Ηχείο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα ηχεία χωρίζονται από άποψη ''ευαισθησίας (sensitivity)'' σε χαμηλής και υψηλής ευαισθησίας. Το όριο μεταξύ των δύο αυτών κατηγοριών δεν είναι αυστηρά καθορισμένο, αλλά γενικά θεωρείται η τιμή των 90dB/w/m. Η ευαισθησία ορίζεται ως η ακουστική ένταση σε [[ντεσιμπέλ|db]] που παράγει ένα ηχείο σε απόσταση 1 mμέτρου, όταν το τροφοδοτήσουμε με ηλεκτρική ισχύ 1w rms. Επομένως, κατά κάποιο τρόπο εκφράζει το βαθμό απόδοσης του ηχείου, δηλαδή κατά πόσο αποδοτικά μετατρέπει τη λαμβανόμενη ηλεκτρική ενέργεια σε ακουστική. Μεταξύ δύο διαφορετικών ηχείων, αυτό με την υψηλότερη ευαισθησία (dB) "κανονικά" αναπαράγει υψηλότερη ηχητική στάθμη ceteris paribus. Πρακτικά όμως, η παρεχόμενη τιμή ευαισθησίας από τους κατασκευαστές ηχείων μπορεί να είναι αρκετά παραπλανητική, καθόσον αυτή συνήθως αναφέρεται μόνο στη συχνότητα του 1 kHz, ενώ δεν παρέχονται τιμές πχ στις πολύ χαμηλές συχνότητες στις οποίες υπάρχει και η μεγαλύτερη δυσκολία ορθής αναπαραγωγής.

*''Σάγος Γεώργιος Α., ''Τεχνολογία Ηχείων'',[http://www.bookstars.gr/User/BookDetails.aspx?Id=TDT1W70U9K+c1nONZ/nHyA==&CId=G+vz49m56Do=] Εκδόσεις Bookstars-Free Publishing, Αθήνα 2012''