Ο Ναπολέων Σουκατζίδης γεννήθηκε στην Προύσα το 1909. Μετά την [[Μικρασιατική καταστροφή]] εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά του στην [[Κρήτη]], στην περιοχή του Αρκαδίου. Σπούδασε στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή στο [[Ηράκλειο]] και έγινε λογιστής. Ήταν μέλος του ΚΚΕ, και συνδικαλιστικό στέλεχος. Υπήρξε πρόεδρος των Εμποροϋπαλλήλων Ηρακλείου και εξαιτίας της συνδικαλιστικής δράσης του συνελήφθη από τη [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|Δικτατορία Μεταξά]] και εξορίστηκε στον [[Άγιος Ευστράτιος|Αϊ Στράτη]].
Από τον Αϊ Στράτη μεταφέρθηκε τον Απρίλη του 1937 στις φυλακές της [[Ακροναυπλία]]ς, και τον καιρό τηςστην ΚατοχήςΚατοχή στις φυλακές των [[Τρίκαλα|Τρικάλων]] και της [[Λάρισα|Λάρισας]], και τελικά κατέληξε στο [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου]]. Στο Χαϊδάρι επειδή γνώριζε γερμανικά εκτελούσε χρέη διερμηνέα. Για τον λόγο αυτό (επειδή δηλαδή έκανε και το διερμηνέα) και ενώ το όνομά του ήταν μεταξύ των διακοσίων που επρόκειτο να εκτελεστούν σε αντίποινα για την επίθεση κατά του στρατηγού Κρεντς στους [[Μολάοι|Μολάους]], ο διοικητής του [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου|στρατοπέδου στο Χαϊδάρι]] [[Καρλ Φίσερ]] (Karl Fischer), όταν ο Σουκατζίδης διάβασε και το δικό του όνομα στην λίστα των μελλοθάνατων, του είπε να παραμείνει στη θέση του. Τότε ο Σουκατζίδης τον ρώτησε αν θα εκτελούσαν κάποιον άλλο αντί για τον ίδιο και όταν ο Φίσερ απάντησε ότι έχει εντολή να εκτελέσει 200 από τους κρατούμενους ο Σουκατζίδης δε δέχθηκε να εκτελεστεί κάποιος άλλος στη θέση του και ο ίδιος να γλυτώσει και εκτελέστηκε με τους υπόλοιπους 199 κρατούμενους του Χαϊδαρίου την [[Πρωτομαγιά]] του 1944.
Αναφορά στον Ναπολέοντα Σουκατζίδη (αναφέρεται ως Τσουκατζίδης) γίνεται και στο έργο του Δημήτρη Ψαθά «Αντίσταση».
