[[Αρχείο:Histamin - Histamine.svg|thumb|250px|Η χημική δομή της ισταμίνης]]
Η '''ισταμίνη''' είναι αζωτούχααζωτούχος οργανική ένωση που εμπλέκεται στην τοπική ανοσολογική απάντησηαπόκριση καθώς και στη ρύθμιση της λειτουργίας στα κοιλιακά σπλάχνα και δρα ως [[νευροδιαβιβαστής]].<ref>{{cite book |author=Marieb, E. |title=Human anatomy & physiology |publisher=Benjamin Cummings |location=San Francisco |year=2001 |pages=414 |isbn=0-8053-4989-8 }}</ref> Η ισταμίνη ξεκινάει την [[φλεγμονή|φλεγμονώδη αντίδραση]]. Ως μέρος της ανοσολογικής απάντησης σε ξένα παθογόνα, η ισταμίνη παραγέταιπαράγεται από τα βασεόφυλαβασεόφιλα και τα μαστοκύτταρα, στα οποία είναι αποθηκευμένη, που βρίσκονται στο κοντινό [[συνδετικός ιστός|συνδετικό ιστό]]. Συντίθεται από την αποκαρβοξυλίωση του αμινοξέωςαμινοξέος [[ιστιδίνη]]. Μετά την απελευθέρωσή της, η ιστιδίνη επιδρά σε πολλούς ιστούς, προκαλόνταςπροκαλώντας σύσπαση των λείων μυών στους πνεύμονες, την μήτρα και το στομάχι. Στο στομάχι επίσης αυξάνει την έκρισηέκκριση γαστρικού οξέως και επιταχύνει το καρδιακό παλμό. Η ισταμίνη αυξάνει επίσης την διαπερατότητα των τριχοειδών στα λευκά αιμοσφαίρια και κάποιες πρωτεΐνες ώστε να αντιμετωπίσουν τατους παθογόναπαθογόνους μικροοργανισμούς στους μολυσμένους ιστούς.<ref>{{cite book |title=Nelson Biology 12 |author=Di Giuseppe, M., et al. |year=2003 |publisher=Thomson Canada |location=Toronto |isbn=0-17-625987-2 |page=473 }}</ref> Στην περίπτωση [[αλλεργία]]ς ή [[αναφυλαξία]]ς, η ισταμίνη παράγεται σε λάθος ποσότητες. Φάρμακα που εμποδίζουν τη δράση της ισταμίνης ονομάζονται αντισταμινικά. Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1910.<ref>[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/267004/histamine histamine] ''Encyclopædia Britannica''</ref>
