Ο '''Ναπολέων Σουκατζίδης''' (γεν. Προύσα 1909-1944) ήταν κομμουνιστής, συνδικαλιστής και ένας από τους 200 αγωνιστές που εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο της [[Καισαριανή|Καισαριανής]] την 1η Μαΐου του [[1944]].
==Βιογραφικό==
Ο Ναπολέων Σουκατζίδης μετάγεννήθηκε στην Προύσα το 1909. Μετά την [[Μικρασιατική καταστροφή]] εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά του στην [[Κρήτη]], στην περιοχή του Αρκαδίου,. σπούδασεΣπούδασε στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή στο [[Ηράκλειο]] και έγινε λογιστής. Υπήρξε πρόεδρος των Εμποροϋπαλλήλων Ηρακλείου και εξαιτίας της συνδικαλιστικής δράσης του συνελήφθη και εξορίστηκε στον [[Άγιος Ευστράτιος|Αϊ Στράτη]]. Από εκεί μεταφέρθηκε πρώτα στις φυλακές της Ακροναυπλίας, στη συνέχεια στις φυλακές των [[Τρίκαλα|Τρικάλων]] και της [[Λάρισα|Λάρισας]], και τελικά κατέληξε στο [[ΧαϊδάριΣτρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου]] όπου, καθώς γνώριζε γερμανικά, εκτελούσε και χρέη διερμηνέα. Για τον λόγο αυτό (επειδή δηλαδή έκανε και το διερμηνέα) και ενώ το όνομά του ήταν μεταξύ των διακοσίων που επρόκειτο να εκτελεστούν σε αντίποινα για την επίθεση κατά του στρατηγού Κρεντς στους [[Μολάοι|Μολάους]], ο διοικητής του [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου|στρατοπέδου στο Χαϊδάρι]] [[Καρλ Φίσερ]] (Karl Fischer), όταν ο Σουκατζίδης διάβασε και το δικό του όνομα στην λίστα των μελλοθάνατων, του είπε να παραμείνει στη θέση του. Τότε ο Σουκατζίδης τον ρώτησε αν θα εκτελούσαν κάποιον άλλο αντί για τον ίδιο και όταν ο Φίσερ απάντησε ότι έχει εντολή να εκτελέσει 200 από τους κρατούμενους ο Σουκατζίδης δε δέχθηκε να εκτελεστεί κάποιος άλλος στη θέση του και ο ίδιος να γλυτώσει και εκτελέστηκε με τους υπόλοιπους 199 κρατούμενους του Χαϊδαρίου την [[Πρωτομαγιά]] του 1944.
Ήταν μέλος του ΚΚΕ, και συνδικαλιστικό στέλεχος.
Αναφορά στον Ναπολέοντα Σουκατζίδη (αναφέρεται ως Τσουκατζίδης) γίνεται και στο έργο του Δημήτρη Ψαθά «Αντίσταση».
