Αντιμόνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Επέκταση του άρθρου που έχω ξεκινήσει |
μ Επέκταση του άρθρου που έχω ξεκινήσει |
||
Γραμμή 126:
Το τριοξείδιο του αντιμονίου (Sb<sub>4</sub>O<sub>6</sub>) σχηματίζεται όταν το αντιμόνιο καίγεται στον αέρα. Στην αέρια μορφή, αυτή η ένωση υπάρχει ως Sb<sub>4</sub>O<sub>6</sub>, αλλά γίνεται πολυμερής λόγω συμπύκνωσης. Το πεντοξείδιο του αντιμονίου (Sb<sub>4</sub>O<sub>10</sub>) μπορεί να σχηματιστεί μέσω οξείδωσης μόνο με συγκεντρωμένο [[Νιτρικό οξύ|νιτρικό οξύ]]. Το αντιμόνιο σχηματίζει επίσης ένα οξείδιο μεικτού σθένους, το τετροξείδιο του αντιμονίου (Sb<sub>2</sub>O<sub>4</sub>) το οποίο υπάρχει στο Sb(III) αλλά και στο Sb(IV). Σε αντίθεση με το [[Φώσφορος|φώσφορο]] και το [[Αρσενικό|αρσενικό]], τα διάφορα οξείδια είναι αμφοτερικά, δε φτιάχνουν σταθερά οξο-οξείδια και αντιδρούν με τα οξέα σχηματίζοντας άλατα αντιμονίου.
Το αντιμονικό οξύ Sb(OH)<sub>3</sub> είναι άγνωστο, αλλά η ένωση του νατριούχου αντιμονίτη ([Na<sub>3</sub>SbO<sub>3</sub>]<sub>4</sub>) σχηματίζεται με τη μίξη οξείδιου του νατρίου και Sb<sub>4</sub>O<sub>6</sub>.Οι μεταλλικοί αντιμονίτες μετάβασης είναι επίσης γνωστοί. Τα αντιμονικά οξέα υπάρχουν μόνο ως το υδάτινο HSb(OH)<sub>6</sub>, σχηματίζοντας άλατα τα οποία περιέχουν το ανιόν αντιμονίου {{chem|Sb(OH)|6|-}}. Η αφυδάτωση των μεταλλικών αλάτων που περιέχουν αυτό το ανιόν μας δίνει μεικτά οξέα.
Πολλά κοιτάσματα αντιμονίου είναι σουλφίδια, μερικά από τα οποία είναι ο στιμπνίτης (Sb<sub>2</sub>S<sub>3</sub>), ο πυραργυρίτης (Ag<sub>3</sub>SbS<sub>3</sub>), ο ζινκενίτης, ο τζεϊμσονίτης και ο μπουλανζερίτης. Τα πεντασουλφίδια του αντιμονίου είναι μη στοιχομετρικά και περιέχουν αντιμόνιο στην κατάσταση οξείδωσης +3 και δεσμούς S-S. Μερικά θειοαντιμονίδια είναι γνωστά, όπως το {{chem|[Sb|6|S|10|]|2-}} και το {{chem|[Sb|8|S|13|]|2-}}.
== Ιστορία ==
| |||