Η '''ιδιοκτησία''' ως όρος του δικαίου αναφέρεται στην κυριότητα, το απόλυτο δικαίωμα στην χρήση και εκμετάλλευση ενός πράγματος.
==Προέλευση της έννοιας==
Η καταγωγή της έννοιας της ιδιοκτησίας ανάγεται στην [[προϊστορική εποχή]] και ως απαρχή της θεωρείται η ενέργεια του [[Ένστικτο|ενστίκτου]] της άμυνας. Σημαντικό γεγονός είναι ότι σε πρώιμους τάφους της [[Παλαιολιθική εποχή|παλαιολιθικής περιόδου]], οι νεκροί θάβονταν με τα προσωπικά τους αντικείμενα (όπλα, εργαλεία, κοσμήματα). Το ίδιο συνέβαινε και σε μεταγενέστερες περιόδους, κατά τη [[νεολιθική εποχή]] και ιδιαίτερα κατά την [[Εποχή του χαλκού|περίοδο του χαλκού]]. Ο πρωτόγονος άνθρωπος γνώριζε μόνο την ιδιοκτησία των κινητών (όπλα, εργαλεία, ενδύματα, ζώα), αλλά και των ατόμων (δούλοι).<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 11 σ. 438 ISBN 960-8177--61-8</ref>
