Γεώργιος Ακροπολίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 15:
==Εργογραφία==
Το πιο γνωστό του έργο είναι το ιστορικό έργο ''Χρονική Συγγραφή'', που πραγματεύεται γεγονότα της περιόδου από την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους μέχρι την ανακατάληψή της από τους Παλαιολόγους(1204-1262). Το έργο αυτό θεωρείται ως μια αρκετά αξιόπιστη και πολύτιμη πηγή, λόγω κυρίως της θέσης του Ακροπολίτη ως Μέγα Λογοθέτη και στρατιωτικό διοικητή. Η αφήγηση των γεγονότων είναι λιτή και νηφάλια, ενώ οι θέσεις του για τους Λατίνους εκφράζονται με ψύχραιμη και αντικειμενική διάθεση. <ref>Παπαγιαννίδου Μαίρη, [http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=158589 "Βυζαντινός αυτόπτης μάρτυρας - Διπλωμάτης και λόγιος, ο Γεώργιος Ακροπολίτης ήταν στην ομάδα που ανέκτησε την Πόλη από τους Σταυροφόρους το 1261 και μας παραδίδει τι συνέβη"], To Βήμα, </ref>
Η Χρονική συγγραφή έχει διασωθεί σε τρία χειρόγραφα. Τα δύο παρουσιάζουν το έργο στην
πρωτότυπή του μορφή (Annales), και το τρίτο στην επίτομη.
Ο κώδικας Vatic. Barber. 163 κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1651 στο corpus Migne (Leo Allatius & Theodorus Dousa εκδ., «Γεωργίου του Ακροπολίτου του Μεγάλου Λογοθέτου, Χρονική Συγγραφή», στο MPG και αργότερα στο corpus της Βόννης.
Στην έγκυρη έκδοση του 1903, ο Heisenberg εξέδωσε τον κώδικα Vatic. Graec. 163, τον οποίο και θεώρησε ως αρχέτυπο καθώς χρονολογείται το 14ο αιώνα.
Το κείμενο τής Χρονικής Συγγραφής, όπως τιτλοφορεί ο ίδιος ο Ακροπολίτης την Ιστορία του, παραδίδεται, εκτός από την αρχική της μορφή, και σε μία επιτομή (δηλ. συντομευμένη παράφραση).
Πρώτα έγινε γνωστή στο κοινό η επιτομή γνωστή με τον τίτλο «Ποίημα Χρονικόν Ημιτελές» (Historia in brevius redacta), που το επιμελήθηκε ο ίδιος ο Ακροπολίτης και εκτιμάται περισσότερο ως φιλολογική παρά ως ιστορική πηγή και εκδόθηκε από τον Th. Dousa το 1614 . Georgius Logotheta Acropolita, Chronicon
Constantinopolitanum... Nunc primum Graece et Latine editum, Notisque illustratum (Ex Bibliotheca Theodori Dousae, Leiden, Govert Basson,
1614) και λίγο αργότερα, το 1651, από τον Λέοντα Αλλάτιο. Η καλύτερη έκδοση είναι αυτή του Α. Heisenberg στην Λειψία σε δύο τόμους του 1903.
Σώζονται ακόμα διάφοροι λόγοι του, όπως επιτάφιοι ή πανηγυρικοί. Αντίγραφα δύο λόγων του περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος φυλάσσονται στην βιβλιοθήκη της Μόσχας με αριθμό 208 και 355.
▲Σώζονται ακόμα διάφοροι λόγοι του, όπως επιτάφιοι ή πανηγυρικοί. Αντίγραφα δύο λόγων του περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος φυλάσσονται στην βιβλιοθήκη της Μόσχας με αριθμό 208 και 355. Τέλος, γνωστό κείμενό του αποτελεί και ένα ποίημα σχετικό με την [[Αποκαθήλωση]] και την [[Ταφή του Ιησού]], το οποίο στην ελληνορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση ψάλλεται κατά τη διάρκεια της [[Περιφορά του Επιταφίου|Περιφοράς του Επιταφίου]] την [[Μεγάλη Παρασκευή]] (''Carmen in magnum sabbatum - Στιχηρὸν ψαλλόμενον τῷ ἁγίῳ καὶ μεγάλῳ σαββάτῳ'').
=== Στα νέα Ελληνικά ===
Έργα του Ακροπολίτη έχουν
*''Χρονική Συγγραφή'' :
**πρωτότυπο και μτφρ. Αντώνιος Παναγιώτου, (Κείμενα Βυζαντινής Ιστοριογραφίας 12), εκδ.Κανάκη, Αθήνα, 2003
| |||