :
Άλλοι ερευνητές ωστόσο δεν προσπάθησαν να ορίσουν την λέξη «κουλτούρα», απλώς προσπάθησαν να την προσεγγίσουν ως έννοια. Για τον Πιερ Ανρί Σομπάρ ντε Λω είναι μια δυναμική έννοια, είναι δημιουργία και δράση, είναι ένα κίνημα.
Ο ιστορικός και κοινωνιολόγος Μισέλ ντε Σερτώ στο βιβλίο του «Η κουλτούρα στον πληθυντικό» τονίζει ότι δεν υπάρχουν σταθερές λέξεις για να χαρακτηρίσουμε τα πολιτιστικά προβλήματα. «Είναι
Ο κοινωνιολόγος Ζοφρ Ντυμαζντιέ μιλά για τη «ζωντανή κουλτούρα», ορίζοντας την ως την κουλτούρα που «βλέπεται και ακούγεται στην πόλη», η οποία δεν ταυτίζεται με την ανθρωπιστική ή την συνήθη κουλτούρα.
| |||